Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ὄντος"
- ΑΙΣΧΙΝ 3.115 Θεοφράστου ἄρχοντος, ἱερομνήμονος ὄντος Διογνήτου Ἀναφλυστίου, πυλαγόρους ὑμεῖς
- ΑΙΣΧΙΝ 3.122 τιμωρίας. Ἤδη δὲ πόρρω τῆς ἡμέρας ὄντος,προελθὼν ὁ κῆρυξ ἀνεῖπε, Δελφῶν ὅσοι
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 35.1 καὶ προσφαγήματος θερμοῦ σφόδρα ὄντος ὁ ἄνθρωπος ἀναιρούμενος κατὰ μικρὸν τῷ
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 39b.1 κατεσθίειν τὸ σπέρμα ὡς πάντων ὄντος κακῶν αἰτίου, συμβαίνει λιπαρὰς γενέσθαι
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 171.1 τινὸς περὶ τοῦ ἑαυτῆς παιδὸς νηπίου ὄντος οἱ μάντεις προέλεγον, ὅτι ὑπὸ κόρακος
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1096a γὰρ τοῦτ᾽ ἔοικε καὶ συμβεβηκότι τοῦ ὄντος)· ὥστ᾽ οὐκ ἂν εἴη κοινή τις ἐπὶ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1104a ὥσπερ οὐδὲ τὰ ὑγιεινά. τοιούτου δ᾽ ὄντος τοῦ καθόλου λόγου, ἔτι μᾶλλον ὁ περὶ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1104a καὶ τῆς κυβερνητικῆς. ἀλλὰ καίπερ ὄντος τοιούτου τοῦ παρόντος λόγου πειρατέον
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1111a Ὄντος δ᾽ ἀκουσίου τοῦ βίᾳ καὶ δι᾽ ἄγνοιαν, τὸ ἑκούσιον δόξειεν ἂν εἶναι οὗ ἡ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1111a ἀκουσίως; ἢ γελοῖον ἑνός γε αἰτίου ὄντος;ἄτοπον δὲ ἴσως ἀκούσια φάναι ὧν δεῖ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1113a ἃ προείλοντο ἀνήγγελλον τῷ δήμῳ. ὄντος δὲ τοῦ προαιρετοῦ βουλευτοῦ ὀρεκτοῦ τῶν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1113b Ὄντος δὴ βουλητοῦ μὲν τοῦ τέλους, βουλευτῶν δὲ καὶ προαιρετῶν τῶν πρὸς τὸ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1116a γάρ) καὶ φυγὴν ὀνείδους, αἰσχροῦ ὄντος.τάξαι δ᾽ ἄν τις καὶ τοὺς ὑπὸ τῶν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1120a οὐσίας φθορά, ὡς τοῦ ζῆν διὰ τούτων ὄντος.οὕτω δὴ τὴν ἀσωτίαν ἐκδεχόμεθα. ὧν δ᾽
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1125b ἐστὶ μεσότης περὶ ὀργάς· ἀνωνύμου δ᾽ ὄντος τοῦ μέσου, σχεδὸν δὲ καὶ τῶν ἄκρων,
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1168b γεγένηται ἀπὸ τοῦ πολλοῦ φαύλου ὄντος·δικαίως δὴ τοῖς οὕτω φιλαύτοις
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1168b τὸν νοῦν ἢ μή, ὡς τούτου ἑκάστου ὄντος·καὶ πεπραγέναι
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1170a τοιαῦται δ᾽ αἱ τοῦ ἀγαθοῦ φίλου ὄντος.οἴονταί τε δεῖν ἡδέως ζῆν τὸν εὐδαίμονα.
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1170b διὰ τὸ αἰσθάνεσθαι αὑτοῦ ἀγαθοῦ ὄντος,ἡ δὲ τοιαύτη αἴσθησις ἡδεῖα καθ᾽ ἑαυτήν.
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1171b ὡς κατὰ ταύτην μάλιστα τοῦ ἔρωτος ὄντος καὶ γινομένου, οὕτω καὶ τοῖς φίλοις
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1180a δὴ ὅλως ἡ ἑνὸς ἀνδρός, μὴ βασιλέως ὄντος ἤ τινος τοιούτου· ὁ δὲ νόμος
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1448b τινὰ ἄλλην αἰτίαν. κατὰ φύσιν δὲ ὄντος ἡμῖν τοῦ μιμεῖσθαι καὶ τῆς ἁρμονίας καὶ
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1455b ὑπὸ τοῦ Ποσειδῶνος καὶ μόνου ὄντος,ἔτι δὲ τῶν οἴκοι οὕτως ἐχόντων ὥστε τὰ
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1460a οἴονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι, ὅταν τουδὶ ὄντος τοδὶ ᾖ ἢ γινομένου γίνηται, εἰ τὸ
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1460a ἂν τὸ πρῶτον ψεῦδος, ἄλλο δὲ τούτου ὄντος ἀνάγκη εἶναι ἢ γενέσθαι ᾖ,
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1386a ἔτι ἐλεοῦσιν ἐγγὺς αὐτοῖς τοῦ δεινοῦ ὄντος), καὶ τοὺς ὁμοίους ἐλεοῦσιν κατὰ
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1386b ποιεῖ τὸν ἔλεον, καὶ ὡς ἀναξίου ὄντος καὶ ἐν ὀφθαλμοῖς φαινομένου τοῦ πάθους.
