Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "οὔτις"
- ΑΙΣΧ Αγ 397 θεὶς ἄφερτον· | λιτᾶν δ᾽ ἀκούει μὲν οὔτις θεῶν· | τὸν δ᾽ ἐπίστροφον τῶν[δε]
- ΑΙΣΧ Αγ 467 ἀμαυρόν, ἐν δ᾽ ἀίστοις | τελέθοντος οὔτις ἀλκά· | τὸ δ᾽ ὑπερκόπως κλύειν εὖ
- ΑΙΣΧ Αγ 1333 πᾶσι βροτοῖσιν· δακτυλοδείκτων δ᾽ | οὔτις ἀπειπὼν εἴργει μελάθρων, | μηκέτ᾽ ἐσέλθῃς,
- ΑΙΣΧ Επτ 51 ἔστεφον, δάκρυ | λείβοντες· οἶκτος δ᾽ οὔτις ἦν διὰ στόμα. | σιδηρόφρων γὰρ θυμὸς
- ΑΙΣΧ Ευμ 197 αἰπολούμεναι. | ποίμνης τοιαύτης δ᾽ οὔτις εὐφιλὴς θεῶν. | ἄναξ Ἄπολλον, ἀντάκουσον
- ΑΙΣΧ Ευμ 314 τὸν μὲν καθαρὰς χεῖρας προνέμοντ᾽ | οὔτις ἐφέρπει μῆνις ἀφ᾽ ἡμῶν, | ἀσινὴς δ᾽ αἰῶνα
- ΑΙΣΧ Ευμ 588 εἰ κατέκτονας. | ἔκτεινα· τούτου δ᾽ οὔτις ἄρνησις πέλει. | ἓν μὲν τόδ᾽ ἤδη τῶν
- ΑΙΣΧ Ευμ 648 αἷμ᾽ ἀνασπάσῃ κόνις | ἅπαξ θανόντος, οὔτις ἔστ᾽ ἀνάστασις. | τούτων ἐπῳδὰς οὐκ
- ΑΙΣΧ Ευμ 666 νηδύος τεθραμμένη, | ἀλλ᾽ οἷον ἔρνος οὔτις ἂν τέκοι θεά. | ἐγὼ δέ, Παλλάς, τἄλλα θ᾽
- ΑΙΣΧ Ευμ 702 καὶ πόλεως σωτήριον | ἔχοιτ᾽ ἄν, οἷον οὔτις ἀνθρώπων ἔχει, | οὔτ᾽ ἐν Σκύθῃσιν οὔτε
- ΑΙΣΧ Ευμ 736 τήνδ᾽ ἐγὼ προσθήσομαι. | μήτηρ γὰρ οὔτις ἔστιν ἥ μ᾽ ἐγείνατο, | τὸ δ᾽ ἄρσεν αἰνῶ
- ΑΙΣΧ Περ 87 δράσι τοξόδαμνον Ἄρη. | δόκιμος δ᾽ οὔτις ὑποστὰς | μεγάλῳ ῥεύματι φωτῶν
- ΑΙΣΧ Περ 414 ἐν στενῷ νεῶν | ἤθροιστ᾽, ἀρωγὴ δ᾽ οὔτις ἀλλήλοις παρῆν, | αὐτοὶ δ᾽ ὑπ᾽ αὐτῶν
- ΑΙΣΧ Πρ 50 θεοῖσι κοιρανεῖν. | ἐλεύθερος γὰρ οὔτις ἐστὶ πλὴν Διός. | ἔγνωκα τοῖσδε, κοὐδὲν
- ΑΙΣΧ Πρ 467 χλιδῆς. | θαλασσόπλαγκτα δ᾽ οὔτις ἄλλος ἀντ᾽ ἐμοῦ | λινόπτερ᾽ ηὗρε ναυτίλων ὀχήματα.
