Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

Φίλτρα αναζήτησης

 
Συγγραφείς
 
Γένη / Είδη

Λέξη: "ὦ"

Βρέθηκαν 5.398 εμφανίσεις [5151 - 5200]
ΣΟΦ ΟΚ 1716 τίς ἄρα με πότμος | ἐπιμένει σέ τ᾽, φίλα, | πατρὸς ὧδ᾽ ἐρήμας;
ΣΟΦ ΟΚ 1721 ἀλλ᾽ ἐπεὶ ὀλβίως γ᾽ ἔλυ- | σεν τὸ τέλος, φίλαι, βίου, | λήγετε τοῦδ᾽ ἄχους· κακῶν
ΣΟΦ ΟΚ 1749 φεῦ φεῦ· ποῖ μόλωμεν, | Ζεῦ; ἐλπίδων γὰρ ἐς τίν᾽ ἔτι με | δαίμων τανῦν γ᾽
ΣΟΦ ΟΚ 1754 πενθεῖν οὐ χρή· νέμεσις γάρ. | τέκνον Αἰγέως, προσπίτνομέν σοι. | τίνος, ὦ
ΣΟΦ ΟΚ 1755 Αἰγέως, προσπίτνομέν σοι. | τίνος, παῖδες, χρείας ἀνύσαι; | τύμβον θέλομεν
ΣΟΦ ΟΚ 1760 πῶς εἶπας, ἄναξ, κοίραν᾽ Ἀθηνῶν; | παῖδες, ἀπεῖπεν ἐμοὶ κεῖνος | μήτε πελάζειν
ΣΟΦ ΟΤ 1 τέκνα, Κάδμου τοῦ πάλαι νέα τροφή, | τίνας ποθ᾽ ἕδρας τάσδε μοι θοάζετε
ΣΟΦ ΟΤ 9 κλεινὸς Οἰδίπους καλούμενος. | ἀλλ᾽, γεραιέ, φράζ᾽, ἐπεὶ πρέπων ἔφυς | πρὸ τῶνδε
ΣΟΦ ΟΤ 14 τοιάνδε μὴ οὐ κατοικτίρων ἕδραν. | ἀλλ᾽, κρατύνων Οἰδίπους χώρας ἐμῆς, | ὁρᾷς μὲν
ΣΟΦ ΟΤ 40 νομίζῃ θ᾽ ἡμὶν ὀρθῶσαι βίον. | νῦν δ᾽, κράτιστον πᾶσιν Οἰδίπου κάρα, | ἱκετεύομέν
ΣΟΦ ΟΤ 46 ὁρῶ μάλιστα τῶν βουλευμάτων. | ἴθ᾽, βροτῶν ἄριστ᾽, ἀνόρθωσον πόλιν· | ἴθ᾽,
ΣΟΦ ΟΤ 58 παῖδες οἰκτροί, γνωτὰ κοὐκ ἄγνωτά μοι | προσήλθεθ᾽ ἱμείροντες. εὖ γὰρ οἶδ᾽ ὅτι
ΣΟΦ ΟΤ 147 σὺν τῷ θεῷ φανούμεθ᾽, ἢ πεπτωκότες. | παῖδες, ἱστώμεσθα· τῶνδε γὰρ χάριν | καὶ
ΣΟΦ ΟΤ 151 Διὸς ἁδυεπὲς φάτι, τίς ποτε | τᾶς πολυχρύσου
ΣΟΦ ΟΤ 158 ἐξανύσεις χρέος. | εἰπέ μοι, χρυσέας τέκνον Ἐλπίδος, | ἄμβροτε Φάμα.
ΣΟΦ ΟΤ 168 ἔλθετε καὶ νῦν. | πόποι, ἀνάριθμα γὰρ φέρω | πήματα· νοσεῖ δέ μοι πρόπας