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1395a Καθόλου δὲ μὴ ὄντος καθόλου εἰπεῖν μάλιστα ἁρμόττει ἐν σχετλιασμῷ καὶ δεινώσει,
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1402b τὰ δὲ διὰ ἀναγκαίου καὶ ‹ἀεὶ› ὄντος διὰ τεκμηρίου, τὰ δὲ διὰ τοῦ καθόλου [ἢ]
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1402b δὲ διὰ τοῦ καθόλου [ἢ] τοῦ ἐν μέρει ὄντος,ἐάν τε ὂν ἐάν τε μή, διὰ σημείων, τὸ
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1407b ὅπερ οἱ ποιηταὶ ποιοῦσιν· ἑνὸς ὄντος λιμένος ὅμως λέγουσι
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 128 κατάντη σοι φράσω; | νὴ τὸν Δί᾽, ὡς ὄντος γε μὴ βαδιστικοῦ. | καθέρπυσόν νυν εἰς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1190 πρῶτον μὲν αὐτὸν γενόμενον | χειμῶνος ὄντος ἐξέθεσαν ἐν ὀστράκῳ, | ἵνα μὴ ᾽κτραφεὶς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 421 ἢν δ᾽ ἀποκλῄῃ τῇ θύρᾳ | χειμῶνος ὄντος, τρεῖς σισύρας ὀφειλέτω.» | νὴ τὸν Διόνυσον
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 417 καὶ νὴ Δί᾽ ἄλλα γ᾽ ἐστί μου κόβαλα παιδὸς ὄντος· | ἐξηπάτων γὰρ τοὺς μαγείρους
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 883 τὸν Δῆμον ἠξίωσας | χειμῶνος ὄντος· ἀλλ᾽ ἐγώ σοι τουτονὶ δίδωμι.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 161 τῆς ἐμπίδος | στενόν· διὰ λεπτοῦ δ᾽ ὄντος αὐτοῦ τὴν πνοὴν | βίᾳ βαδίζειν εὐθὺ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 654 πρὸ τοῦ μέν, ἔτ᾽ ἐμοῦ παιδὸς ὄντος, οὑτοσί. | ἀγρεῖος εἶ καὶ σκαιός. οὐ γάρ,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 1008 ὥσπερ δ᾽ ἀστέρος | αὐτοῦ κυκλοτεροῦς ὄντος ὀρθαὶ πανταχῇ | ἀκτῖνες ἀπολάμπωσιν.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 528 οὔτ᾽ ἐν δάπισιν, —τίς γὰρ ὑφαίνειν ἐθελήσει χρυσίου ὄντος;— | οὔτε μύροισιν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 276 ἐφλέγμηνεν αὐτοῦ | τὸ σφυρὸν γέροντος ὄντος; | καὶ τάχ᾽ ἂν βουβωνιῴη.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 445 καὶ κυνᾶς· καὶ τοὺς πόδας χειμῶνος ὄντος ὠφέλει, | ὥστε μὴ ῥιγῶν γ᾽ ἑκάστοτ᾽·
- ΑΡΡ Αναβ 1.21.6 τῇ φύσει τε τοῦ χωρίου, ὑπερδεξίου ὄντος,ἐπεκράτουν καὶ οὐ κατὰ μέτωπον μόνον
- ΑΡΡ Αναβ 2.14.1 Ἔτι δὲ ἐν Μαράθῳ Ἀλεξάνδρου ὄντος ἀφίκοντο παρὰ Δαρείου πρέσβεις, ἐπιστολήν τε
- ΑΡΡ Αναβ 2.14.8 ὡς οὖν ἐμοῦ τῆς Ἀσίας ἁπάσης κυρίου ὄντος ἧκε πρὸς ἐμέ. εἰ δὲ φοβῇ μὴ ἐλθὼν
- ΑΡΡ Αναβ 3.23.4 πρὸς ποταμῷ οὐ μεγάλῳ. καὶ ἐνταῦθα ὄντος αὐτοῦ Ναβαρζάνης τε ὁ Δαρείου
- ΑΡΡ Αναβ 4.16.4 Ἐν τούτοις δὲ Ἀλεξάνδρου ὄντος Σπιταμένης τε καὶ σὺν αὐτῷ τῶν Σογδιανῶν τινες
- ΑΡΡ Αναβ 6.23.5 ὄλεθρον τοῦ ἀφανοῦς τε καὶ πρόσω ἔτι ὄντος ἐκ τοῦ βασιλέως κινδύνου ξὺν λογισμῷ
- ΑΡΡ Αναβ 6.29.2 ἐτύγχανεν ἐν Ἰνδοῖς ἔτι Ἀλεξάνδρου ὄντος), Ὀρξίνης δὲ ἐπεμέλετο τῆς Περσίδος,
- ΑΡΡ Αναβ 6.29.2 Πέρσας διαφυλάξαι Ἀλεξάνδρῳ οὐκ ὄντος ἄλλου ἄρχοντος.
