Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ταῦτα"
- ΠΛΟΥΤ Σολ 6.7 ταῦτα μὲν οὖν Ἕρμιππος ἱστορεῖν φησι Πάταικον, ὃς ἔφασκε τὴν Αἰσώπου ψυχὴν
- ΠΛΟΥΤ Σολ 7.6 ἀλλὰ τῷ λογισμῷ πρὸς πάντα. καὶ ταῦτα μὲν ὡς ἐν τῷ παρόντι πλείονα τῶν ἱκανῶν.
- ΠΛΟΥΤ Σολ 10.3 αὐτοὶ δ᾽ Ἀθηναῖοι ταῦτα μὲν οἴονται φλυαρίαν εἶναι, τὸν δὲ Σόλωνά φασιν
- ΠΛΟΥΤ Σολ 15.1 Ταῦτα τοὺς πολλοὺς καὶ φαύλους περὶ αὐτοῦ πεποίηκε λέγοντας. οὐ μὴν ἀπωσάμενός
- ΠΛΟΥΤ Σολ 15.9 τοσαῦτα γὰρ εὑρέθη δανείζων, καὶ ταῦτα πρῶτος ἀφῆκε κατὰ τὸν νόμον. ἔνιοι δὲ
- ΠΛΟΥΤ Σολ 19.5 ταῦτα δὴ πάλιν ὡς πρὸ τῆς Σόλωνος ἀρχῆς καὶ νομοθεσίας τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου
- ΠΛΟΥΤ Σολ 19.5 τῶν ἄλλων ἐπιτίμων γενομένων. ταῦτα μὲν οὖν καὶ αὐτὸς ἐπισκόπει.
- ΠΛΟΥΤ Σολ 20.8 παρθένον νύμφην ἀνδρὸς δεομένην. ταῦτα μὲν οὖν περὶ τούτων.
- ΠΛΟΥΤ Σολ 23.7 ἐννέα· πορρωτέρω γὰρ ἐξικνεῖται ταῦτα ταῖς ῥίζαις καὶ οὐ πᾶσι γειτνιᾷ τοῖς
- ΠΛΟΥΤ Σολ 25.6 καὶ σαφηνίζειν, ὁρῶν ὅτι ταῦτα καὶ τὸ μὴ πράττειν ἄτοπον καὶ τὸ πράττειν
- ΠΛΟΥΤ Σολ 29.4 ἃ δὲ φύσει μὴ προσῆν αὐτῷ, καὶ ταῦτα μιμούμενος ἐπιστεύετο μᾶλλον τῶν ἐχόντων,
- ΠΛΟΥΤ Σολ 30.8 ηὐξήσατε ῥύματα δόντες, | καὶ διὰ ταῦτα κακὴν ἔσχετε δουλοσύνην.
- ΣΟΦ Αι 277 ὁμοίως οὐδὲν ἧσσον ἢ πάρος. | ἆρ᾽ ἔστι ταῦτα δὶς τόσ᾽ ἐξ ἁπλῶν κακά; | ξύμφημι δή
- ΣΟΦ Αι 470 Ἀτρείδας ἂν εὐφράναιμί που. | οὐκ ἔστι ταῦτα. πεῖρά τις ζητητέα | τοιάδ᾽ ἀφ᾽ ἧς
- ΣΟΦ Αι 505 μὲν δαίμων ἐλᾷ, | σοὶ δ᾽ αἰσχρὰ τἄπη ταῦτα καὶ τῷ σῷ γένει. | ἀλλ᾽ αἴδεσαι μὲν
