
Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ἧι"
- ΑΙΣΧΙΝ 3.99 καὶ μιμούμενος τοὺς τἀληθῆ λέγοντας. Ἧι καὶ σφόδρα ἄξιός ἐστι μισεῖσθαι, ὅτι
- ΕΥΡ Ελ 478 ἔστι γάρ τις ἐν δόμοις | τύχη, τύραννος ἧι ταράσσεται δόμος. | καιρὸν γὰρ οὐδέν᾽
- ΕΥΡ Ελ 907 οὐρανὸς πᾶσιν βροτοῖς | καὶ γαῖ᾽, ἐν ἧι χρὴ δώματ᾽ ἀναπληρουμένους | τἀλλότρια μὴ
- ΕΥΡ Ελ 1047 κατακτανεῖν. | ἀλλ᾽ οὐδὲ μὴν ναῦς ἔστιν ἧι σωθεῖμεν ἂν | φεύγοντες· ἣν γὰρ εἴχομεν
- ΕΥΡ Ελ 1061 ἐμὸν δέμας; | δοῦναι κελεύσω πορθμίδ᾽, ἧι καθήσομεν | κόσμον τάφωι σῶι πελαγίους
- ΕΥΡ Ελ 1410 ἐς τύχην τάδε. | ὅστις δὲ δώσει ναῦν ἐν ἧι τάδ᾽ ἄξομεν, | πρόσταξον, ὡς ἂν τὴν
- ΕΥΡ Ηλ 55 νὺξ μέλαινα, χρυσέων ἄστρων τροφέ, | ἐν ἧι τόδ᾽ ἄγγος τῶιδ᾽ ἐφεδρεῦον κάραι
- ΕΥΡ Ηλ 678 οἰκῶν πάτερ | καὶ Γαῖ᾽ ἄνασσα, χεῖρας ἧι δίδωμ᾽ ἐμάς | ἄμυν᾽ ἄμυνε τοῖσδε
- ΕΥΡ Ηλ 1053 πάντα συγχωρεῖν πόσει, | ἥτις φρενήρης· ἧι δὲ μὴ δοκεῖ τάδε, | οὐδ᾽ εἰς ἀριθμὸν τῶν
- ΕΥΡ Ηρακλ 62 ἀρκέσει θεοῦ, | ἐλευθέρα τε γαῖ᾽ ἐν ἧι βεβήκαμεν. | βούληι πόνον μοι τῆιδε
- ΕΥΡ Ηρακλ 543 λόγοισι, τῆι τύχηι δ᾽ ἀλγύνομαι. | ἀλλ᾽ ἧι γένοιτ᾽ ἂν ἐνδικωτέρως φράσω· | πάσας
- ΕΥΡ Ηρακλ 601 καὶ χαῖρε· δυσφημεῖν γὰρ ἅζομαι θεὰν | ἧι σὸν κατῆρκται σῶμα, Δήμητρος κόρην. | ὦ
- ΕΥΡ Ηρακλ 634 ὄμμ᾽ ἔχεις; | φροντίς τις ἦλθ᾽ οἰκεῖος, ἧι συνειχόμην. | ἔπαιρέ νυν σεαυτόν,
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 295 οὐκ ἀπωστέον. | σκέψαι δὲ τὴν σὴν ἐλπίδ᾽ ἧι λογίζομαι· | ἥξειν νομίζεις παῖδα σὸν
- ΕΥΡ Ιππ 376 ἐν μακρῶι χρόνωι | θνητῶν ἐφρόντισ᾽ ἧι διέφθαρται βίος. | καί μοι δοκοῦσιν οὐ κατὰ
- ΕΥΡ Ιππ 468 χρὴ βίον λίαν βροτούς· | οὐδὲ στέγην γὰρ ἧι κατηρεφεῖς δόμοι | καλῶς ἀκριβώσαις ἄν·
- ΕΥΡ Ιππ 1436 σέθεν, | Ἱππόλυτ᾽· ἔχεις γὰρ μοῖραν ἧι διεφθάρης. | καὶ χαῖρ᾽· ἐμοὶ γὰρ οὐ θέμις
- ΘΟΥΚ 5.90.1 Ἧι μὲν δὴ νομίζομέν γε, χρήσιμον (ἀνάγκη γάρ, ἐπειδὴ ὑμεῖς οὕτω παρὰ τὸ
- ΠΛ Ιων 540e ἢ ᾗ κιθαριστής;» τί ἄν μοι ἀπεκρίνω; | Ἧι ἱππεύς, ἔγωγ᾽ ἄν. | Οὐκοῦν εἰ καὶ τοὺς
- ΠΛ Πολ 376b Ἧι,ἦν δ᾽ ἐγώ, ὄψιν οὐδενὶ ἄλλῳ φίλην καὶ ἐχθρὰν διακρίνει ἢ τῷ τὴν μὲν
- ΠΛ Πολ 486a Ἧι οὖν ὑπάρχει διανοίᾳ μεγαλοπρέπεια καὶ θεωρία παντὸς μὲν χρόνου, πάσης δὲ
- ΠΛ Πολ 510b Ἧι τὸ μὲν αὐτοῦ τοῖς τότε μιμηθεῖσιν ὡς εἰκόσιν χρωμένη ψυχὴ ζητεῖν ἀναγκάζεται