ΠΑΡΟΔΟΣ

ΧΟΡΟΣ
Τί πρέπει ή τί δεν πρέπει, αφέντη μας,
ξένος σε ξένον τόπο
να λέω ή τί να κρύβω εγώ
μπρος σ᾽ άνθρωπο υποψιάρη;
οδήγησέ με εσύ· γιατί
κάθ᾽ άλλη γνώμη πάει πίσω
μπροστά στη γνώμη και το νου
εκείνου που, με του Θεού τη χάρη,
140τα σκήπτρα τα βασιλικά κρατεί·
όπως εσύ, που η πάσα αυτή εξουσία
στα χέρια σου έχει, βασιλιά μου, ερθεί
από πανάρχαια χρόνια πίσω·
γι᾽ αυτό και πρόσταξε σε τί
θενά ᾽χω να σε υπηρετήσω.

ΝΕΟ. Τώρα —γιατ᾽ ίσως θα θέλεις να δεις
το μέρος που μένει σ᾽ αυτές τις ερμιές—
δίχως φόβο πλησίασε· μα όταν φανεί
από κάπου ο τρομερός οδοιπόρος τοξότης,
να τραβιέσαι απ᾽ αυτή τη σπηλιά
προς το χέρι μου πάντα, που ευθύς
να μπορείς να βοηθάς
σ᾽ ό,τι η ανάγκη της ώρας καλέσει.

ΧΟΡ. Αυτ᾽ ήταν από μιας αρχής
150η μόνη μου έγνοια πάντα, βασιλιά μου,
να ᾽χω το μάτι μου ανοιχτό
απάνω σου κι όσο μπορώ
σ᾽ όποια σου ανάγκη της στιγμής
να κάνω τα καλύτερά μου.
Μα τώρα λέγε μου σε ποιά
να κάθεται λημέρια; σε ποιά μέρη
να βρίσκεται; δε θα ᾽ναι αχρείαστο
το καθετί κανείς να ξέρει,
μην έξαφνα μπροστά μου βγει από πουθενά.
Πού να ᾽ναι; μέσα να ησυχάζει
ή κάπου κι όξω να γυρνά;

ΝΕΟ. Φανερό είναι σε μένα πως γι᾽ ανάγκη τροφής
παίρνει τούτη τη στράτα γραμμή και γυρνά
εδώ κάπου κοντά·
γιατί, λέγουν, δεν έχει άλλο τρόπο να ζει,
165παρά κυνηγώντας, κακός του κακού,
με τα βέλη του ο τρισάθλιος αγρίμια,
και κανένα δεν έχει κοντά του, για μια
στα δεινά του βοήθεια.