Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "δύναμαι"
- ΑΙΣΧΙΝ 3.120 καὶ ποδὶ καὶ φωνῇ καὶ πᾶσιν οἷς δύναμαι,καὶ τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν τὰ πρὸς τοὺς
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 51.1 ὁ δὲ εἶπεν· «ἀλλ᾽ οὔτε ἐγὼ δύναμαι σοὶ εὐνοῆσαι ὁρῶν τὴν κεχαραγμένην πέτραν
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 57.1 μου σκεύη, νῦν δ᾽ οὐδὲν ἰδεῖν δύναμαι».
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 42 μαίνοιό γε. | οὔ τοι μὰ τὴν Δήμητρα δύναμαι μὴ γελᾶν. | καίτοι δάκνω γ᾽ ἐμαυτόν·
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 668 μέδεις— | οὔ τοι μὰ τὴν Δήμητρα δύναμαι ᾽γὼ μαθεῖν | ὁπότερος ὑμῶν ἐστι θεός. ἀλλ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 720 νὴ Δί᾽ ὑπό γε δεξιότητος τῆς ἐμῆς | δύναμαι ποεῖν τὸν δῆμον εὐρὺν καὶ στενόν. | χὠ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 504 καὶ τὰς χεῖρας πειρῶ κατέχειν. ἀλλ᾽ οὐ δύναμαι· χαλεπὸν γὰρ | ὑπὸ τῆς ὀργῆς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 758 τῆς κυνῆς αὐτοῦ μενεῖς; | ἀλλ᾽ οὐ δύναμαι ᾽γωγ᾽ οὐδὲ κοιμᾶσθ᾽ ἐν πόλει, | ἐξ οὗ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 12 ῥέγκωμεν ἐγκεκαλυμμένοι. | ἀλλ᾽ οὐ δύναμαι δείλαιος εὕδειν δακνόμενος | ὑπὸ τῆς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 714 χειρὸς καταχεῖται, | καὶ τὸ ξίφος οὐ δύναμαι κατέχειν, ἀλλ᾽ ἤδη μαλθακός εἰμι.
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 449 δύστηνος ἐγώ, | δακρύων ὡς οὐ δύναμαι κατέχειν | γραίας ὄσσων ἔτι πηγάς.
- ΕΥΡ Μηδ 1408 λεαίνης; | ἀλλ᾽ ὁπόσον γοῦν πάρα καὶ δύναμαι | τάδε καὶ θρηνῶ κἀπιθεάζω,
- ΗΡΟΔ 3.68.5 Οὔτε Ἀτόσσῃ δύναμαι ἐς λόγους ἐλθεῖν οὔτε ἄλλην οὐδεμίαν ἰδέσθαι τῶν
- ΗΡΟΔ 3.115.2 τοῦτο δὲ οὐδενὸς αὐτόπτεω γενομένου δύναμαι ἀκοῦσαι, τοῦτο μελετῶν, ὅκως
- ΗΡΟΔ 4.16.1 γὰρ δὴ αὐτόπτεω εἰδέναι φαμένου δύναμαι πυθέσθαι· οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Ἀριστέης, τοῦ
- ΗΡΟΔ 5.9.1 ἐοῦσα καὶ ἄπειρος. μούνους δὲ δύναμαι πυθέσθαι οἰκέοντας πέρην τοῦ Ἴστρου
- ΗΡΟΔ 7.139.4 τῶν διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐληλαμένων οὐ δύναμαι πυθέσθαι ἥτις ἂν ἦν βασιλέος
- ΗΡΟΔ 9.84.2 θάψας τὸν νεκρὸν τὸν Μαρδονίου, οὐ δύναμαι ἀτρεκέως πυθέσθαι. ἔχει δέ τινα
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 11.29 καὶ ὕστερον οὐδ᾽ ἔτι πᾳ νῦν | ἐκ τήνω δύναμαι· τὶν δ᾽ οὐ μέλει, οὐ μὰ Δί᾽ οὐδέν.
- ΙΣΟΚΡ 12.74 Οὐ δύναμαι δὲ κατιδεῖν, ἀλλ᾽ ἀπορῶ ποίοις ἂν λόγοις μετὰ ταῦτα χρησάμενος ὀρθῶς
- ΙΣΟΚΡ 5.28 Ὧν οὐδὲν ἔτι δύναμαι διὰ τὴν ἡλικίαν, ἀλλ᾽ ἀπόχρη μοι τοσοῦτον, ἢν αὐτὰς τὰς
- ΙΣΟΚΡ 5.82 τρόπον τοῦτον, ὃν ἐγὼ πέφυκα καὶ δύναμαι,καὶ τῇ πόλει καὶ τοῖς Ἕλλησιν καὶ τῶν
- ΙΣΟΚΡ 5.84 ἐκείνῳ γεγραμμένοις οὔτ᾽ ἔτι καινὰ δύναμαι ζητεῖν.
