Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "θανόντα"
- ΑΙΣΧ Περ 712 ὡς θεὸς διήγαγες, | νῦν τέ σε ζηλῶ θανόντα, πρὶν κακῶν ἰδεῖν βάθος. | πάντα γάρ,
- ΑΙΣΧ Χο 895 ἄνδρα; τοιγὰρ ἐν ταὐτῷ τάφῳ | κείσῃ. θανόντα δ᾽ οὔτι μὴ προδῷς ποτε. | ἐπίσχες, ὦ
- ΕΥΡ Αλκ 663 ἂν φθάνοις, | οἳ γηροβοσκήσουσι καὶ θανόντα σε | περιστελοῦσι καὶ προθήσονται
- ΕΥΡ Ανδρ 97 μοι στένειν, | πόλιν πατρῴαν τὸν θανόντα θ᾽ Ἕκτορα | στερρόν τε τὸν ἐμὸν δαίμον᾽ ᾧ
- ΕΥΡ Ανδρ 1197 βροτὸς ἐς θεὸν ἀνάψαι. | ὀττοτοτοτοῖ, θανόντα δεσπόταν γόοις | νόμῳ τῷ νερτέρων
- ΕΥΡ Ανδρ 1239 σημανῶ, σὺ δ᾽ ἐνδέχου. | τὸν μὲν θανόντα τόνδ᾽ Ἀχιλλέως γόνον | θάψον πορεύσας
- ΕΥΡ Εκ 678 φέρεις; | ζῶσαν λέλακας, τὸν θανόντα δ᾽ οὐ στένεις | τόνδ᾽· ἀλλ᾽ ἄθρησον σῶμα
- ΕΥΡ Εκ 734 ἔα· τίν᾽ ἄνδρα τόνδ᾽ ἐπὶ σκηναῖς ὁρῶ | θανόντα Τρώων; οὐ γὰρ Ἀργεῖον πέπλοι | δέμας
- ΕΥΡ Εκ 833 βροτοῖς χάρις. | ἄκουε δή νυν· τὸν θανόντα τόνδ᾽ ὁρᾷς; | τοῦτον καλῶς δρῶν ὄντα
- ΕΥΡ Ελ 1057 γὰρ τῶι λόγωι γ᾽ ἔνεστί τις. | ὡς δὴ θανόντα σ᾽ ἐνάλιον κενῶι τάφωι | θάψαι
- ΕΥΡ Ελ 1076 γὰρ δαίμονες παύσουσί μου. | ἀτὰρ θανόντα τοῦ μ᾽ ἐρεῖς πεπυσμένη; | σοῦ· καὶ μόνος
- ΕΥΡ Ελ 1229 τάφον; | τί κερτομεῖς με, τὸν θανόντα δ᾽ οὐκ ἐᾶις; | πιστὴ γάρ εἶ σὺ σῶι πόσει
- ΕΥΡ Ηλ 895 εἰδέναι τάδε | προσθῶμεν†, αὐτὸν τὸν θανόντα σοι φέρω, | ὃν εἴτε χρήιζεις θηρσὶν
- ΕΥΡ Ηρακλ 1030 ὃς ὠφελήσει μείζον᾽ ἢ δοκεῖ χρόνωι. | θανόντα γάρ με θάψεθ᾽ οὗ τὸ μόρσιμον, | δίας
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 717 ἱκετεύουσαν ἐκσῶσαι βίον. | καὶ τὸν θανόντα γ᾽ ἀνακαλεῖν μάτην πόσιν. | ὁ δ᾽ οὐ
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 1331 λοιπὸν ἐκ βροτῶν κεκλήσεται | ζῶντος· θανόντα δ᾽, εὖτ᾽ ἂν εἰς Ἅιδου μόληις,
- ΕΥΡ Ιππ 896 γὰρ Ποσειδῶν αὐτὸν εἰς Ἅιδου δόμους | θανόντα πέμψει τὰς ἐμὰς ἀρὰς σέβων | ἢ τῆσδε
- ΕΥΡ ΙΤαυ 718 ἂν προδοίην, ὦ τάλας, ἐπεί σ᾽ ἐγὼ | θανόντα μᾶλλον ἢ βλέπονθ᾽ ἕξω φίλον. | ἀτὰρ τὸ
- ΕΥΡ ΙΤαυ 739 δράσειν; λέγε. | ἐκ γῆς ἀφήσειν μὴ θανόντα βαρβάρου. | δίκαιον εἶπας· πῶς γὰρ
- ΕΥΡ Τρ 316 μᾶτερ, ἐπὶ δάκρυσι καὶ | γόοισι τὸν θανόντα πατέρα πατρίδα τε | φίλαν καταστένουσ᾽
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 1.72 τῆνον χὠκ δρυμοῖο λέων ἔκλαυσε θανόντα. | ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι φίλαι, ἄρχετ᾽
- ΟΜ Ιλ 7.80 με | Τρῶες καὶ Τρώων ἄλοχοι λελάχωσι θανόντα. 80 | εἰ δέ κ᾽ ἐγὼ τὸν ἕλω, δώῃ δέ
- ΟΜ Ιλ 15.350 γνωτοί τε γνωταί τε πυρὸς λελάχωσι θανόντα, | ἀλλὰ κύνες ἐρύουσι πρὸ ἄστεος
- ΟΜ Ιλ 22.343 με | Τρῶες καὶ Τρώων ἄλοχοι λελάχωσι θανόντα.» | Τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη
- ΟΜ Ιλ 24.575 τῖ᾽ Ἀχιλεὺς ἑτάρων μετὰ Πάτροκλόν γε θανόντα, | οἳ τόθ᾽ ὑπὸ ζυγόφιν λύον ἵππους
- ΟΜ Οδ 24.79 τῶν ἄλλων ἑτάρων μετὰ Πάτροκλόν γε θανόντα. | ἀμφ᾽ αὐτοῖσι δ᾽ ἔπειτα μέγαν καὶ
- ΣΟΦ Αι 1378 ἦ, τοσόνδ᾽ εἶναι φίλος. | καὶ τὸν θανόντα τόνδε συνθάπτειν θέλω, | καὶ ξυμπονεῖν
- ΣΟΦ Αντ 26 ἔντιμον νεκροῖς, | τὸν δ᾽ ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν | ἀστοῖσί φασιν
- ΣΟΦ Αντ 545 τὸ μὴ οὐ | θανεῖν τε σὺν σοὶ τὸν θανόντα θ᾽ ἁγνίσαι. | μή μοι θάνῃς σὺ κοινά, μηδ᾽
- ΣΟΦ Ηλ 368 οὕτω γὰρ φανῇ πλείστοις κακή, | θανόντα πατέρα καὶ φίλους προδοῦσα σούς. | μηδὲν
- ΣΟΦ Ηλ 1229 ὁρᾶτ᾽ Ὀρέστην τόνδε, μηχαναῖσι μὲν | θανόντα, νῦν δὲ μηχαναῖς σεσωμένον. | ὁρῶμεν, ὦ
- ΣΟΦ Ηλ 1314 λήξαιμ᾽ ἐγώ, | ἥτις μιᾷ σε τῇδ᾽ ὁδῷ θανόντα τε | καὶ ζῶντ᾽ ἐσεῖδον; εἴργασαι δέ μ᾽
- ΣΟΦ Τραχ 969 αἰαῖ, ὅδ᾽ ἀναύδατος φέρεται. | τί χρή, θανόντα νιν, ἢ καθ᾽ | ὕπνον ὄντα κρῖναι;
