
Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ (8) (56-67)
[56] Τί ποτ᾽ οὖν ἐστι τὸ αἴτιον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸ τὸν μὲν οὕτω φανερῶς στρατεύοντα, ἀδικοῦντα, πόλεις καταλαμβάνοντα, μηδένα τούτων πώποτ᾽ εἰπεῖν ὡς πόλεμον ποιεῖ, τοὺς δὲ μὴ ἐπιτρέπειν μηδὲ προΐεσθαι ταῦτα συμβουλεύοντας, τούτους τὸν πόλεμον ποιήσειν αἰτιᾶσθαι; [57] ἐγὼ διδάξω· ὅτι τὴν ὀργὴν ἣν εἰκός ἐστι γενέσθαι παρ᾽ ὑμῶν, ἄν τι λυπῆσθε τῷ πολέμῳ, εἰς τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν λέγοντας τὰ βέλτιστα τρέψαι βούλονται, ἵνα τούτους κρίνητε, μὴ Φίλιππον ἀμύνησθε, καὶ κατηγορῶσιν αὐτοί, μὴ δίκην δῶσιν ὧν ποιοῦσι νῦν. τοῦτ᾽ αὐτοῖς δύναται τὸ λέγειν ὡς ἄρα βούλονται πόλεμόν τινες ποιῆσαι παρ᾽ ὑμῖν, καὶ περὶ τούτου ἡ διαδικασία αὕτη ἐστίν. [58] ἐγὼ δ᾽ οἶδ᾽ ἀκριβῶς ὅτι οὐ γράψαντος Ἀθηναίων οὐδενός πω πόλεμον, καὶ ἄλλα πολλὰ Φίλιππος ἔχει τῶν τῆς πόλεως καὶ νῦν εἰς Καρδίαν πέπομφε βοήθειαν. εἰ μέντοι βουλόμεθ᾽ ἡμεῖς μὴ προσποιεῖσθαι πολεμεῖν αὐτὸν ἡμῖν, ἀνοητότατος πάντων ἂν εἴη τῶν ὄντων ἀνθρώπων, εἰ τοῦτ᾽ ἐξελέγχοι. [59] ἀλλ᾽ ἐπειδὰν ἐπ᾽ αὐτοὺς ἡμᾶς ἴῃ, τί φήσομεν; ἐκεῖνος μὲν γὰρ οὐ πολεμεῖν, ὥσπερ οὐδ᾽ Ὠρείταις, τῶν στρατιωτῶν ὄντων ἐν τῇ χώρᾳ, οὐδὲ Φεραίοις πρότερον, πρὸς τὰ τείχη προσβάλλων αὐτῶν, οὐδ᾽ Ὀλυνθίοις ἐξ ἀρχῆς, ἕως ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ τὸ στράτευμα παρῆν ἔχων. ἢ καὶ τότε τοὺς ἀμύνεσθαι κελεύοντας πόλεμον ποιεῖν φήσομεν; οὐκοῦν ὑπόλοιπον δουλεύειν· οὐ γὰρ ἄλλο γ᾽ οὐδέν ἐστι μεταξὺ τοῦ μήτ᾽ ἀμύνεσθαι μήτ᾽ ἄγειν ἡσυχίαν ἐᾶσθαι. [60] καὶ μὴν οὐχ ὑπὲρ τῶν ἴσων ὑμῖν καὶ τοῖς ἄλλοις ἔσθ᾽ ὁ κίνδυνος· οὐ γὰρ ὑφ᾽ αὑτῷ τὴν πόλιν ποιήσασθαι βούλεται Φίλιππος, ἀλλ᾽ ὅλως ἀνελεῖν. οἶδεν γὰρ ἀκριβῶς ὅτι δουλεύειν μὲν ὑμεῖς οὔτ᾽ ἐθελήσετε, οὔτ᾽, ἂν ἐθελήσητε, ἐπιστήσεσθε (ἄρχειν γὰρ εἰώθατε), πράγματα δ᾽ αὐτῷ παρασχεῖν, ἂν καιρὸν λάβητε, πλείω τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ἁπάντων δυνήσεσθε. |
