
Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "χαίρειν"
- ΑΙΣΧ Αγ 498 σημανεῖ καπνῷ πυρός, | ἀλλ᾽ ἢ τὸ χαίρειν μᾶλλον ἐκβάξει λέγων— | τὸν ἀντίον δὲ
- ΑΙΣΧ Αγ 572 χρὴ τύχης παλιγκότου; | καὶ πολλὰ χαίρειν ξυμφοραῖς καταξιῶ. | ἡμῖν δὲ τοῖς
- ΑΙΣΧ Αγ 1238 ὥσπερ ἐν μάχης τροπῇ. | δοκεῖ δὲ χαίρειν νοστίμῳ σωτηρίᾳ. | καὶ τῶνδ᾽ ὅμοιον εἴ τι
- ΑΙΣΧ Επτ 814 δῆτα δύσποτμον γένος. | τοιαῦτα χαίρειν καὶ δακρύεσθαι πάρα, | πόλιν μὲν εὖ
- ΑΙΣΧ Ευμ 301 ὥστε μὴ οὐ παρημελημένον | ἔρρειν, τὸ χαίρειν μὴ μαθόνθ᾽ ὅπου φρενῶν, | ἀναίματον,
- ΑΙΣΧ Ευμ 423 ποῦ τὸ τέρμα τῆς φυγῆς; | ὅπου τὸ χαίρειν μηδαμοῦ νομίζεται. | ἦ καὶ τοιαύτας τῷδ᾽
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1104b ἐκ νέων, ὡς ὁ Πλάτων φησίν, ὥστε χαίρειν τε καὶ λυπεῖσθαι οἷς δεῖ· ἡ γὰρ ὀρθὴ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1105a μικρὸν εἰς τὰς πράξεις εὖ ἢ κακῶς χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι. ἔτι δὲ χαλεπώτερον
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1108b ἐλλείπει τοῦ λυπεῖσθαι ὥστε καὶ χαίρειν.ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων καὶ ἄλλοθι καιρὸς
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1118a καίτοι δόξειεν ἂν εἶναι καὶ ὡς δεῖ χαίρειν καὶ τούτοις, καὶ καθ᾽ ὑπερβολὴν καὶ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1118a βρωμάτων ὀσμαῖς· τὸ δὲ τοιούτοις χαίρειν ἀκολάστου· τούτῳ γὰρ ἐπιθυμήματα
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1118a ἐστι, διὰ τῆς φωνῆς ᾔσθετο, καὶ χαίρειν δὴ ταύτῃ φαίνεται· ὁμοίως δ᾽ οὐδ᾽ ἰδὼν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1118b ἀλλ᾽ ᾗ ζῷα. τὸ δὴ τοιούτοις χαίρειν καὶ μάλιστα ἀγαπᾶν θηριῶδες. καὶ γὰρ αἱ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1118b τῶν γὰρ φιλοτοιούτων λεγομένων ἢ τῷ χαίρειν οἷς μὴ δεῖ, ἢ τῷ μᾶλλον ἢ ὡς οἱ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1118b δεῖ (μισητὰ γάρ), καὶ εἴ τισι δεῖ χαίρειν τῶν τοιούτων, μᾶλλον ἢ δεῖ καὶ ἢ ὡς
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1148b τὰ παιδία κατεσθίειν, ἢ οἵοις χαίρειν φασὶν ἐνίους τῶν ἀπηγριωμένων περὶ τὸν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1151b οἷος ἧττον ἢ δεῖ τοῖς σωματικοῖς χαίρειν,καὶ οὐκ ἐμμένων τῷ λόγῳ, ὁ τοιοῦτος
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1152b καὶ τὸν μακάριον ὠνομάκασιν ἀπὸ τοῦ χαίρειν.τοῖς μὲν οὖν δοκεῖ οὐδεμία ἡδονὴ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1154b εἶναι ὑπὸ τῶν ἄλλαις μὴ δυναμένων χαίρειν·αὐτοὶ γοῦν αὑτοῖς δίψας τινὰς
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1158a εἰσὶ διὰ τὸ μὴ συνημερεύειν μηδὲ χαίρειν ἀλλήλοις, ἃ δὴ μάλιστ᾽ εἶναι δοκεῖ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1168a καλὸν τὸ κατὰ τὴν πρᾶξιν, ὥστε χαίρειν ἐν ᾧ τοῦτο, τῷ δὲ παθόντι οὐδὲν καλὸν ἐν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1172a τοῦ ἤθους ἀρετὴν μέγιστον εἶναι τὸ χαίρειν οἷς δεῖ καὶ μισεῖν ἃ δεῖ. διατείνει
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1174a τὰ παιδία ὡς οἷόν τε μάλιστα, οὐδὲ χαίρειν ποιῶν τι τῶν αἰσχίστων, μηδέποτε
