Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "χαίρειν"
- ΕΥΡ Εκ 1236 δίκαιον εὖ δράσεις ξένον· | αὐτὸν δὲ χαίρειν τοῖς κακοῖς σε φήσομεν | τοιοῦτον
- ΕΥΡ Εκ 1258 εἰς ἔμ᾽, ὦ πανοῦργε σύ. | οὐ γάρ με χαίρειν χρή σε τιμωρουμένην; | ἀλλ᾽ οὐ τάχ᾽,
- ΕΥΡ Ηλ 400 χρησμοί, βροτῶν δὲ μαντικὴν χαίρειν ἐῶ.
- ΕΥΡ Ηλ 552 ὄντες εὐγενεῖς εἰσιν κακοί. | ὅμως δὲ χαίρειν τοὺς ξένους προσεννέπω. | χαῖρ᾽, ὦ
- ΕΥΡ Ηλ 1357 θεὸς ὢν θνητοῖς ἀγορεύω. | χαίρετε· χαίρειν δ᾽ ὅστις δύναται | καὶ ξυντυχίαι μή
- ΕΥΡ ΙΑυλ 31 Ἀγάμεμνον, Ἀτρεύς. | δεῖ δέ σε χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι· | θνητὸς γὰρ ἔφυς. κἂν μὴ σὺ
- ΕΥΡ ΙΑυλ 921 τοῖς κακοῖσί τ᾽ ἀσχαλᾶν | μετρίως τε χαίρειν τοῖσιν ἐξωγκωμένοις. | λελογισμένοι
- ΕΥΡ ΙΑυλ 1161 αὔξουσ᾽, ὥστε σ᾽ εἰσιόντα τε | χαίρειν θύραζέ τ᾽ ἐξιόντ᾽ εὐδαιμονεῖν. | σπάνιον δὲ
- ΕΥΡ ΙΑυλ 1326 αὔραν ἄλλοις ἄλλαν θνατῶν | λαίφεσι χαίρειν, | τοῖσι δὲ λύπαν, τοῖσι δ᾽ ἀνάγκαν,
- ΕΥΡ ΙΑυλ 1450 παρὰ σοῦ φίλον ἔπος τι παρθένοις; | χαίρειν γ᾽. Ὀρέστην δ᾽ ἔκτρεφ᾽ ἄνδρα τόνδε μοι.
- ΕΥΡ Ιππ 113 τὴν σὴν δὲ Κύπριν πόλλ᾽ ἐγὼ χαίρειν λέγω. | ἡμεῖς δέ, τοὺς νέους γὰρ οὐ μιμητέον
- ΕΥΡ Ιππ 1059 ὑπὲρ κάρα | φοιτῶντας ὄρνις πόλλ᾽ ἐγὼ χαίρειν λέγω. | ὦ θεοί, τί δῆτα τοὐμὸν οὐ λύω
- ΕΥΡ Κυκλ 101 πρὸς ἄντροις τόνδ᾽ ὅμιλον εἰσορῶ. | χαίρειν προσεῖπα πρῶτα τὸν γεραίτατον. | χαῖρ᾽,
- ΕΥΡ Κυκλ 319 δ᾽ ἐναλίας αἷς καθίδρυται πατὴρ | χαίρειν κελεύω· τί τάδε προυστήσω λόγωι; | Ζηνὸς
- ΗΡΟΔ 4.112.1 ἐπ᾽ οὐδεμιῇ δηλήσι ἀπιγμένους, ἔων χαίρειν·προσεχώρεον δὲ πλησιαιτέρω τὸ
- ΗΡΟΔ 6.23.2 Καλὴν μὲν ἀκτήν, ἐπ᾽ ἣν ἔπλεον, ἐᾶν χαίρειν,τὴν δὲ Ζάγκλην σχεῖν, ἐοῦσαν ἔρημον
- ΗΡΟΔ 9.41.4 τά τε σφάγια τὰ Ἡγησιστράτου ἐᾶν χαίρειν μηδὲ βιάζεσθαι, ἀλλὰ νόμῳ τῷ Περσέων
- ΗΡΟΔ 9.45.2 δέ οἱ δέδοκται τὰ μὲν σφάγια ἐᾶν χαίρειν,ἅμα ἡμέρῃ δὲ διαφαυσκούσῃ συμβολὴν
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 14.1 Χαίρειν πολλὰ τὸν ἄνδρα Θυώνιχον. ἄλλα τοιαῦτα | Αἰσχίνᾳ. ὡς χρόνιος. χρόνιος;
- ΛΟΓΓ 1.32.4 Οὐ μὴν ὁ Δάφνις χαίρειν ἔπειθε τὴν ψυχήν, ἰδὼν τὴν Χλόην γυμνὴν καὶ τὸ πρότερον
- ΛΟΥΚ Αλιευς 10 ὑπὲρ ἑαυτοῦ, καὶ ταῦτα δικαιοσύνῃ χαίρειν αὐτοὶ λέγοντες. ἢ τί ἂν εἴποιμεν
- ΛΟΥΚ ΔΚατ 21 τοῦ Ἄϊδος κυνῆν, εὖ οἶδ᾽ ὅτι μακρὰ χαίρειν τοῖς πόνοις φράσαντες ἐπὶ τὴν Ἡδονὴν
- ΛΟΥΚ Δραπ 20 κομήτας καὶ συνοικίας ὅλας, μακρὰ χαίρειν φράσαντες τῇ πήρᾳ τῇ Κράτητος καὶ τῷ
