Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ὄντως"
- ΑΙΣΧΙΝ 3.3 ἂν δέ τις τῶν ἄλλων βουλευτῶν ὄντως λάχῃ κληρούμενος προεδρεύειν, καὶ τὰς
- ΑΙΣΧΙΝ 3.24 μέχρι δεῦρο εἰρήσθω μοι· ὅτι δὲ ὄντως ἦν ὑπεύθυνος ὁ Δημοσθένης, ὅθ᾽ οὗτος
- ΑΙΣΧΙΝ 3.211 Ἀλλ᾽ οἶμαι ταῦτα μὲν ἂν εἴποι ἀνὴρ ὄντως βεβιωκὼς μετ᾽ ἀρετῆς· ἃ δὲ σὺ λέξεις,
- ΑΙΣΧΙΝ 3.241 ἀκρόαμα γίγνεται. Ὅπου γὰρ τοὺς μὲν ὄντως ἄνδρας ἀγαθοὺς οἷς πολλὰ καὶ καλὰ
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 306.1 γραμματικὴ κελεύει, δείξω ὑμῖν, ὅτι ὄντως ἡ γραμματικὴ κρείττων ἐστὶ τῶν ἄλλων
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 338.1 αὐτῷ ἐπονειδίζων ἔλεγεν· «εὐτυχὴς ὄντως ἐγώ, ὅτι ζῶν ἐλευθέρως καὶ διάγων
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 189 που. σχήσειν δοκεῖς | ἐς κόρακας ὄντως; ναὶ μὰ Δία σοῦ γ᾽ οὕνεκα. | εἴσβαινε δή.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 786 γάρ ἐστι συνδετέα. ποῦ μοὔσθ᾽ ἱμάς; | ὄντως γὰρ οἴσεις; ναὶ μὰ Δία, καὶ δὴ μὲν οὖν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 86 κακῶν. | ἀλλ᾽ εἴπερ ἐκ τῆς καρδίας μ᾽ ὄντως φιλεῖς, | ὦ παῖ, πιθοῦ. τί οὖν πίθωμαι
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 1271 χρήμαθ᾽; ἁδανείσατο. | κακῶς ἄρ᾽ ὄντως εἶχες, ὥς γέ μοι δοκεῖς. | ἵππους γ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 82 δαίμονες | καὶ Ζεῦ, τί φῄς; ἐκεῖνος ὄντως εἶ σύ; ναί. | ἐκεῖνος αὐτός; αὐτότατος.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 286 δεσπότης, ὃς ὑμᾶς πλουσίους ποήσει. | ὄντως γὰρ ἔστι πλουσίοις ἡμῖν ἅπασιν εἶναι;
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 289 χορεῦσαι | ὑφ᾽ ἡδονῆς, εἴπερ λέγεις ὄντως σὺ ταῦτ᾽ ἀληθῆ.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 327 συμπαραστάται | ἔσεσθε καὶ σωτῆρες ὄντως τοῦ θεοῦ. | θάρρει· βλέπειν γὰρ ἄντικρυς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 403 ἑνί γέ τῳ τρόπῳ. | τυφλὸς γὰρ ὄντως ἐστί; νὴ τὸν οὐρανόν. | οὐκ ἐτὸς ἄρ᾽ ὡς ἔμ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 581 ἀποπέμπει. | ἀλλ᾽, ὦ Κρονικαῖς λήμαις ὄντως λημῶντες τὰς φρένας ἄμφω, | ὁ Ζεὺς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 836 εὐεργέτησα δεομένους ἕξειν φίλους | ὄντως βεβαίους, εἰ δεηθείην ποτέ· | οἱ δ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 960 γέροντες, ἐπὶ τὴν οἰκίαν | ἀφίγμεθ᾽ ὄντως τοῦ νέου τούτου θεοῦ, | ἢ τῆς ὁδοῦ τὸ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 997 ἔπαιρε σαυτόν. εἰπέ νυν ἐκεῖνό μοι· | ὄντως ἀπέφυγε; νὴ Δί᾽· οὐδέν εἰμ᾽ ἄρα. | μὴ
- ΔΗΜ 18.119 καὶ θεοῖς ἐχθρὸς καὶ βάσκανος ὄντως ποῖός τις ἂν εἴη πρὸς θεῶν; οὐχ ὁ τοιοῦτος;
- ΔΗΜ 21.90 μηδεμιᾶς τυχεῖν, ἃ καὶ τοῖς ὄντως ἀδικοῦσιν ἅπανθ᾽ ὑπάρχει.