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1179a ὥσπερ δοκεῖ, καὶ εἴη ἂν εὔλογον χαίρειν τε αὐτοὺς τῷ ἀρίστῳ καὶ συγγενεστάτῳ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1179b τοῦ ἀκροατοῦ ψυχὴν πρὸς τὸ καλῶς χαίρειν καὶ μισεῖν, ὥσπερ γῆν τὴν θρέψουσαν τὸ
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1448b διὰ μιμήσεως τὰς πρώτας, καὶ τὸ χαίρειν τοῖς μιμήμασι πάντας. σημεῖον δὲ τούτου
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1386b οὐδεὶς ἂν λυπηθείη χρηστός· δεῖ γὰρ χαίρειν ἐπὶ τοῖς τοιούτοις, ὡς δ᾽ αὔτως καὶ
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1386b ἀξίαν· ἄμφω γὰρ δίκαια, καὶ ποιεῖ χαίρειν τὸν ἐπιεικῆ· ἀνάγκη γὰρ ἐλπίζειν
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1387a τῇ στερήσει καὶ τῇ φθορᾷ τῇ τούτου χαίρειν·διὸ κωλυτικὰ μὲν ἐλέου πάντα ταῦτ᾽
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1387b καὶ κακοπραγοῦσιν ἢ μὴ τυγχάνουσι χαίρειν ἢ ἀλύπως ἔχειν δεῖ· ἐκ γὰρ τῶν
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1389b ἄλλων ἡλικιῶν διὰ τὸ χαίρειν τῷ συζῆν καὶ μήπω πρὸς τὸ συμφέρον κρίνειν μηδέν,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 329 ἕτερος πολὺ | σοῦ μιαρώτερος, ὥστε με χαίρειν, | ὅς σε παύσει καὶ πάρεισι, δῆλός
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 609 ἡμῖν ἐπέστειλεν φράσαι, | πρῶτα μὲν χαίρειν Ἀθηναίοισι καὶ τοῖς ξυμμάχοις· | εἶτα
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 1581 πυρπόλει τοὺς ἄνθρακας. | τὸν ἄνδρα χαίρειν οἱ θεοὶ κελεύομεν | τρεῖς ὄντες ἡμεῖς.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 322 «χαίρειν» μὲν ὑμᾶς ἐστιν, ὦνδρες δημόται, | ἀρχαῖον ἤδη προσαγορεύειν καὶ σαπρόν·
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 638 χαράν, λέγεις μοι βοάν. | πάρεστι χαίρειν, ἤν τε βούλησθ᾽ ἤν τε μή. | ἀναβοάσομαι
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 1187 οὖν Δία τὸν σωτῆρα καὐτός μοι δοκῶ | χαίρειν ἐάσας ἐνθάδ᾽ αὐτοῦ καταμένειν.
- ΑΡΡ Αναβ 1.10.3 ἐξ Ἰλλυριῶν καὶ Τριβαλλῶν ἐπανῆλθε χαίρειν τὸν δῆμον τῶν Ἀθηναίων οὐκ ἐν καιρῷ
- ΑΡΡ Αναβ 7.19.1 καὶ ὅτι σῶος ἐξ Ἰνδῶν ἐπανήκει χαίρειν φασκόντων. καὶ τούτους δεξιωσάμενός τε
- ΔΗΜ 11.9 ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῖς αὐτοῖς χαίρειν Φίλιππόν τε καὶ τοὺς ἀρχομένους, ἀλλ᾽
- ΔΗΜ 12.1 Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν.Ἐπειδὴ πολλάκις μου πρέσβεις
- ΔΗΜ 18.39 Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν.ἴστε ἡμᾶς παρεληλυθότας εἴσω Πυλῶν καὶ τὰ
- ΔΗΜ 18.77 Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν.παραγενόμενοι πρὸς ἐμὲ οἱ παρ᾽ ὑμῶν
- ΔΗΜ 18.157 καὶ τοῖς ἄλλοις συμμάχοις πᾶσι χαίρειν.ἐπειδὴ Λοκροὶ οἱ καλούμενοι Ὀζόλαι,
- ΔΗΜ 18.166 Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν.ἣν μὲν ἀπ᾽ ἀρχῆς εἴχετε πρὸς ἡμᾶς
- ΔΗΜ 18. Θηβαίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν.ἐκομισάμην τὴν παρ᾽ ὑμῶν ἐπιστολήν, δι᾽ ἧς
- ΔΗΜ 18.292 δεῖ, ταὐτὰ λυπεῖσθαι καὶ ταὐτὰ χαίρειν τοῖς πολλοῖς, καὶ μὴ τῇ προαιρέσει τῶν
- ΔΗΜ 2.15 Ἀθηναῖοι, τοῖς αὐτοῖς Φίλιππόν τε χαίρειν καὶ τοὺς ἀρχομένους, ἀλλ᾽ ὁ μὲν δόξης
- ΕΥΡ Αλκ 691 σοῦ. | χαίρεις ὁρῶν φῶς· πατέρα δ᾽ οὐ χαίρειν δοκεῖς; | ἦ μὴν πολύν γε τὸν κάτω
- ΕΥΡ Βακχ 1040 πλὴν ἐπ᾽ ἐξειργασμένοις | κακοῖσι χαίρειν, ὦ γυναῖκες, οὐ καλόν. | ἔνεπέ μοι,