- ΣΟΦ Αι 852 ἐν πάσῃ πόλει. | ἀλλ᾽ οὐδὲν ἔργον ταῦτα θρηνεῖσθαι μάτην· | ἀλλ᾽ ἀρκτέον τὸ πρᾶγμα
- ΣΟΦ Αι 1023 μὲν ἐχθροί, παῦρα δ᾽ ὠφελήσιμα. | καὶ ταῦτα πάντα σοῦ θανόντος ηὑρόμην. | οἴμοι, τί
- ΣΟΦ Αι 1036 δημιουργὸς ἄγριος; | ἐγὼ μὲν οὖν καὶ ταῦτα καὶ τὰ πάντ᾽ ἀεὶ | φάσκοιμ᾽ ἂν
- ΣΟΦ Αι 1066 φορβὴ παραλίοις γενήσεται. | πρὸς ταῦτα μηδὲν δεινὸν ἐξάρῃς μένος. | εἰ γὰρ
- ΣΟΦ Αι 1087 αὖθις ἃν λυπώμεθα. | ἕρπει παραλλὰξ ταῦτα. πρόσθεν οὗτος ἦν | αἴθων ὑβριστής, νῦν
- ΣΟΦ Αι 1115 οὐ γὰρ ἠξίου τοὺς μηδένας. | πρὸς ταῦτα πλείους δεῦρο κήρυκας λαβὼν | καὶ τὸν
- ΣΟΦ Αι 1288 ἅλμα κουφιεῖν; | ὅδ᾽ ἦν ὁ πράσσων ταῦτα, σὺν δ᾽ ἐγὼ παρών, | ὁ δοῦλος, οὑκ τῆς
- ΣΟΦ Αντ 33 κηρύξαντ᾽ ἔχειν, | καὶ δεῦρο νεῖσθαι ταῦτα τοῖσι μὴ εἰδόσιν | σαφῆ προκηρύξοντα,
- ΣΟΦ Αντ 37 δημόλευστον ἐν πόλει. | οὕτως ἔχει σοι ταῦτα, καὶ δείξεις τάχα | εἴτ᾽ εὐγενὴς
- ΣΟΦ Αντ 93 δὲ θηρᾶν οὐ πρέπει τἀμήχανα. | εἰ ταῦτα λέξεις, ἐχθαρῇ μὲν ἐξ ἐμοῦ, | ἐχθρὰ δὲ τῷ
- ΣΟΦ Αντ 289 εἰσορᾷς θεούς; | οὐκ ἔστιν. ἀλλὰ ταῦτα καὶ πάλαι πόλεως | ἄνδρες μόλις φέροντες
- ΣΟΦ Αντ 324 κόμψευέ νυν τὴν δόξαν· εἰ δὲ ταῦτα μὴ | φανεῖτέ μοι τοὺς δρῶντας, ἐξερεῖθ᾽ ὅτι
- ΣΟΦ Αντ 457 τι νῦν γε κἀχθές, ἀλλ᾽ ἀεί ποτε | ζῇ ταῦτα, κοὐδεὶς οἶδεν ἐξ ὅτου ᾽φάνη. | τούτων
- ΣΟΦ Αντ 908 ἂν ᾐρόμην πόνον. | τίνος νόμου δὴ ταῦτα πρὸς χάριν λέγω; | πόσις μὲν ἄν μοι
- ΣΟΦ Αντ 1015 γὰρ οὗτος ἡγεμών, ἄλλοις δ᾽ ἐγώ. | καὶ ταῦτα τῆς σῆς ἐκ φρενὸς νοσεῖ πόλις. | βωμοὶ
- ΣΟΦ Αντ 1334 μηκέτ᾽ ἆμαρ ἄλλ᾽ εἰσίδω. | μέλλοντα ταῦτα. τῶν προκειμένων τι χρὴ | πράσσειν.
