Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
ΛΟΓΓΟΣ
Τὰ κατὰ Δάφνιν καὶ Χλόην (3.32.1-3.34.3)
[3.32.1] Ὁ δὲ Δρύας οὐ παρέργως ἀκούσας τὸν ὕστερον λόγον τοῦ Λάμωνος ἐφρόντιζε βαδίζων καθ᾽ αὑτὸν ὅστις ὁ Δάφνις. «Ἐτράφη μὲν ὑπὸ αἰγὸς ὡς κηδομένων θεῶν· ἔστι δὲ καλὸς καὶ οὐδὲν ἐοικὼς σιμῷ γέροντι καὶ μαδώσῃ γυναικί· εὐπόρησε δὲ καὶ τρισχιλίων, ὅσον οὐδὲ ἀχράδων εἰκὸς ἔχειν αἰπόλον. [3.32.2] Ἆρα καὶ τοῦτον ἐξέθηκέ τις ὡς Χλόην· Ἆρα καὶ τοῦτον εὗρε Λάμων ὡς ἐκείνην ἐγώ; Ἆρα καὶ γνωρίσματα ὅμοια παρέκειτο τοῖς εὑρεθεῖσιν ὑπ᾽ ἐμοῦ; Ἐὰν ταῦτα οὕτως, ὦ δέσποτα Πὰν καὶ Νύμφαι φίλαι, τάχα οὗτος τοὺς ἰδίους εὑρὼν εὑρήσει τι καὶ τῶν Χλόης ἀπορρήτων.» [3.32.3] Τοιαῦτα μὲν πρὸς αὑτὸν ἐφρόντιζε καὶ ὠνειροπόλει μέχρι τῆς ἅλω· ἐλθὼν δὲ ἐκεῖ καὶ τὸν Δάφνιν μετέωρον πρὸς τὴν ἀκοὴν καταλαβὼν ἀνέρρωσέ τε γαμβρὸν προσαγορεύσας καὶ τῷ μετοπώρῳ τοὺς γάμους θύσειν ἐπαγγέλλεται, δεξιάν τε ἔδωκεν ὡς οὐδενὸς ἐσομένης ὅτι μὴ Δάφνιδος Χλόης. |
[3.32.1] Ο Δρύας είχε προσέξει τα τελευταία λόγια του Λάμωνος, και καθώς περπατούσε μονάχος συλλογιόταν ποιός να ᾽ταν ο Δάφνης. «Τον έθρεψε γίδα, σα να τον φρόντιζαν θεοί. Είναι ωραίος και καθόλου δε μοιάζει μ᾽ αυτόν τον πλακουτσομύτη γέρο και τη φαλακρή γυναίκα του. Οικονόμησε και τρεις χιλιάδες, που μήτε τόσα αγριάπιδα δεν είναι φυσικό να ᾽χει ένας γιδάς. [3.32.2] Να ᾽ταν και τούτος έκθετος σαν τη Χλόη; Μήπως τον βρήκε ο Λάμων, όπως τη βρήκα εγώ εκείνη; Άραγε να ᾽χε και σημαδιακά φασκιά κοντά του, όμοια μ᾽ αυτά που βρήκα εγώ; Αν είν᾽ έτσι, αφέντη Παν κι αγαπητές μου Νύμφες, ίσως όταν ανακαλύψει ο Δάφνης τους δικούς του να λυθεί και το μυστήριο της Χλόης». [3.32.3] Τέτοια συλλογιόταν κι ονειροπολούσε μονάχος του ώσπου να φτάσει στο αλώνι. Εκεί συνάντησε τον Δάφνη, που δε βαστιόταν από ανυπομονησία να μάθει τα νέα, και τον καθησύχασε ονομάζοντάς τον γαμπρό· του έταξε ότι ο γάμος θα γινόταν το φθινόπωρο, και του υποσχέθηκε με χειραψία ότι η Χλόη δε θα παντρευόταν άλλον από κείνον. |