ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
Είναι βαρύ για μένα
1240κριτής να γίνομαι στις αδικίες των άλλων.
Μα πρέπει. Θα ᾽τανε ντροπή, μια τέτοια υπόθεση,
που την πήρα στα χέρια μου, να την παρατήσω.
Μάθε, λοιπόν, ποιά είναι η δική μου γνώμη.
Ούτε για το δικό μου το χατίρι
ούτε για χάρη των Ελλήνων σκότωσες τον ξένο,
μα για να ωφεληθείς απ᾽ το χρυσάφι.
Μέσα στη συμφορά σου, λες ό,τι σου συμφέρει.
Εύκολα εσείς σκοτώνετε τους ξένους σας.
Όμως για μας τους Έλληνες, μια τέτοια πράξη
είναι ό,τι αισχρότερο. Πώς, λοιπόν, θ᾽ αποφύγω
την κατηγόρια
αν κρίνω πως δεν αδικόπραξες; Δεν το μπορώ.
1250Όμως, αφού την ανομία ετόλμησες,
υπόμενε κι αυτά που δεν σ᾽ αρέσουν.
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Αλίμονό μου, καθώς φαίνεται, θα τα πληρώσω
σε παρακατιανούς,
νικημένος από γυναίκα σκλάβα.
ΕΚΑΒΗ
Δίκιο δεν είναι να πληρώσεις,
αφού κριμάτισες;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Οϊμένα,
τα παιδιά μου, τα μάτια μου ο δύσμοιρος.
ΕΚΑΒΗ
Πονείς; Εγώ για το παιδί μου δεν πονώ;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Χαίρεσαι που έτσι με κατάντησες, κακούργα.
ΕΚΑΒΗ
Πώς να μη χαίρομαι που σ᾽ εκδικιέμαι;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Γρήγορα
η χαρά σου θα κοπεί όταν το κύμα…
ΕΚΑΒΗ
1260Θα με πάει στης Ελλάδας τ᾽ ακρογιάλια;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Δεν λες καλύτερα πως θα σε καταπιεί
πεσμένη απ᾽ τα κατάρτια;
ΕΚΑΒΗ
Και ποιός θα μ᾽ αναγκάσει να πηδήσω;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Στο κατάρτι μοναχή σου θ᾽ ανέβεις.
ΕΚΑΒΗ
Μήπως φτερά στις πλάτες μου θα βγάλω,
ή πώς αλλιώς;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Σκύλα θα γίνεις με φλογισμένα μάτια.
ΕΚΑΒΗ
Και πώς την ξέρεις εσύ τη μεταμόρφωσή μου;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Μου το ᾽πε ο μάντης των Θρακών Διόνυσος.
ΕΚΑΒΗ
Κι από τις συμφορές σου δεν προφήτεψε καμιά;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Αν τις προφήτευε, με δόλο δεν θα μ᾽ είχες πιάσει.
ΕΚΑΒΗ
1270Γιά πες μου, ζωντανή ή νεκρή θα χάσω τη μορφή μου;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Νεκρή, κι απ᾽ τ᾽ όνομά σου ο τάφος σου θα πάρει…
ΕΚΑΒΗ
Θέλεις να πεις, απ᾽ τη μορφή μου, κάποιο παρανόμι.
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
«Μνήμα της Σκύλας» θα τον πουν και θα ᾽ναι
σημάδι για τους ναυτικούς.
ΕΚΑΒΗ
Δεν με σκοτίζουν
όσα μου αράδιασες. Μου φτάνει
που σ᾽ εκδικήθηκα.
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Όμως, κι η Κασάνδρα,
η κόρη σου, γραφτό της είναι να πεθάνει.
ΕΚΑΒΗ
Φτου σου, που να ᾽χεις την κατάρα μου.
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ (Δείχνει τον Αγαμέμνονα.)
Θα τη σκοτώσει η κυρά του, σκληρή αφέντρα.
ΕΚΑΒΗ
Είθε τέτοια μανία να μην την πιάσει
του Τυνδάρου την κόρη.
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Μα και τούτον
με το τσεκούρι θα τον αφανίσει.
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
1280Μήπως σου ᾽στριψε και ζητάς τον μπελά σου;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Σκότωσέ με. Λουτρό ματωμένο
σε περιμένει στο Άργος.
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ (Στους ακολούθους του.)
Δεν θα τον πάρετε από δω με τις κλοτσιές;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Πονάς ακούγοντάς με;
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
Κλείστε του το στόμα.
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Κλείστε το. Εκείνα που ήθελα να πω
τα ᾽χω πει.
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
Όσο πιο γρήγορα μπορείτε
πετάξτε τον σε κανένα ερημονήσι
αφού το στόμα του δεν λέει να σταματήσει.
Κι εσύ, φτωχιά μου Εκάβη, πήγαινε να θάψεις
τους δυο νεκρούς σου.
Εσείς, Τρωαδίτισσες,
τραβάτε στις σκηνές των αφεντάδων σας.
1290Πρίμος αγέρας βλέπω να σηκώνεται,
που θα μας φέρει καλοτάξιδους
στην πατρίδα. Μακάρι
τώρα πια που απ᾽ τους κόπους γλιτώσαμε,
όλα καλά να τα βρούμε στα σπίτια μας.
ΧΟΡΟΣ
Για τα λιμάνια, καλές μου, και για τις σκηνές
προχωράτε· τις πίκρες
που η σκλαβιά μάς φυλάει, να γευτείτε.
Το κεφάλι να σκύψετε
στο σκληρό ριζικό.