Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "καίτοι"
- ΑΙΣΧ Πρ 101 χρὴ τέρματα τῶνδ᾽ ἐπιτεῖλαι; | καίτοι τί φημι; πάντα προυξεπίσταμαι | σκεθρῶς τὰ
- ΑΙΣΧ Πρ 439 ὁρῶν ἐμαυτὸν ὧδε προυσελούμενον. | καίτοι θεοῖσι τοῖς νέοις τούτοις γέρα | τίς ἄλλος
- ΑΙΣΧ Πρ 642 μύθῳ πᾶν ὅπερ προσχρῄζετε | πεύσεσθε· καίτοι καὶ λέγουσ᾽ αἰσχύνομαι | θεόσσυτον
- ΑΙΣΧ Χο 255 ἄμφω φυγὴν ἔχοντε τὴν αὐτὴν δόμων. | καίτοι θυτῆρος καί σε τιμῶντος μέγα | πατρὸς
- ΑΙΣΧΙΝ 3.46 ἀφελόμενος τὸν στεφανούμενον. Καίτοι τίς ἂν ὑμῶν τολμήσειε τοσαύτην
- ΑΙΣΧΙΝ 3.53 ἀρχαῖα δὲ καὶ λίαν ὁμολογούμενα. Καίτοι,ὦ Κτησιφῶν, ὅτῳ τὰ μέγιστα τῶν αἰσχρῶν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.131 ἐπὶ τὸν πρόδηλον κίνδυνον; καίτοι πρώην γε ἀπετόλμα λέγειν ὅτι παρὰ τοῦτο
- ΑΙΣΧΙΝ 3.138 Καίτοι πολλὰς μὲν τούτου πρότερον πρεσβείας ἐπρέσβευσαν εἰς Θήβας οἱ μάλιστα
- ΑΙΣΧΙΝ 3.163 καὶ χρήσασθαι τῷ σαυτοῦ τρόπῳ; καίτοι ῥητορικὴν δειλίαν δημόσιος καιρὸς οὐκ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.175 ὁμοίως· εἰσὶ γὰρ καὶ δειλίας γραφαί. Καίτοι θαυμάσειεν ἄν τις ὑμῶν εἰ εἰσὶ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.189 Καίτοι πυνθάνομαί γ᾽ αὐτὸν μέλλειν λέγειν ὡς οὐ δίκαια ποιῶ παραβάλλων αὐτῷ τὰ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.228 γεγενῆσθαι ἐπὶ βλάβῃ τῶν ἀκουόντων. Καίτοι τὸν λόγον τοῦτον ὅλως μὲν ἔγωγε
- ΑΝΤΙΣΘ Αι 1 ὑμεῖς δὲ οἱ οὐδὲν εἰδότες δικάζετε. καίτοι ποία τις ἂν δίκη δικαστῶν μὴ εἰδότων
- ΑΝΤΙΣΘ Οδ 2 καίτοι ἐν μὲν ταῖς κοιναῖς μάχαις, οὐδὲ εἰ καλῶς ἀγωνίζοισθε, πλέον ἐγίγνετο
- ΑΝΤΙΣΘ Οδ 4 ἔσται τοῦτο ἀποκαλεῖς ἱερόσυλον; καίτοι εἴπερ καλόν γε ἦν ἑλεῖν τὸ Ἴλιον,
- ΑΝΤΙΣΘ Οδ 7 δι᾽ ἅπερ σέ φασιν ἄτρωτον εἶναι. καίτοι τί ἂν δράσεις, εἴ τις σοὶ τῶν πολεμίων
- ΑΝΤΙΦ 1.6 ἦν πυθέσθαι, τοῦτο αὐτὸ προὐθυμήθη. καίτοι αὐτὸ τοῦτο ἐχρῆν, ὃ καὶ ἐγὼ
- ΑΝΤΙΦ 1.11 καίτοι εὖ οἶδά γ᾽, εἰ οὗτοι πρὸς ἐμὲ ἐλθόντες, ἐπειδὴ τάχιστα αὐτοῖς ἀπηγγέλθη
- ΑΝΤΙΦ 1.25 καίτοι πότερον δικαιότερον τὸν ἐκ προνοίας ἀποκτείναντα δοῦναι δίκην ἢ μή; καὶ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1096a ἀγαπᾶται. φαίνεται δ᾽ οὐδ᾽ ἐκεῖνα· καίτοι πολλοὶ λόγοι πρὸς αὐτὰ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1097a παραλείπουσι τὴν γνῶσιν αὐτοῦ. καίτοι βοήθημα τηλικοῦτον τοὺς τεχνίτας ἅπαντας
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1113b μὲν προτρέψοντες τοὺς δὲ κωλύσοντες. καίτοι ὅσα μήτ᾽ ἐφ᾽ ἡμῖν ἐστὶ μήθ᾽
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1118a σώφρονες οὔτε ἀκόλαστοι λέγονται· καίτοι δόξειεν ἂν εἶναι καὶ ὡς δεῖ χαίρειν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1132b δίκαιον οὔτ᾽ ἐπὶ τὸ διορθωτικόν —καίτοι βούλονταί γε τοῦτο λέγειν καὶ τὸ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1134b ἔστιν οὕτως ἔχον, ἀλλ᾽ ἔστιν ὥς· καίτοι παρά γε τοῖς θεοῖς ἴσως οὐδαμῶς, παρ᾽
