900ΦΙΛ. Δεν πιστεύω να σ᾽ έκαμε το βάρος
της αρρώστιας, που να μη θέλεις πια
να με πάρεις μαζί σας στο καράβι.
ΝΕΟ. Όλα είναι βάρος, όταν, τη γενιά του
προδίδοντας κανείς, πάει να κάμει
πράμα που δεν ταιριάζει. ΦΙΛ. Μα δεν κάνεις
ούτε τίποτα λες που να ντροπιάζει
τη γενιά σου, όταν έρχεσαι βοήθεια
σ᾽ ένα δυστυχισμένο που του αξίζει.
ΝΕΟ. Άτιμος θα φανώ κι αυτό με πνίγει.
ΦΙΛ. Καμία ατιμία δε βλέπω σ᾽ ό,τι κάνεις,
μόνο μ᾽ αυτά που λες — τα χάνω.
ΝΕΟ. Ω Θεέ μου, τί να κάμω; ξανά πάλι
θα γίνω επίβουλος να κρύβω εκείνα
που δεν πρέπει κι αχρείες ψευτιές να λέγω;
910ΦΙΛ. Έτοιμος είναι, φαίνεται, να με
προδώσει και χωρίς εμέ να φύγει…
ΝΕΟ. Όχι χωρίς εσέ· μα ίσα-ίσα, μήπως
κακό για σένα θα ᾽ναι να σε πάρω
μαζί απ᾽ εδώ — αυτό με βασανίζει.
ΦΙΛ. Τί λες, παιδί μου, δεν καταλαβαίνω…
ΝΕΟ. Δε θα σου κρύψω τίποτα· είναι ανάγκη
να ᾽ρθεις στην Τροία και στον ελληνικό
στρατό των Ατρειδών. ΦΙΛ. Οϊμένα, τί είπες;
ΝΕΟ. Μη φωνάζεις, πρι μάθεις… ΦΙΛ. Τί να μάθω;
τί έχεις στο νου σου να μου κάμεις; ΝΕΟ. Πρώτα
να σώσω εσένα κι έπειτα μαζί σου
να πάω να διαγουμίσομε της Τροίας
920τους κάμπους. ΦΙΛ. Και στ᾽ αλήθεια έχεις στο νου σου
να το κάμεις αυτό; ΝΕΟ. Ανάγκη πάσα
να γίνει· μ᾽ άκου δίχως να θυμώνεις.
ΦΙΛ. Χάθηκα ο δύστυχος, μ᾽ έχουν προδώσει·
ξένε, τί μὄχεις κάμει; δώσ᾽ μου αμέσως
πίσω τα τόξα μου. ΝΕΟ. Μα αυτό να γίνει
δεν είναι δυνατό· με υποχρεώνει
το καθήκον μαζί και το συμφέρον
να υπακούσω σ᾽ αυτούς που εξουσιάζουν.