Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "χαίρειν"
- ΠΛ Πρωτ 353d εἰς τὸ ὕστερον μηδὲν παρασκευάζει, χαίρειν δὲ μόνον ποιεῖ, ὅμως δ᾽ ἂν κακὰ ἦν,
- ΠΛ Πρωτ 353d ὅμως δ᾽ ἂν κακὰ ἦν, ὅτι μαθόντα χαίρειν ποιεῖ καὶ ὁπῃοῦν; ἆρ᾽ οἰόμεθ᾽ ἂν
- ΠΛ Πρωτ 354c ἀγαθὸν τὴν ἡδονήν, ἐπεὶ καὶ αὐτὸ τὸ χαίρειν τότε λέγετε κακὸν εἶναι, ὅταν
- ΠΛ Πρωτ 354d ἐπεὶ εἰ κατ᾽ ἄλλο τι αὐτὸ τὸ χαίρειν κακὸν καλεῖτε καὶ εἰς ἄλλο τι τέλος
- ΠΛ Συμπ 176e τὴν μὲν ἄρτι εἰσελθοῦσαν αὐλητρίδα χαίρειν ἐᾶν, αὐλοῦσαν ἑαυτῇ ἢ ἂν βούληται
- ΠΛΟΥΤ Αλεξ 9.4 ὑπερηγάπα τὸν υἱόν, ὥστε καὶ χαίρειν τῶν Μακεδόνων Ἀλέξανδρον μὲν βασιλέα,
- ΠΛΟΥΤ Αλεξ 27.5 αὐτὸν ὁ Ἄμμωνος ἀπὸ τοῦ θεοῦ χαίρειν ὡς ἀπὸ πατρὸς προσεῖπεν· ὁ δ᾽ ἐπήρετο, μή
- ΠΛΟΥΤ Αλεξ 65.5 τῷ καλὲ προσαγορεύων ἀντὶ τοῦ χαίρειν τοὺς ἐντυγχάνοντας ἠσπάζετο, Καλανὸς ὑπὸ
- ΣΟΦ Αι 112 μὴ δῆτα τὸν δύστηνον ὧδέ γ᾽ αἰκίσῃ. | χαίρειν, Ἀθάνα, τἄλλ᾽ ἐγώ σ᾽ ἐφίεμαι·
- ΣΟΦ Αι 555 γὰρ κάρτ᾽ ἀνώδυνον κακόν,] | ἕως τὸ χαίρειν καὶ τὸ λυπεῖσθαι μάθῃς. | ὅταν δ᾽ ἵκῃ
- ΣΟΦ Αι 786 θροεῖ. | ξυρεῖ γὰρ ἐν χρῷ τοῦτο μὴ χαίρειν τινά. | τί μ᾽ αὖ τάλαιναν, ἀρτίως
- ΣΟΦ Αντ 1170 σχῆμ᾽ ἔχων, ἐὰν δ᾽ ἀπῇ | τούτων τὸ χαίρειν, τἄλλ᾽ ἐγὼ καπνοῦ σκιᾶς | οὐκ ἂν
- ΣΟΦ Ηλ 1300 στέναζ᾽· ὅταν γὰρ εὐτυχήσωμεν, τότε | χαίρειν παρέσται καὶ γελᾶν ἐλευθέρως. | ἀλλ᾽,
- ΣΟΦ Ηλ 1456 δῆτα καὶ μάλ᾽ ἄζηλος θέα. | ἦ πολλὰ χαίρειν μ᾽ εἶπας οὐκ εἰωθότως. | χαίροις ἄν,
- ΣΟΦ ΟΤ 1070 βοτῆρά μοι; | ταύτην δ᾽ ἐᾶτε πλουσίῳ χαίρειν γένει. | ἰοὺ ἰού, δύστηνε· τοῦτο γάρ
- ΣΟΦ Τραχ 136 βέβακε, τῷ δ᾽ ἐπέρχεται | χαίρειν τε καὶ στέρεσθαι. | ἃ καὶ σὲ τὰν ἄνασσαν ἐλπίσιν
- ΣΟΦ Τραχ 227 παρῆλθε, τόνδε μὴ λεύσσειν στόλον· | χαίρειν δὲ τὸν κήρυκα προυννέπω, χρόνῳ | πολλῷ
- ΣΟΦ Τραχ 440 οὐδ᾽ ἥτις οὐ κάτοιδε τἀνθρώπων, ὅτι | χαίρειν πέφυκεν οὐχὶ τοῖς αὐτοῖς ἀεί. | Ἔρωτι
- ΣΟΦ Τραχ 1119 δύσοργος. οὐ γὰρ ἂν γνοίης ἐν οἷς | χαίρειν προθυμῇ κἀν ὅτοις ἀλγεῖς μάτην. | εἰπὼν
