
Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ὧν"
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 942 τούτῳ δώσω· | κᾆτ᾽ ἐκ τούτων ὧν ἂν λέξῃ | ῥηματίοισιν καινοῖς αὐτὸν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 986 ἀλλ᾽ οὖν ταῦτ᾽ ἐστὶν ἐκεῖνα, | ἐξ ὧν ἄνδρας Μαραθωνομάχας ἡμὴ παίδευσις ἔθρεψεν.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 1310 τον ποήσει τὸν σοφι- | στήν, ὧν πανουργεῖν ἤρξατ᾽, ἐξ- | αίφνης λαβεῖν κακόν τι.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 250 ‹τε› πτεροποίκιλος, ἀτταγᾶς ἀτταγᾶς· | ὧν τ᾽ ἐπὶ πόντιον οἶδμα θαλάσσης | φῦλα μετ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 271 οὑτοσί; | οὗτος οὐ τῶν ἠθάδων τῶνδ᾽ ὧν ὁρᾶθ᾽ ὑμεῖς ἀεί, | ἀλλὰ λιμναῖος. βαβαῖ,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 433 λέγειν λέγειν κέλευέ μοι. | κλύων γὰρ ὧν σύ μοι λέγεις | λόγων ἀνεπτέρωμαι.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 1434 ἔστιν ἕτερα νὴ Δί᾽ ἔργα σώφρονα, | ἀφ᾽ ὧν διαζῆν ἄνδρα χρῆν τοσουτονὶ | ἐκ τοῦ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 212 θνητὸς ὤν; | ἔχω τιν᾽ ἀγαθὴν ἐλπίδ᾽ ἐξ ὧν εἶπέ μοι | ὁ Φοῖβος αὐτὸς Πυθικὴν σείσας
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 365 μοι δοκεῖς. | ὡς πολὺ μεθέστηχ᾽ ὧν πρότερον εἶχεν τρόπων. | μελαγχολᾷς, ὦνθρωπε,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 434 ἣ σφὼ ποήσω τήμερον δοῦναι δίκην | ἀνθ᾽ ὧν ἐμὲ ζητεῖτον ἐνθένδ᾽ ἀφανίσαι. | ἆρ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 532 παρ᾽ ἐμοῦ δ᾽ ἐστὶν ταῦτ᾽ εὔπορα πάνθ᾽ ὑμῖν ὧν δεῖσθον· ἐγὼ γὰρ | τὸν χειροτέχνην
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 840 μ᾽ ἀπώλεσεν. | ἀλλ᾽ οὐχὶ νῦν. ἀνθ᾽ ὧν ἐγὼ πρὸς τὸν θεὸν | προσευξόμενος ἥκω δικαίως
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 1130 πρὸς τὴν αἰθρίαν. | σπλάγχνων τε θερμῶν ὧν ἐγὼ κατήσθιον. | ὀδύνη σε περὶ τὰ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 1135 τι τὸν σαυτοῦ φίλον; | εἴ του δέει γ᾽ ὧν δυνατός εἰμί σ᾽ ὠφελεῖν. | εἴ μοι πορίσας
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 1138 δοίης καταφαγεῖν καὶ κρέας νεανικὸν | ὧν θύεθ᾽ ὑμεῖς ἔνδον. ἀλλ᾽ οὐκ ἐκφορά. | καὶ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 1200 σεμνῶς· ἔχουσα δ᾽ ἦλθες αὐτὴ ποικίλα. | ὧν δ᾽ οὕνεκ᾽ ἦλθον; πάντα σοι πεπράξεται.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 244 τριῶν πονηρὰν | ἐπ᾽ αὐτόν, ὡς κολωμένους ὧν ἠδίκησεν. ἀλλὰ | σπεύσωμεν, ὦνδρες
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 467 κομηταμυνία, | τῶν νόμων ἡμᾶς ἀπείργεις ὧν ἔθηκεν ἡ πόλις, | οὔτε τιν᾽ ἔχων πρόφασιν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 561 καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶς | ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεπόηκα, | ἀλλ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 588 τουτὶ γάρ τοί σε μόνον τούτων ὧν εἴρηκας μακαρίζω· | τῆς δ᾽ ἐπικλήρου τὴν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 678 ὅρμους, ἐκπώματα, πλουθυγιείαν· | σοὶ δ᾽ ὧν ἄρχεις, πολλὰ μὲν ἐν γῇ, πολλὰ δ᾽ ἐφ᾽ ὑγρᾷ πιτυλεύσας
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 703 βούλονται γάρ σε πένητ᾽ εἶναι, καὶ τοῦθ᾽ ὧν εἵνεκ᾽ ἐρῶ σοι· | ἵνα γιγνώσκῃς τὸν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 719 φεύγων ἔλαβες κατὰ χοίνικα—κριθῶν. | ὧν εἵνεκ᾽ ἐγώ σ᾽ ἀπέκλειον ἀεὶ | βόσκειν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 1260 Αἰσωπικὸν γέλοιον ἢ Συβαριτικόν, | ὧν ἔμαθες ἐν τῷ συμποσίῳ· κᾆτ᾽ εἰς γέλων | τὸ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 1347 μέλλουσαν ἤδη λεσβιᾶν τοὺς ξυμπότας· | ὧν εἵνεκ᾽ ἀπόδος τῷ πέει τῳδὶ χάριν. | ἀλλ᾽
- ΑΡΡ Αναβ 1.3.1 ὅθεν γε καὶ αἱ πηγαὶ αὐτῷ ἀνίσχουσιν, ὧν τελευταίους Κουάδους καὶ Μαρκομάνους·
- ΑΡΡ Αναβ 1.5.1 αὐτῷ κατὰ τὴν πορείαν ἐξήγγελλον· ὧν δὴ ἕνεκα κατὰ σπουδὴν ἐδόκει
- ΑΡΡ Αναβ 1.5.12 ἤμελλον· τά τε χωρία δι᾽ ὧν ἡ πάροδος ἦν τῷ Ἀλεξάνδρῳ στενὰ καὶ ὑλώδη ἐφαίνετο,
- ΑΡΡ Αναβ 1.14.2 ἐτάχθησαν οἱ ὑπασπισταὶ τῶν ἑταίρων, ὧν ἡγεῖτο Νικάνωρ ὁ Παρμενίωνος· ἐπὶ δὲ
- ΑΡΡ Αναβ 1.14.2 δὲ ἡ Ἀμύντου τοῦ Ἀνδρομένους· ἐπὶ δὲ ὧν Φίλιππος ὁ Ἀμύντου ἦρχε.