- ΑΙΣΧ Χο 565 Φωκίδος μιμουμένω. | καὶ δὴ θυρωρῶν οὔτις ἂν φαιδρᾷ φρενὶ | δέξαιτ᾽, ἐπειδὴ
- ΑΙΣΧ Χο 637 ἀτιμωθὲν οἴχεται γένος. | σέβει γὰρ οὔτις τὸ δυσφιλὲς θεοῖς. | τί τῶνδ᾽ οὐκ ἐνδίκως
- ΑΙΣΧ Χο 1018 ἄζηλα νίκης τῆσδ᾽ ἔχων μιάσματα. | οὔτις μερόπων ἀσινῆ βίοτον | διὰ πάντ᾽ ἔντιμος
- ΑΙΣΧ Χο 1033 δ᾽—οὐκ ἐρῶ τὴν ζημίαν· | τόξῳ γὰρ οὔτις πημάτων ἐφίξεται. | καὶ νῦν ὁρᾶτέ μ᾽, ὡς
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1153b εἶναί πως τὸ ἄριστον αὐτήν· | φήμη δ᾽ οὔτις πάμπαν ἀπόλλυται, ἥν τινα λαοί | πολλοί
- ΒΑΚΧ Επιν 3.63 ὅσο[ι] ‹γε› μὲν Ἑλλάδ᾽ ἔχουσιν, [ο]ὔτι[ς, | ὦ μεγαίνητε Ἱέρων, θελήσει
- ΒΑΚΧ Επιν 11.31 ‹ἂν› [πεδίον πάτ]ραν θ᾽ ἱκέσθαι. | [οὔτις ἐπιχθονίων] | παῖδ᾽ ἐν χθονὶ καλλιχώρῳ
- ΕΥΡ Αλκ 101 χέρνιβ᾽ ἐπὶ φθιτῶν πύλαις. | χαίτα τ᾽ οὔτις ἐπὶ προθύροις το- | μαῖος, ἃ δὴ νεκύων
- ΕΥΡ Αλκ 505 πώλοις δεσπότῃ τε συμβαλῶν. | ἀλλ᾽ οὔτις ἔστιν ὃς τὸν Ἀλκμήνης γόνον | τρέσαντα
- ΕΥΡ Εκ 1194 εἶναι σοφοί, | κακῶς δ᾽ ἀπώλοντ᾽· οὔτις ἐξήλυξέ πω. | καί μοι τὸ μὲν σὸν ὧδε
- ΕΥΡ Ελ 131 Αἰγαίου πόρου. | κἀκ τοῦδε Μενέλεων οὔτις οἶδ᾽ ἀφιγμένον; | οὐδείς· θανὼν δὲ
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 777 δύνασιν ἄδικον ἐφέλκων. | †χρόνου γὰρ οὔτις ἔτλα τὸ πάλιν εἰσορᾶν†· | νόμον
- ΕΥΡ Ιππ 40 τάλαιν᾽ ἀπόλλυται | σιγῆι, ξύνοιδε δ᾽ οὔτις οἰκετῶν νόσον. | ἀλλ᾽ οὔτι ταύτηι
- ΕΥΡ Κυκλ 535 τ᾽ ἔριν φιλεῖ. | μεθύω μέν, ἔμπας δ᾽ οὔτις ἂν ψαύσειέ μου. | ὦ τᾶν, πεπωκότ᾽ ἐν
- ΕΥΡ Κυκλ 674 εἶ τυφλός. | †ὣς δὴ σύ†. καὶ πῶς σ᾽ οὔτις ἂν θείη τυφλόν; | σκώπτεις. ὁ δ᾽ Οὖτις
- ΕΥΡ Μηδ 793 ἡμῖν· τέκνα γὰρ κατακτενῶ | τἄμ᾽· οὔτις ἔστιν ὅστις ἐξαιρήσεται· | δόμον τε πάντα
- ΗΡΟΔ 5.92β.2 τοῖσδε τοῖσι ἔπεσι· | Ἠετίων, οὔτις σε τίει πολύτιτον ἐόντα. | Λάβδα κύει, τέξει δ᾽
- ΗΡΩΔ Μιμ 4.80 ἱρά | καὶ ἐς λῷον ἐμβλέποντα· μεζόνως οὔτις | ἠρέσατο τὸν Παιήον᾽ ἤπερ οὖν ὑμεῖς.