ΣΟΦ ΟΤ 188 στονόεσσά τε γῆρυς ὅμαυλος· | ὧν ὕπερ, χρυσέα θύγατερ Διός, | εὐῶπα πέμψον ἀλκάν·
ΣΟΦ ΟΤ 200 τοῦτ᾽ ἐπ᾽ ἆμαρ ἔρχεται· | τόν, ‹τᾶν› πυρφόρων | ἀστραπᾶν κράτη νέμων,
ΣΟΦ ΟΤ 202 ἀστραπᾶν κράτη νέμων, | Ζεῦ πάτερ, ὑπὸ σῷ φθίσον κεραυνῷ. | Λύκει᾽ ἄναξ, τά τε σὰ
ΣΟΦ ΟΤ 300 τἀληθὲς ἐμπέφυκεν ἀνθρώπων μόνῳ. | πάντα νωμῶν Τειρεσία, διδακτά τε | ἄρρητά τ᾽
ΣΟΦ ΟΤ 334 ἐλέγχεις; οὐ γὰρ ἂν πύθοιό μου. | οὐκ, κακῶν κάκιστε, καὶ γὰρ ἂν πέτρου | φύσιν
ΣΟΦ ΟΤ 380 πλοῦτε καὶ τυραννὶ καὶ τέχνη τέχνης | ὑπερφέρουσα τῷ πολυζήλῳ βίῳ,
ΣΟΦ ΟΤ 629 γ᾽ ὅμως. | οὔτοι κακῶς γ᾽ ἄρχοντος. πόλις πόλις. | κἀμοὶ πόλεως μέτεστιν, οὐχὶ
ΣΟΦ ΟΤ 634 εὖ θέσθαι χρεών. | τί τὴν ἄβουλον, ταλαίπωροι, στάσιν | γλώσσης ἐπήρασθ᾽; οὐδ᾽
ΣΟΦ ΟΤ 642 λαβών. | ξύμφημι· δρῶντα γάρ νιν, γύναι, κακῶς | εἴληφα τοὐμὸν σῶμα σὺν τέχνῃ
ΣΟΦ ΟΤ 646 δέδρακ᾽, ὀλοίμην, ὧν ἐπαιτιᾷ με δρᾶν. | πρὸς θεῶν πίστευσον, Οἰδίπους, τάδε,
ΣΟΦ ΟΤ 738 ἀρχὴν ἐφαίνου τοῦτ᾽ ἐκηρύχθη πόλει. | Ζεῦ, τί μου δρᾶσαι βεβούλευσαι πέρι; | τί
ΣΟΦ ΟΤ 767 τί τοῦτ᾽ ἐφίεσαι; | δέδοικ᾽ ἐμαυτόν, γύναι, μὴ πόλλ᾽ ἄγαν | εἰρημέν᾽ ᾖ μοι δι᾽ ἅ
ΣΟΦ ΟΤ 830 τῷδ᾽ ἂν ὀρθοίη λόγον; | μὴ δῆτα μὴ δῆτ᾽, θεῶν ἁγνὸν σέβας, | ἴδοιμι ταύτην
ΣΟΦ ΟΤ 903 πᾶσιν ἁρμόσει βροτοῖς. | ἀλλ᾽, κρατύνων, εἴπερ ὄρθ᾽ ἀκούεις, | Ζεῦ, πάντ᾽ ἀνάσσων,
ΣΟΦ ΟΤ 919 οὐδὲν ἐς πλέον ποιῶ, | πρὸς σ᾽, Λύκει᾽ Ἄπολλον, ἄγχιστος γὰρ εἶ, | ἱκέτις ἀφῖγμαι
ΣΟΦ ΟΤ 924 ὡς κυβερνήτην νεώς. | ἆρ᾽ ἂν παρ᾽ ὑμῶν, ξένοι, μάθοιμ᾽ ὅπου | τὰ τοῦ τυράννου
ΣΟΦ ΟΤ 927 ὅπου. | στέγαι μὲν αἵδε, καὐτὸς ἔνδον, ξένε· | γυνὴ δὲ μήτηρ ἥδε τῶν κείνου
