Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ἰδοῦσα"
- ΑΙΣΧ Πρ 758 ἀρχῆς Δία; | ἥδοι᾽ ἄν, οἶμαι, τήνδ᾽ ἰδοῦσα συμφοράν. | πῶς δ᾽ οὐκ ἄν, ἥτις ἐκ Διὸς
- ΑΙΣΧ Χο 226 οὖν ὁρῶσα δυσμαθεῖς ἐμέ· | κουρὰν δ᾽ ἰδοῦσα τήνδε κηδείου τριχὸς | ἰχνοσκοποῦσά τ᾽
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 10.1 συντυχίαν ὑπήντησε, τὸ μὲν πρῶτον ἰδοῦσα οὕτως ἐξεταράχθη, ὡς μικροῦ ἀποθανεῖν.
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 15b.1 ἐν κρεβαττίνῃ βότρυας πεπείρους ἰδοῦσα ἤμελλε φαγεῖν, ἐν ὕψει δὲ ὄντας οὐκ
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 22.1 οἷς δὲ ἔλεγε πιστευσάντων, ἡ ἀλώπηξ ἰδοῦσα αὐτοὺς ἀπαλλαγέντας ἐξελθοῦσα
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 305.1 εἶχον». ἡ δὲ μήτηρ ἀκούσασα καὶ ἰδοῦσα ἔφη· «ὦ τέκνον, ἀπώλεσας καὶ ὃν πρῶτον
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 330.1 ἀπεργάζῃ καὶ ἀπότους;» ἡ δὲ θάλασσα ἰδοῦσα,ὅτι αὐτῆς καταμέμφονται, λέγει πρὸς
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 335.1 ταύτην. τούτοις δὲ ἀλώπηξ ἰδοῦσα ἔφη· «εἰ οὗτος ὁ λέων τοῖς ζῶσι συνῆν, εἴδετε
- ΔΗΜ 18.133 ἄγνοιαν ἐν οὐ δέοντι συμβεβηκυῖαν ἰδοῦσα ἐπεζήτησε τὸν ἄνθρωπον καὶ συλλαβοῦσ᾽
- ΕΥΡ ΙΑυλ 1316 ὦ δυστάλαιν᾽ ἐγώ, πικρὰν | πικρὰν ἰδοῦσα δυσελέναν, | φονεύομαι διόλλυμαι
- ΕΥΡ Ιππ 27 Πανδίονος γῆν πατρὸς εὐγενὴς δάμαρ | ἰδοῦσα Φαίδρα καρδίαν κατέσχετο | ἔρωτι δεινῶι
- ΕΥΡ Κυκλ 183 τοὺς ποικίλους | περὶ τοῖν σκελοῖν ἰδοῦσα καὶ τὸν χρύσεον | κλωιὸν φοροῦντα περὶ
- ΕΥΡ Τρ 641 κείνη δ᾽, ὁμοίως ὥσπερ οὐκ ἰδοῦσα φῶς, | τέθνηκε κοὐδὲν οἶδε τῶν αὑτῆς κακῶν.
- ΕΥΡ Τρ 687 οὔπω ναὸς εἰσέβην σκάφος, | γραφῇ δ᾽ ἰδοῦσα καὶ κλύουσ᾽ ἐπίσταμαι. | ναύταις γὰρ ἢν
- ΗΡΟΔ 1.111.2 ἀπονοστήσας ἐπέστη, οἷα ἐξ ἀέλπτου ἰδοῦσα ἡ γυνὴ εἴρετο προτέρη ὅ τι μιν οὕτω
- ΗΡΟΔ 3.32.2 δι᾽ ὅ τι δακρύει, τὴν δὲ εἰπεῖν ὡς ἰδοῦσα τὸν σκύλακα τῷ ἀδελφεῷ τιμωρήσαντα
- ΗΡΟΔ 3.124.2 ταύτην ἰδοῦσα τὴν ὄψιν παντοίη ἐγίνετο μὴ ἀποδημῆσαι τὸν Πολυκράτεα παρὰ τὸν
- ΛΟΓΓ 1.13.5 πάλιν καὶ λουόμενον εἶδε καὶ ἰδοῦσα ἥψατο καὶ ἀπῆλθε πάλιν ἐπαινέσασα, καὶ ὁ
- ΛΟΓΓ 1.26.2 μέγα βοήσασα τῶν ὕπνων ἐξέθορεν. Ἰδοῦσα δὲ καὶ τὴν χελιδόνα ἔτι πλησίον
- ΛΟΓΓ 1.26.3 ἐν τῇ δεξιᾷ σιωπῶντα. Ἡ δὲ ἥδετο ἰδοῦσα καὶ ἐφίλησε λαβοῦσα καὶ αὖθις ἐνέβαλε
- ΛΟΓΓ 1.28.3 καινὴν τῷ Δάφνιδι δῶρον κομίζουσα. Ἰδοῦσα δὲ τὰς αἶγας τεταραγμένας καὶ
- ΛΟΓΓ 4.21.3 Ἡ δὲ ἰδοῦσα μέγα καὶ αὐτὴ βοᾷ· «φίλαι Μοῖραι· οὐ ταῦτα ἡμεῖς συνεξεθήκαμεν ἰδίῳ
- ΜΕΝ Σαμ 238 ἐμὴ | θεράπαιν᾽, ἐλευθέρα δὲ νῦν. ἰδοῦσα δὲ | τὸ παιδίον κεκραγὸς ἠμελημένον
- ΟΜ Οδ 3.438 ἀσκήσας, ἵν᾽ ἄγαλμα θεὰ κεχάροιτο ἰδοῦσα. | βοῦν δ᾽ ἀγέτην κεράων Στρατίος καὶ
- ΟΜ Οδ 5.78 ἤλυθεν. οὐδέ μιν ἄντην | ἠγνοίησεν ἰδοῦσα Καλυψώ, δῖα θεάων, | οὐ γάρ τ᾽ ἀγνῶτες
- ΟΜ Οδ 7.234 ἔγνω γὰρ φᾶρός τε χιτῶνά τε εἵματ᾽ ἰδοῦσα | καλά, τά ῥ᾽ αὐτὴ τεῦξε σὺν
- ΟΜ Οδ 8.526 ἡ μὲν τὸν θνῄσκοντα καὶ ἀσπαίροντα ἰδοῦσα | ἀμφ᾽ αὐτῷ χυμένη λίγα κωκύει· οἱ δέ
- ΣΟΦ Ηλ 886 ἐξ ἐμοῦ τε κοὐκ ἄλλης σαφῆ | σημεῖ᾽ ἰδοῦσα τῷδε πιστεύω λόγῳ. | τίν᾽, ὦ τάλαιν᾽,
- ΣΟΦ Ηλ 887 τῷδε πιστεύω λόγῳ. | τίν᾽, ὦ τάλαιν᾽, ἰδοῦσα πίστιν; ἐς τί μοι | βλέψασα θάλπῃ
- ΣΟΦ Ηλ 897 πάντων ὅσ᾽ ἔστιν ἀνθέων θήκην πατρός. | ἰδοῦσα δ᾽ ἔσχον θαῦμα, καὶ περισκοπῶ | μή
- ΣΟΦ Τραχ 1276 σύ, παρθέν᾽, ἐπ᾽ οἴκων, | μεγάλους μὲν ἰδοῦσα νέους θανάτους, | πολλὰ δὲ πήματα