- ΣΟΦ Αντ 1336 ὅτοισι χρὴ μέλειν. | ἀλλ᾽ ὧν ἐρῶμεν ταῦτα συγκατηυξάμην. | μή νυν προσεύχου μηδέν·
- ΣΟΦ Ηλ 73 καὶ καταστάτην δόμων. | εἴρηκα μέν νυν ταῦτα· σοὶ δ᾽ ἤδη, γέρον, | τὸ σὸν μελέσθω
- ΣΟΦ Ηλ 84 ἀρχηγετεῖν, | πατρὸς χέοντες λουτρά· ταῦτα γὰρ φέρειν | νίκην τέ φημι καὶ κράτος
- ΣΟΦ Ηλ 200 εἴτ᾽ οὖν θεὸς εἴτε βροτῶν | ἦν ὁ ταῦτα πράσσων. | ὦ πασᾶν κείνα πλέον ἁμέρα
- ΣΟΦ Ηλ 300 δ᾽ ἐποτρύνει πέλας | ὁ κλεινὸς αὐτῇ ταῦτα νυμφίος παρών, | ὁ πάντ᾽ ἄναλκις οὗτος, ἡ
- ΣΟΦ Ηλ 351 τήν τε δρῶσαν ἐκτρέπεις. | οὐ ταῦτα πρὸς κακοῖσι δειλίαν ἔχει; | ἐπεὶ δίδαξον, ἢ
- ΣΟΦ Ηλ 383 τῆσδ᾽ ἐκτὸς ὑμνήσεις κακά. | πρὸς ταῦτα φράζου κἀμὲ μή ποθ᾽ ὕστερον | παθοῦσα
- ΣΟΦ Ηλ 385 ἦ ταῦτα δή με καὶ βεβούλευνται ποεῖν; | μάλισθ᾽· ὅταν περ οἴκαδ᾽ Αἴγισθος μόλῃ.
- ΣΟΦ Ηλ 397 τοῖς κρατοῦσι δ᾽ εἰκαθεῖν. | σὺ ταῦτα θώπευ᾽· οὐκ ἐμοὺς τρόπους λέγεις. | καλόν γε
- ΣΟΦ Ηλ 438 μηδέν· ἀλλ᾽ ὅταν θάνῃ, | κειμήλι᾽ αὐτῇ ταῦτα σῳζέσθω κάτω. | ἀρχὴν δ᾽ ἄν, εἰ μὴ
- ΣΟΦ Ηλ 447 ἐξέμαξεν. ἆρα μὴ δοκεῖς | λυτήρι᾽ αὐτῇ ταῦτα τοῦ φόνου φέρειν; | οὐκ ἔστιν. ἀλλὰ
- ΣΟΦ Ηλ 448 τοῦ φόνου φέρειν; | οὐκ ἔστιν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν μέθες· σὺ δὲ | τεμοῦσα κρατὸς
- ΣΟΦ Ηλ 614 τοιαῦτα τὴν τεκοῦσαν ὕβρισεν, | καὶ ταῦτα τηλικοῦτος; ἆρά σοι δοκεῖ | χωρεῖν ἂν ἐς
- ΣΟΦ Ηλ 620 καὶ τὰ σὰ | ἔργ᾽ ἐξαναγκάζει με ταῦτα δρᾶν βίᾳ· | αἰσχροῖς γὰρ αἰσχρὰ πράγματ᾽
- ΣΟΦ Ηλ 680 τῷ τρόπῳ διόλλυται; | κἀπεμπόμην πρὸς ταῦτα καὶ τὸ πᾶν φράσω. | κεῖνος γὰρ ἐλθὼν
- ΣΟΦ Ηλ 696 καὶ ταῦτα μὲν τοιαῦθ᾽· ὅταν δέ τις θεῶν | βλάπτῃ, δύναιτ᾽ ἂν οὐδ᾽ ἂν ἰσχύων
- ΣΟΦ Ηλ 766 ἔοικεν, ἔφθαρται γένος. | ὦ Ζεῦ, τί ταῦτα, πότερον εὐτυχῆ λέγω, | ἢ δεινὰ μέν,
- ΣΟΦ Ηλ 820 ἐμαυτὴν ἄφιλος αὐανῶ βίον. | πρὸς ταῦτα καινέτω τις, εἰ βαρύνεται, | τῶν ἔνδον
- ΣΟΦ Ηλ 915 δρῶσ᾽ ἐλάνθανεν· | ἀλλ᾽ ἔστ᾽ Ὀρέστου ταῦτα τἀπιτύμβια. | ἀλλ᾽, ὦ φίλη, θάρσυνε.