- ΑΡΡ Αναβ 1.14.3 μὲν οἱ Θετταλοὶ ἱππεῖς ἐτάχθησαν, ὧν ἡγεῖτο Κάλας ὁ Ἁρπάλου· ἐπὶ δὲ τούτοις οἱ
- ΑΡΡ Αναβ 1.14.3 ἐπὶ δὲ τούτοις οἱ ξύμμαχοι ἱππεῖς, ὧν ἦρχε Φίλιππος ὁ Μενελάου· ἐπὶ δὲ τούτοις
- ΑΡΡ Αναβ 1.14.3 ὁ Μενελάου· ἐπὶ δὲ τούτοις οἱ Θρᾷκες, ὧν ἦρχεν Ἀγάθων· ἐχόμενοι δὲ τούτων πεζοὶ
- ΑΡΡ Αναβ 1.16.2 ἐπὶ τοὺς ξένους τοὺς μισθοφόρους· ὧν τὸ στῖφος, ᾗ τὸ πρῶτον ἐτάχθη, ἐκπλήξει
- ΑΡΡ Αναβ 1.20.7 ἐπανέρχεται Ἀλέξανδρος οὐδὲν πράξας, ὧν ἕνεκα ὡρμήθη, καὶ τῇ πολιορκίᾳ τῆς
- ΑΡΡ Αναβ 1.20.8 τὴν προσαγωγὴν τῶν τε πύργων, ἀφ᾽ ὧν ἔμελλε τοὺς ἀκροβολισμοὺς ἐς τοὺς
- ΑΡΡ Αναβ 1.25.4 πρὸς Παρμενίωνος λέγει πρὸς Παρμενίωνα ὧν ἕνεκα ἀπεστάλη· καὶ τοῦτον ἐν φυλακῇ
- ΑΡΡ Αναβ 1.28.4 δὲ εὐωνύμου οἱ ἀκοντισταὶ οἱ Θρᾷκες, ὧν ἡγεῖτο Σιτάλκης· οἱ γὰρ ἱππεῖς αὐτῷ οὐκ
- ΑΡΡ Αναβ 1.29.4 Ἠλείων δὲ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα, ὧν ἡγεῖτο Ἀλκίας Ἠλεῖος.
- ΑΡΡ Αναβ 2.5.1 τοὺς μισθοφόρους καὶ τοὺς Θρᾷκας, ὧν Σιτάλκης ἡγεῖτο, καὶ τοὺς ἱππέας δὲ τοὺς
- ΑΡΡ Αναβ 2.8.3 πεζῶν τό τε ἄγημα καὶ τοὺς ὑπασπιστάς, ὧν ἡγεῖτο Νικάνωρ ὁ Παρμενίωνος,
- ΑΡΡ Αναβ 2.9.2 ἱππέων κατὰ τὸ δεξιὸν τοὺς προδρόμους, ὧν ἡγεῖτο Πρωτόμαχος, καὶ τοὺς Παίονας,
- ΑΡΡ Αναβ 2.9.2 ἡγεῖτο Πρωτόμαχος, καὶ τοὺς Παίονας, ὧν ἡγεῖτο Ἀρίστων, τῶν δὲ πεζῶν τοὺς
- ΑΡΡ Αναβ 2.9.2 Ἀρίστων, τῶν δὲ πεζῶν τοὺς τοξότας, ὧν ἦρχεν Ἀντίοχος· τοὺς δὲ Ἀγριᾶνας, ὧν
- ΑΡΡ Αναβ 2.9.2 ὧν ἦρχεν Ἀντίοχος· τοὺς δὲ Ἀγριᾶνας, ὧν ἦρχεν Ἄτταλος, καὶ τῶν ἱππέων τινὰς καὶ
- ΑΡΡ Αναβ 2.9.3 οἵ τε Κρῆτες τοξόται καὶ οἱ Θρᾷκες, ὧν ἡγεῖτο Σιτάλκης, πρὸ τούτων δὲ ἡ ἵππος ἡ
- ΑΡΡ Αναβ 2.13.3 τὰς ναῦς νενεωλκημένας ἐφ᾽ ὧν πρόσθεν ἐκ Λέσβου διακεκομισμένοι ἦσαν, τούτων
- ΑΡΡ Αναβ 2.16.1 ἐν Τύρῳ ἱερὸν Ἡρακλέους παλαιότατον ὧν μνήμη ἀνθρωπίνη διασώζεται, οὐ τοῦ
- ΑΡΡ Αναβ 3.5.1 ἧκον, καὶ οὐκ ἔστιν ὅντινα ἀτυχήσαντα ὧν ἐδεῖτο ἀπέπεμψε, καὶ στρατιὰ
- ΑΡΡ Αναβ 3.5.1 μισθοφόροι Ἕλληνες ἐς τετρακοσίους, ὧν ἡγεῖτο Μενοίτας ὁ Ἡγησάνδρου, ἐκ Θρᾴκης