- ΔΙΟΓ ΛΑΕΡΤ 1.121 τοῦτ᾽ ἄρ᾽ ἀληθές· | ἢν ᾖ τις σοφὸς ὄντως,, | καὶ ζῶν ἐστιν ὄνησις,
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 610 πρῶτα τοὺς κατὰ στέγας. | ἦλθες γὰρ ὄντως δώματ᾽ εἰς Ἅιδου, τέκνον; | καὶ θῆρά γ᾽
- ΕΥΡ ΙΑυλ 1622 ἕνεκ᾽ ὄλβιοι γενοίμεθ᾽ ἄν· | ἔχει γὰρ ὄντως ἐν θεοῖς ὁμιλίαν. | χρὴ δέ σε λαβοῦσαν
- ΗΡΩΔ Μιμ 4.65 ἐκβαλεῦσι τὰς κούρας | δοκεῦντες ὄντως ἀργυρεῦν πεποιῆσθαι; | ὁ βοῦς δὲ χὠ ἄγων
- ΘΕΟΦΡ Χαρ 17.3 «Θαυμάζω, εἰ σὺ καὶ ἀπὸ τῆς ψυχῆς ὄντως με φιλεῖς».
- ΜΕΝ Σαμ 681 τόδε κακόν. μέλλεις; ἄγουσι τοὺς γάμους ὄντως. πάλιν; | ἕτερον ἐξάγγελλέ μοι
- ΞΕΝ Ελλ 3.4.17 ὅπλα κατεσκεύαζον, ὥστε τὴν πόλιν ὄντως οἴεσθαι πολέμου ἐργαστήριον εἶναι.
- ΞΕΝ Ελλ 4.8.4 τῇ τύχῃ ἀπεστράφησαν ἡμῶν, τοσούτῳ ὄντως ἡ ὑμετέρα πιστότης μείζων φανείη ἄν.
- ΞΕΝ Ελλ 7.4.3 οὕτως ἀποθνῄσκει, ἡ μέντοι συμμαχία ὄντως ἐπεραίνετο.
- ΠΛ Πολ 464c κοινῇ πάντας ἀναλίσκειν, εἰ μέλλοιεν ὄντως φύλακες εἶναι.
- ΠΛ Πολ 490a τὸ ὂν πεφυκὼς εἴη ἁμιλλᾶσθαι ὅ γε ὄντως φιλομαθής, καὶ οὐκ
- ΠΛ Πολ 490b ᾧ πλησιάσας καὶ μιγεὶς τῷ ὄντι ὄντως,γεννήσας νοῦν καὶ ἀλήθειαν, γνοίη τε καὶ
- ΠΛ Πολ 530b δ᾽ ἐν τῷ οὐρανῷ ἐάσομεν, εἰ μέλλομεν ὄντως ἀστρονομίας μεταλαμβάνοντες χρήσιμον
- ΠΛ Πολ 533a ἀληθές, ὅ γε δή μοι φαίνεται — εἰ δ᾽ ὄντως ἢ μή, οὐκέτ᾽ ἄξιον τοῦτο
- ΠΛ Πολ 585d ὄντων πληρούμενον καὶ αὐτὸ μᾶλλον ὂν ὄντως μᾶλλον πληροῦται ἢ τὸ τῶν ἧττον
- ΠΛ Πολ 585e ὄντως τε καὶ ἀληθεστέρως χαίρειν ἂν ποιοῖ ἡδονῇ ἀληθεῖ, τὸ δὲ τῶν ἧττον ὄντων
- ΠΛ Πολ 597d οἶμαι εἰδὼς ὁ θεός, βουλόμενος εἶναι ὄντως κλίνης ποιητὴς ὄντως οὔσης, ἀλλὰ μὴ
- ΠΛ Πολ 597d εἶναι ὄντως κλίνης ποιητὴς ὄντως οὔσης, ἀλλὰ μὴ κλίνης τινὸς μηδὲ κλινοποιός
- ΠΛΟΥΤ Αλεξ 33.1 φησίν, ἐπευχόμενος, εἴπερ ὄντως Διόθεν ἐστὶ γεγονώς, ἀμῦναι καὶ συνεπιρρῶσαι
- ΠΛΟΥΤ Ηθ 162b τὴν σωτηρίαν διαφύγοιεν· ὄντως οὖν ἐοικέναι θείᾳ τύχῃ τὸ πρᾶγμα· παρεῖναι γὰρ
- ΠΛΟΥΤ Ηθ 162b τὴν σωτηρίαν διαφύγοιεν· ὄντως οὖν ἐοικέναι θείᾳ τύχῃ τὸ πρᾶγμα· παρεῖναι γὰρ
- ΠΛΟΥΤ Θεμ 8.2 κρηπῖδ᾽ ἐλευθερίας· | ἀρχὴ γὰρ ὄντως τοῦ νικᾶν τὸ θαρρεῖν. | ἔστι δὲ τῆς Εὐβοίας τὸ
- ΠΛΟΥΤ Νικ 17.4 νενικημένους ὑπ᾽ αὐτῶν, πρὶν ἐκ θεῶν ὄντως ἢ τύχης ἀντίστασίν τινα γενέσθαι
- ΠΛΟΥΤ Περ 28.8 καὶ οὐκ ἦν ἄδικος ἡ ἀξίωσις, ἀλλ᾽ ὄντως πολλὴν ἀδηλότητα καὶ μέγαν ἔσχε
