[113] Όλα αυτά σου τα είπα, για να νιώσεις καλά πως με τον λόγο μου σε παρακινώ σε έργα τέτοια, που οι πρόγονοί σου με τις πράξεις τους τα κατακύρωσαν και τα θεώρησαν λαμπρότερα. Όλοι βέβαια οι άνθρωποι που είναι γνωστικοί έχουν την υποχρέωση να προβάλλουν σαν υπόδειγμα τον πιο μεγάλο ήρωα και να καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες, για να του μοιάσουν· αυτό όμως ταιριάζει περισσότερο σ᾽ εσένα. Το γεγονός δηλαδή ότι δεν είσαι αναγκασμένος να καταφύγεις σε ξένα παραδείγματα, αλλά έχεις λαμπρό παράδειγμα μες στο δικό σου σπιτικό, μήπως δεν είναι φυσικό να σε παρακινήσει και να σε φιλοτιμήσει να του μοιάσεις; [114] Δεν λέω βέβαια πως είναι εύκολο να μιμηθείς όλες τις πράξεις του Ηρακλή — και μερικοί από τους θεούς ακόμα δεν θα μπορούσαν να το κάμουν. Στο ήθος και στον χαρακτήρα όμως, στην αγάπη που είχε για τον άνθρωπο, στην αφοσίωση που έδειχνε στους Έλληνες, θα μπορούσες να του μοιάσεις στις προθέσεις του. Και είναι στο χέρι σου να βρεις τη δόξα που ποθείς, αν φυσικά με ακούσεις. [115] Είναι πιο εύκολο να φτάσεις στην πιο μεγάλη δόξα από την κατάσταση που έχεις σήμερα, παρά να ᾽ρθεις εδώ που βρίσκεσαι από την κατάσταση που κληρονόμησες ο ίδιος. Σημείωσε ακόμα πως σε παρακινώ σε πράξεις που θα σε οδηγήσουν σε εκστρατεία όχι βέβαια μαζί με τους βαρβάρους ενάντια σ ᾽αυτούς που δεν είναι σωστό, αλλά με όλους μαζί τους Έλληνες ενάντια στους βαρβάρους, που έχουν χρέος να τους πολεμούν οι απόγονοι του Ηρακλή. [116] Και ούτε να παραξενευτείς που σε ολόκληρο τον λόγο μου προσπαθώ να σε παρακινήσω να ευεργετείς τους Έλληνες και να τους δείχνεις ανθρωπιά και καλοσύνη. Βλέπω καλά ότι ο τρόπος ο κακός είναι βαρύς τόσο για κείνον που τον έχει, όσο και για όποιον είναι αναγκασμένος να τον υποστεί· αντίθετα, η καλοσύνη έχει καλή απήχηση όχι μονάχα στους ανθρώπους και σε όλους γενικά τους ζωντανούς οργανισμούς, [117] αλλά και από τους θεούς ακόμα, όσους χαρίζουν στους ανθρώπους τα αγαθά, τους ονομάζομε ευλαβικά Ολύμπιους, ενώ εκείνους που έχουν αναλάβει τις συμφορές και τις τιμωρίες μας τους αποδίδουμε ονόματα βαριά. Στους πρώτους πολιτεία και ιδιώτες αφιερώνουν ναούς και στήνουν ευλαβικά βωμούς, ενώ τους άλλους ούτε στις προσευχές μας ούτε και στις θρησκευτικές γιορτές μας τους τιμούμε — μονάχα προσπαθούμε να ξορκίσουμε το κακό που είναι σε θέση να μας κάνουν. [118] Αυτά να έχεις στον νου σου και κάθε μέρα να πασχίζεις και να μελετάς τον τρόπο, πώς θα αποχτήσουν οι άνθρωποι για σένα ακόμα περισσότερο μια τέτοια λαμπρή γνώμη. Είναι ανάγκη μάλιστα οι άνθρωποι που επιθυμούν δόξα πιο μεγάλη από τους άλλους να συλλαμβάνουν πρώτα με τον νου τους πράξεις που είναι δυνατό να πραγματοποιηθούν, όμως αγγίζουν τα όρια μιας τολμηρής ευχής, και ύστερα με επιμονή και με συνέπεια να επιδιώκουν την πραγματοποίησή τους, όσο βέβαια οι περιστάσεις το επιτρέψουν.
|