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 11.38 δ᾽ ὑπεραχθέες αἰεί. | συρίσδεν δ᾽ ὡς οὔτις ἐπίσταμαι ὧδε Κυκλώπων, | τίν, τὸ φίλον
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 17.79 ὀφελλόμεναι Διὸς ὄμβρῳ, | ἀλλ᾽ οὔτις τόσα φύει ὅσα χθαμαλὰ Αἴγυπτος, | Νεῖλος
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 17.128 αὐτός τ᾽ ἰφθίμα τ᾽ ἄλοχος, τᾶς οὔτις ἀρείων | νυμφίον ἐν μεγάροισι γυνὰ
- ΚΑΛΛ Υμν 2.42 πάντ᾽ ἐγένοντο. | τέχνῃ δ᾽ ἀμφιλαφὴς οὔτις τόσον ὅσσον Ἀπόλλων· | κεῖνος ὀιστευτὴν
- ΚΑΛΛ Υμν 5.134 πάντα φέρεσθαι, | λωτροχόοι, μάτηρ δ᾽ οὔτις ἔτικτε θεάν, | ἀλλὰ Διὸς κορυφά. κορυφὰ
- ΠΙΝΔ Ολ 7.58 ἀπεόντος δ᾽ οὔτις ἔνδειξεν λάχος Ἀελίου· | καί ῥά νιν χώρας ἀκλάρωτον λίπον,
- ΠΙΝΔ Πυθ 1.49 σκοντο θεῶν παλάμαις τιμάν | οἵαν οὔτις Ἑλλάνων δρέπει | πλούτου στεφάνωμ᾽
- ΣΟΦ Αι 725 εἶτ᾽ ὀνείδεσιν | ἤρασσον ἔνθεν κἄνθεν οὔτις ἔσθ᾽ ὃς οὔ, | τὸν τοῦ μανέντος
- ΣΟΦ Αι 1062 καὶ ποίμνας πεσεῖν. | ὧν οὕνεκ᾽ αὐτὸν οὔτις ἔστ᾽ ἀνὴρ σθένων | τοσοῦτον ὥστε σῶμα
- ΣΟΦ Αντ 1044 εὖ γὰρ οἶδ᾽ ὅτι | θεοὺς μιαίνειν οὔτις ἀνθρώπων σθένει. | πίπτουσι δ᾽, ὦ γεραιὲ
- ΣΟΦ Ηλ 188 ἄνευ τοκέων κατατάκομαι, | ἇς φίλος οὔτις ἀνὴρ ὑπερίσταται, | ἀλλ᾽ ἁπερεί τις
- ΣΟΦ Ηλ 290 σοὶ μόνῃ πατὴρ | τέθνηκεν; ἄλλος δ᾽ οὔτις ἐν πένθει βροτῶν; | κακῶς ὄλοιο, μηδέ σ᾽
- ΣΟΦ Ηλ 848 τωρ ἀμφὶ τὸν ἐν πένθει· ἐ- | μοὶ δ᾽ οὔτις ἔτ᾽ ἔσθ᾽· ὃς γὰρ ἔτ᾽ | ἦν, φροῦδος
- ΣΟΦ Ηλ 949 μὲν οἶσθα καὶ σύ που φίλων | ὡς οὔτις ἡμῖν ἐστιν, ἀλλ᾽ Ἅιδης λαβὼν | ἀπεστέρηκε καὶ
- ΣΟΦ Ηλ 1328 τοῦ βίου κήδεσθ᾽ ἔτι, | ἢ νοῦς ἔνεστιν οὔτις ὑμὶν ἐγγενής, | ὅτ᾽ οὐ παρ᾽ αὐτοῖς
- ΣΟΦ Ηλ 1369 ἔρδειν· νῦν Κλυταιμήστρα μόνη· | νῦν οὔτις ἀνδρῶν ἔνδον· εἰ δ᾽ ἐφέξετον,
- ΣΟΦ ΟΤ 819 τινά, | ὠθεῖν δ᾽ ἀπ᾽ οἴκων; καὶ τάδ᾽ οὔτις ἄλλος ἦν | ἢ ᾽γὼ ᾽π᾽ ἐμαυτῷ τάσδ᾽ ἀρὰς ὁ