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1134b φύσει γὰρ ἡ δεξιὰ κρείττων, καίτοι ἐνδέχεται πάντας ἀμφιδεξίους γενέσθαι. τὰ δὲ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1138b λέγει μείζω νόσον προσπταίσματος· καίτοι γένοιτ᾽ ἄν ποτε θάτερον κατὰ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1142a ἐλήλυθε τὸ τούτους φρονίμους εἶναι· καίτοι ἴσως οὐκ ἔστι τὸ αὑτοῦ εὖ ἄνευ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1144a ἢ δι᾽ ἕτερόν τι καὶ μὴ δι᾽ αὐτά (καίτοι πράττουσί γε ἃ δεῖ καὶ ὅσα χρὴ τὸν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1151b τῷ Σοφοκλέους ὁ Νεοπτόλεμος· καίτοι δι᾽ ἡδονὴν οὐκ ἐνέμεινεν, ἀλλὰ καλήν· τὸ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1152b ἐν αὐτῇ. ἔτι τέχνη οὐδεμία ἡδονῆς· καίτοι πᾶν ἀγαθὸν τέχνης ἔργον. ἔτι παιδία
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1153a τέχνη ἐστίν, ἀλλὰ τῆς δυνάμεως· καίτοι καὶ ἡ μυρεψικὴ τέχνη καὶ ἡ ὀψοποιητικὴ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1181a περὶ τῶν τοιούτων φαίνονται (καίτοι κάλλιον ἦν ἴσως ἢ λόγους δικανικούς τε καὶ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1181b ἐκ τῶν συγγραμμάτων γίνεσθαι. καίτοι πειρῶνταί γε λέγειν οὐ μόνον τὰ
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1449b τῷ χρόνῳ καὶ τούτῳ διαφέρει, καίτοι τὸ πρῶτον ὁμοίως ἐν ταῖς τραγῳδίαις τοῦτο
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1454a γὰρ γυνή ἐστιν χρηστὴ καὶ δοῦλος, καίτοι γε ἴσως τούτων τὸ μὲν χεῖρον, τὸ δὲ
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1456a ἄρξαντος Ἀγάθωνος τοῦ τοιούτου. καίτοι τί διαφέρει ἢ ἐμβόλιμα ᾄδειν ἢ εἰ ῥῆσιν
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1462b ‹ἃ› καὶ καθ᾽ ἑαυτὰ ἔχει μέγεθος· καίτοι ταῦτα τὰ ποιήματα συνέστηκεν ὡς
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1358a ἢ περὶ φυσικῶν ἢ περὶ ὁτουοῦν· καίτοι ταῦτα εἴδει διαφέρει. ἴδια δὲ ὅσα ἐκ τῶν
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1383a δέ· ὁ γὰρ φόβος βουλευτικοὺς ποιεῖ, καίτοι οὐδεὶς βουλεύεται περὶ τῶν
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1398a ἐστιν· «ἆρα θεὸς ἢ θεοῦ ἔργον; καίτοι ὅστις οἴεται θεοῦ ἔργον εἶναι, τοῦτον
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1400a καὶ γὰρ οἱ ἰχθύες ἁλός, καίτοι οὐκ εἰκὸς οὐδὲ πιθανὸν ἐν ἅλμῃ τρεφομένους
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1400a ἁλός, καὶ τὰ στέμφυλα ἐλαίου, καίτοι ἄπιστον, ἐξ ὧν ἔλαιον γίγνεται, ταῦτα
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1405b καίτοι καὶ τῶν ὄνων θυγατέρες ἦσαν. ἔστιν αὖ τὸ ὑποκορίζεσθαι· ἔστιν δὲ ὁ
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1416b διήγησίν φασι δεῖν εἶναι ταχεῖαν. καίτοι ὥσπερ ὁ τῷ μάττοντι ἐρομένῳ πότερον
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 43 τοι μὰ τὴν Δήμητρα δύναμαι μὴ γελᾶν. | καίτοι δάκνω γ᾽ ἐμαυτόν· ἀλλ᾽ ὅμως γελῶ. | ὦ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1072 ἀνταγορεύειν τοῖς ἄρχουσιν. καίτοι τότε γ᾽, ἡνίκ᾽ ἐγὼ ᾽ζων, | οὐκ ἠπίσταντ᾽ ἀλλ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1304 δηλωθήσεται. | ἐνεγκάτω τις τὸ λύριον. καίτοι τί δεῖ | λύρας ἐπὶ τοῦτον; ποῦ ᾽στιν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 20 ἀλλ᾽ οὐδεμία πάρεστιν ἃς ἥκειν ἐχρῆν. | καίτοι πρὸς ὄρθρον γ᾽ ἐστίν· ἡ δ᾽ ἐκκλησία
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 47 σπεύδουσαν ἐν ταῖς ἐμβάσιν; καίτοι δοκεῖ | κατὰ σχολὴν παρὰ τἀνδρὸς ἐξελθεῖν μόνη.