[56] Ποια λοιπόν τέλος πάντων, Αθηναίοι, είναι η αιτία για το ότι κανένας από τους ρήτορες δεν είπε ποτέ μέχρι σήμερα ότι προκαλεί πόλεμο αυτός που τόσο απροκάλυπτα εκστρατεύει, αδικεί, καταλαμβάνει πόλεις, αλλά αντίθετα κατηγορούν ότι θα προκαλέσουν τον πόλεμο όσοι σας συμβουλεύουν να μην επιτρέπετε μήτε να αδιαφορείτε γι᾽ αυτά; [57] Εγώ θα σας εξηγήσω. Γιατί θέλουν την οργή, που είναι φυσικό να προκληθεί από σας, αν στενοχωρηθείτε από κάτι δυσάρεστο που θα προέλθει από τον πόλεμο, να τη στρέψουν σ᾽ αυτούς που σας δίνουν τις καλύτερες συμβουλές. Ο στόχος τους είναι να εισαγάγετε αυτούς σε δίκη, να μην αποκρούσετε τον Φίλιππο, να είναι αυτοί κατήγοροι και να μην τιμωρηθούν για όσα κάνουν τώρα. Αυτήν την έννοια έχει ο ισχυρισμός τους ότι τάχα κάποιοι εδώ σε σας θέλουν να προκαλέσουν πόλεμο, και γι᾽ αυτό γίνεται αυτή η αντιπαράθεση. [58] Εγώ όμως είμαι απόλυτα σίγουρος ότι, ενώ κανένας από τους Αθηναίους δεν εισηγήθηκε πόλεμο, παρ᾽ όλα αυτά ο Φίλιππος και κατέχει πολλά άλλα μέρη της πόλης μας και τώρα τελευταία μάλιστα έχει στείλει βοήθεια στην Καρδία. Αν όμως θέλουμε να προσποιούμαστε και να λέμε ότι αυτός δεν κάνει πόλεμο εναντίον μας, τότε ο Φίλιππος θα ήταν ο πιο ανόητος από όλους τους ανθρώπους του κόσμου, αν ο ίδιος το έλεγε φανερά. [59] Αλλά τι θα πούμε, όταν θα βαδίσει εναντίον μας; Γιατί εκείνος θα πει ότι δεν μας πολεμά, όπως έλεγε ότι δεν πολεμούσε εναντίον των Ωρειτών, ενώ οι στρατιώτες του βρίσκονταν μέσα στη χώρα τους, ούτε προηγουμένως εναντίον των Φεραίων, ενώ χτυπούσε τα τείχη τους, ούτε και εναντίον των Ολυνθίων στην αρχή, ως τη στιγμή που παρουσιάστηκε με τον στρατό του μέσα στην ίδια τη χώρα τους. Ή μήπως και τότε θα πούμε ότι πόλεμο προκαλούν όσοι μας προτρέπουν να αμυνθούμε; Τότε λοιπόν αυτό που μας μένει είναι να γίνουμε δούλοι· γιατί δεν υπάρχει καμιά άλλη ενδιάμεση λύση μεταξύ του να μην υπερασπίζεται κανείς τον εαυτό του και να μην του επιτρέπεται να ζει ήσυχος. [60] Επίσης δεν διακυβεύονται στον ίδιο βαθμό τα δικά σας συμφέροντα και τα συμφέροντα κάποιων άλλων· γιατί ο Φίλιππος δεν θέλει απλώς να υποτάξει την πόλη σας, αλλά να την καταστρέψει ολοσχερώς. Γιατί είναι απόλυτα σίγουρος ότι δεν θα θελήσετε να γίνετε δούλοι, ούτε, αν το θελήσετε, θα μπορέσετε να μείνετε δούλοι (γιατί έχετε συνηθίσει να εξουσιάζετε), αλλά ότι, αν βρείτε ευκαιρία, θα μπορέσετε να του δημιουργήσετε τα περισσότερα προβλήματα από όλους γενικά τους υπόλοιπους ανθρώπους. |