- ΙΣΟΚΡ 5.153 δὲ βουλόμενος τοιαῦτα λέγειν οὐ δύναμαι·τὴν δ᾽ αἰτίαν δι᾽ ἣν, πλεονάκις τοῦ
- ΛΟΓΓ 4.19.5 δεσπότου· παροίνημα δὲ Γνάθωνος οὐ δύναμαι περιιδεῖν γενόμενον, ὃς ἐς Μιτυλήνην
- ΛΟΥΚ ΔΚατ 15 «Οὐ δύναμαι,» φησί, «τὸν ἀγῶνα εἰπεῖν ὑπὸ τοῦ ἀκράτου τὴν γλῶτταν πεπεδημένη,
- ΛΥΣ 24.5 τῆς δ᾽ ἐν τῇ τέχνῃ εὐπορίας, ὅτι δύναμαι συνεῖναι δυναμένοις ἀνθρώποις
- ΛΥΣ 24.6 τὸν διαδεξόμενον δ᾽ αὐτὴν οὔπω δύναμαι κτήσασθαι. πρόσοδος δέ μοι οὐκ ἔστιν
- ΛΥΣ 24.9 ὡς διὰ πολλὴν εὐπορίαν ἐξ ἴσου δύναμαι συνεῖναι τοῖς πλουσιωτάτοις, εἰ δὲ ὧν
- ΛΥΣ 24.11 νυνὶ δ᾽ ἐπειδὴ τοιοῦτον οὐ δύναμαι κτήσασθαι, τοῖς ἀλλοτρίοις ἵπποις
- ΜΕΝ Δυσκ 96 ἔχε] δέ πως φυλακτικῶς. | ἀλλ᾽ οὐ δύναμαι λ[έγειν, προ]σέστηκεν δέ μοι | τὸ πνεῦμα.
- ΜΕΝ Σαμ 668 δεῖ μόνον | ὃ μὰ τὸν Διόνυσον οὐ δύναμαι ποεῖν ἐγώ. | τοῦτ᾽ ἐστίν. ἐψόφηκε προϊὼν
- ΞΕΝ Ελλ 5.4.27 ἐγὼ τῷ ἐμῷ πατρὶ οὐδ᾽ ἀντιβλέπειν δύναμαι,ἀλλὰ κἄν τι βούλωμαι διαπράξασθαι ἐν
- ΞΕΝ ΚΑναβ 2.5.4 ἐπεὶ δὲ σκοπῶν οὐ δύναμαι οὔτε σὲ αἰσθέσθαι πειρώμενον ἡμᾶς κακῶς ποιεῖν ἐγώ τε
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.1.15 ὦ ἄνδρες λοχαγοί, οὔτε καθεύδειν δύναμαι,ὥσπερ οἶμαι οὐδ᾽ ὑμεῖς, οὔτε
- ΞΕΝ ΚΑναβ 5.6.28 ὦ ἄνδρες, θύομαι μὲν ὡς ὁρᾶτε ὁπόσα δύναμαι καὶ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ὅπως
- ΞΕΝ ΚΑναβ 7.6.35 τε οὐδὲ νῦν πω πέπαυμαι ὅ τι δύναμαι ἀγαθὸν ὑμῖν, τοιαύτην ἔχετε γνώμην περὶ
- ΞΕΝ Οικ 11.7 δὲ ὅμως σοι διηγήσομαι ἃ ἐγὼ ὅσον δύναμαι πειρῶμαι ἐπιτηδεύων διαπερᾶν τὸν
- ΞΕΝ Οικ 11.25 λόγον, ὦ Σώκρατες, οὐ μὰ τὸν Δία οὐ δύναμαι κρείττω ποιεῖν.
- ΟΜ Ιλ 3.236 τ᾽ οὔνομα μυθησαίμην· | δοιὼ δ᾽ οὐ δύναμαι ἰδέειν κοσμήτορε λαῶν, | Κάστορά θ᾽
- ΟΜ Ιλ 8.299 ἀρηϊθόων αἰζηῶν· | τοῦτον δ᾽ οὐ δύναμαι βαλέειν κύνα λυσσητῆρα.» | Ἦ ῥα, καὶ ἄλλον
- ΟΜ Ιλ 14.196 τελέσαι δέ με θυμὸς ἄνωγεν, | εἰ δύναμαι τελέσαι γε καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστίν.»
- ΟΜ Ιλ 15.399 δ᾽ ἔπος ηὔδα· | «Εὐρύπυλ᾽, οὐκέτι τοι δύναμαι χατέοντί περ᾽ ἔμπης | ἐνθάδε
- ΟΜ Ιλ 16.520 δέ μοι ὦμος ὑπ᾽ αὐτοῦ· | ἔγχος δ᾽ οὐ δύναμαι σχεῖν ἔμπεδον, οὐδὲ μάχεσθαι | ἐλθὼν
- ΟΜ Ιλ 17.643 οἱ φίλος ὤλεθ᾽ ἑταῖρος. | ἀλλ᾽ οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν τοιοῦτον Ἀχαιῶν· | ἠέρι γὰρ
- ΟΜ Ιλ 18.62 φάος ἠελίοιο | ἄχνυται, οὐδέ τί οἱ δύναμαι χραισμῆσαι ἰοῦσα. | ἀλλ᾽ εἶμ᾽, ὄφρα
- ΟΜ Ιλ 18.427 τελέσαι δέ με θυμὸς ἄνωγεν, | εἰ δύναμαι τελέσαι γε καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστίν.»
- ΟΜ Ιλ 18.443 φάος ἠελίοιο, | ἄχνυται, οὐδέ τί οἱ δύναμαι χραισμῆσαι ἰοῦσα. | κούρην ἣν ἄρα οἱ
- ΟΜ Ιλ 20.360 καὶ πονέοιτο· | ἀλλ᾽ ὅσσον μὲν ἐγὼ δύναμαι χερσίν τε ποσίν τε | καὶ σθένει, οὔ μ᾽
- ΟΜ Ιλ 21.219 νεκύων ἐρατεινὰ ῥέεθρα, | οὐδέ τί πῃ δύναμαι προχέειν ῥόον εἰς ἅλα δῖαν