ΣΟΦ ΟΤ 931 παντελὴς δάμαρ. | αὕτως δὲ καὶ σύ γ᾽, ξέν᾽· ἄξιος γὰρ εἶ | τῆς εὐεπείας οὕνεκ᾽.
ΣΟΦ ΟΤ 945 εἰ μὴ λέγω τἀληθές, ἀξιῶ θανεῖν. | πρόσπολ᾽, οὐχὶ δεσπότῃ τάδ᾽ ὡς τάχος | μολοῦσα
ΣΟΦ ΟΤ 946 δεσπότῃ τάδ᾽ ὡς τάχος | μολοῦσα λέξεις; θεῶν μαντεύματα, | ἵν᾽ ἐστέ· τοῦτον
ΣΟΦ ΟΤ 950 φίλτατον γυναικὸς Ἰοκάστης κάρα, | τί μ᾽ ἐξεπέμψω δεῦρο τῶνδε δωμάτων;
ΣΟΦ ΟΤ 964 χρόνῳ. | φεῦ φεῦ, τί δῆτ᾽ ἄν, γύναι, σκοποῖτό τις | τὴν Πυθόμαντιν ἑστίαν, ἢ
ΣΟΦ ΟΤ 992 φέρον; | θεήλατον μάντευμα δεινόν, ξένε. | ἦ ῥητόν; ἢ οὐχὶ θεμιτὸν ἄλλον
ΣΟΦ ΟΤ 1008 οὔποτ᾽ εἶμι τοῖς φυτεύσασίν γ᾽ ὁμοῦ. | παῖ, καλῶς εἶ δῆλος οὐκ εἰδὼς τί δρᾷς.
ΣΟΦ ΟΤ 1009 εἶ δῆλος οὐκ εἰδὼς τί δρᾷς. | πῶς, γεραιέ; πρὸς θεῶν δίδασκέ με. | εἰ τῶνδε
ΣΟΦ ΟΤ 1030 γὰρ ἦσθα κἀπὶ θητείᾳ πλάνης; | σοῦ δ᾽, τέκνον, σωτήρ γε τῷ τότ᾽ ἐν χρόνῳ. | τί
ΣΟΦ ΟΤ 1037 ὥστ᾽ ὠνομάσθης ἐκ τύχης ταύτης ὃς εἶ. | πρὸς θεῶν, πρὸς μητρός, ἢ πατρός; φράσον.
ΣΟΦ ΟΤ 1068 λῷστα τοίνυν ταῦτά μ᾽ ἀλγύνει πάλαι. | δύσποτμ᾽, εἴθε μήποτε γνοίης ὃς εἶ.
ΣΟΦ ΟΤ 1089 οὐ τὸν Ὄλυμπον ἀπείρων, | Κιθαιρών, οὐκ ἔσῃ τὰν αὔριον | πανσέληνον,
ΣΟΦ ΟΤ 1145 τί τοῦτο τοὔπος ἱστορεῖς; | ὅδ᾽ ἐστίν, τᾶν, κεῖνος ὃς τότ᾽ ἦν νέος. | οὐκ εἰς
ΣΟΦ ΟΤ 1149 μᾶλλον ἢ τὰ τοῦδ᾽ ἔπη. | τί δ᾽, φέριστε δεσποτῶν, ἁμαρτάνω; | οὐκ ἐννέπων τὸν
ΣΟΦ ΟΤ 1178 τῷ γέροντι τῷδε σύ; | κατοικτίσας, δέσποθ᾽, ὡς ἄλλην χθόνα | δοκῶν ἀποίσειν,
ΣΟΦ ΟΤ 1183 ἰοὺ ἰού· τὰ πάντ᾽ ἂν ἐξήκοι σαφῆ. | φῶς, τελευταῖόν σε προσβλέψαιμι νῦν, | ὅστις
ΣΟΦ ΟΤ 1194 ἔχων, | τὸν σὸν δαίμονα, τὸν σόν, | τλᾶμον Οἰδιπόδα, βροτῶν