- ΛΟΥΚ Χαρ 17 ὁ παῖς τεθνήξεται, ἆρα ἄν σοι δοκεῖ χαίρειν ἐπ᾽ αὐτῷ γεννωμένῳ; ἀλλὰ τὸ αἴτιον,
- ΛΥΣ 1.36 ὅτι τοὺς μὲν νόμους τῆς μοιχείας χαίρειν ἐᾶν δεῖ, τὴν δὲ ψῆφον τὴν ὑμετέραν
- ΜΕΝ Δυσκ 401 νυμφαῖον τοδ[ὶ | οὗ θύσομεν. τὸν Πᾶνα χαίρειν. παῖ Γέτα, | τοσοῦτ᾽ ἀπολείπῃ;
- ΜΕΝ Δυσκ 513 λαλήσεις; χαῖρε πολλά. οὐ βούλομαι | χαίρειν παρ᾽ ὑμῶν οὐδενός. μὴ χαῖρε δή. | ὢ
- ΞΕΝ Ελλ 4.1.31 καὶ πρῶτα μὲν ἀλλήλους χαίρειν προσεῖπαν, ἔπειτα τὴν δεξιὰν προτείναντος τοῦ
- ΞΕΝ ΚΑναβ 7.3.23 δεινός, τὸ μὲν διαρριπτεῖν εἴα χαίρειν,λαβὼν δὲ εἰς τὴν χεῖρα ὅσον τριχοίνικον
- ΠΙΝΔ Πυθ 4.61 Δελφίδος αὐτομάτῳ κελάδῳ· | ἅ σε χαίρειν ἐστρὶς αὐδάσαισα πεπρωμένον | βασιλέ᾽
- ΠΛ ΙππΜ 297e ἄρτι ηὐπορηκέναι. ὅρα γάρ· εἰ ὃ ἂν χαίρειν ἡμᾶς ποιῇ, μήτι πάσας τὰς ἡδονάς,
- ΠΛ ΙππΜ 304b φίλων. τούτων οὖν χρὴ ἀντέχεσθαι, χαίρειν ἐάσαντα τὰς σμικρολογίας ταύτας, ἵνα
- ΠΛ Ιων 530a Τὸν Ἴωνα χαίρειν. πόθεν τὰ νῦν ἡμῖν ἐπιδεδήμηκας; ἢ οἴκοθεν ἐξ Ἐφέσου;
- ΠΛ Κριτων 45a τοιοῦτον φοβῇ, ἔασον αὐτὸ χαίρειν·ἡμεῖς γάρ που δίκαιοί ἐσμεν σώσαντές σε
- ΠΛ Κριτων 46d ὧδε ἔχω, ἢ ὁ αὐτός, καὶ ἐάσομεν χαίρειν ἢ πεισόμεθα αὐτῷ. ἐλέγετο δέ πως, ὡς
- ΠΛ Λυσις 219b τοῦ φίλου τὸ φίλον γέγονεν, ἐῶ χαίρειν,καὶ τοῦ ὁμοίου γε τὸ ὅμοιον φίλον
- ΠΛ Πολ 357b αὑτοῦ ἕνεκα ἀσπαζόμενοι, οἷον τὸ χαίρειν καὶ αἱ ἡδοναὶ ὅσαι ἀβλαβεῖς καὶ μηδὲν
- ΠΛ Πολ 357b χρόνον διὰ ταύτας γίγνεται ἄλλο ἢ χαίρειν ἔχοντα;
- ΠΛ Πολ 358b καὶ τὰ γιγνόμενα ἀπ᾽ αὐτῶν ἐᾶσαι χαίρειν.οὑτωσὶ οὖν ποιήσω, ἐὰν καὶ σοὶ δοκῇ·
- ΠΛ Πολ 406d ἐργασίας ἀμελοῦντα. καὶ μετὰ ταῦτα χαίρειν
- ΠΛ Πολ 423b ὅσην χώραν ἀφορισαμένους τὴν ἄλλην χαίρειν ἐᾶν.
- ΠΛ Πολ 471e δυνατὸν καὶ ᾗ δυνατόν, τὰ δ᾽ ἄλλα χαίρειν ἐῶμεν.
- ΠΛ Πολ 583c Καὶ μάλα. | Οὐκοῦν καὶ τὸ μήτε χαίρειν μήτε λυπεῖσθαι εἶναί τι; | Εἶναι μέντοι.
- ΠΛ Πολ 583d ὡς ἥδιστον, οὐ τὸ χαίρειν. .
- ΠΛ Πολ 584a Πῶς οὖν ὀρθῶς ἔστι τὸ μὴ ἀλγεῖν ἡδὺ ἡγεῖσθαι ἢ τὸ μὴ χαίρειν ἀνιαρόν; | Οὐδαμῶς.
- ΠΛ Πολ 585e ὄντως τε καὶ ἀληθεστέρως χαίρειν ἂν ποιοῖ ἡδονῇ ἀληθεῖ, τὸ δὲ τῶν ἧττον ὄντων
- ΠΛ Πολ 605e αἰσχύνοιτο ἄν, μὴ βδελύττεσθαι ἀλλὰ χαίρειν τε καὶ ἐπαινεῖν;
- ΠΛ Πολ 618e τὸ δικαιοτέραν. τὰ δὲ ἄλλα πάντα χαίρειν ἐάσει· ἑωράκαμεν γὰρ ὅτι ζῶντί τε καὶ
- ΠΛ Πρωτ 348a ἐῶσιν χαίρειν,αὐτοὶ δ᾽ ἑαυτοῖς σύνεισιν δι᾽ ἑαυτῶν, ἐν τοῖς ἑαυτῶν λόγοις
- ΠΛ Πρωτ 353b δὲ μὴ βούλει, εἴ σοι φίλον, ἐῶ χαίρειν. .
