Τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη· 
«καὶ λίην οὗτός γε μένος θυμόν τ᾽ ὀλέσειε, 
χερσὶν ὑπ᾽ Ἀργείων φθίμενος ἐν πατρίδι γαίῃ· 
360 ἀλλὰ πατὴρ οὑμὸς φρεσὶ μαίνεται οὐκ ἀγαθῇσι, 
σχέτλιος, αἰὲν ἀλιτρός, ἐμῶν μενέων ἀπερωεύς· 
οὐδέ τι τῶν μέμνηται, ὅ οἱ μάλα πολλάκις υἱὸν 
τειρόμενον σώεσκον ὑπ᾽ Εὐρυσθῆος ἀέθλων. 
ἤτοι ὁ μὲν κλαίεσκε πρὸς οὐρανόν, αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺς 
365 τῷ ἐπαλεξήσουσαν ἀπ᾽ οὐρανόθεν προΐαλλεν. 
εἰ γὰρ ἐγὼ τάδε ᾔδε᾽ ἐνὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσιν, 
εὖτέ μιν εἰς Ἀΐδαο πυλάρταο προὔπεμψεν 
ἐξ Ἐρέβευς ἄξοντα κύνα στυγεροῦ Ἀΐδαο, 
οὐκ ἂν ὑπεξέφυγε Στυγὸς ὕδατος αἰπὰ ῥέεθρα. 
370 νῦν δ᾽ ἐμὲ μὲν στυγέει, Θέτιδος δ᾽ ἐξήνυσε βουλάς, 
ἥ οἱ γούνατ᾽ ἔκυσσε καὶ ἔλλαβε χειρὶ γενείου, 
λισσομένη τιμῆσαι Ἀχιλλῆα πτολίπορθον. 
ἔσται μὰν ὅτ᾽ ἂν αὖτε φίλην γλαυκώπιδα εἴπῃ. 
ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν νῶϊν ἐπέντυε μώνυχας ἵππους, 
375 ὄφρ᾽ ἂν ἐγὼ καταδῦσα Διὸς δόμον αἰγιόχοιο 
τεύχεσιν ἐς πόλεμον θωρήξομαι, ὄφρα ἴδωμαι 
ἢ νῶϊ Πριάμοιο πάϊς κορυθαίολος Ἕκτωρ 
γηθήσει προφανέντε ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας, 
ἦ τις καὶ Τρώων κορέει κύνας ἠδ᾽ οἰωνοὺς 
380 δημῷ καὶ σάρκεσσι, πεσὼν ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.» 
Ὣς ἔφατ᾽, οὐδ᾽ ἀπίθησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη. 
ἡ μὲν ἐποιχομένη χρυσάμπυκας ἔντυεν ἵππους 
Ἥρη, πρέσβα θεά, θυγάτηρ μεγάλοιο Κρόνοιο· 
αὐτὰρ Ἀθηναίη κούρη Διὸς αἰγιόχοιο 
385 πέπλον μὲν κατέχευεν ἑανὸν πατρὸς ἐπ᾽ οὔδει 
ποικίλον, ὅν ῥ᾽ αὐτὴ ποιήσατο καὶ κάμε χερσίν, 
ἡ δὲ χιτῶν᾽ ἐνδῦσα Διὸς νεφεληγερέταο 
τεύχεσιν ἐς πόλεμον θωρήσσετο δακρυόεντα. 
ἐς δ᾽ ὄχεα φλόγεα ποσὶ βήσετο, λάζετο δ᾽ ἔγχος 
390 βριθὺ μέγα στιβαρόν, τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν 
ἡρώων, τοῖσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη. 
Ἥρη δὲ μάστιγι θοῶς ἐπεμαίετ᾽ ἄρ᾽ ἵππους· 
αὐτόμαται δὲ πύλαι μύκον οὐρανοῦ, ἃς ἔχον Ὧραι, 
τῇς ἐπιτέτραπται μέγας οὐρανὸς Οὔλυμπός τε, 
395 ἠμὲν ἀνακλῖναι πυκινὸν νέφος ἠδ᾽ ἐπιθεῖναι. 
τῇ ῥα δι᾽ αὐτάων κεντρηνεκέας ἔχον ἵππους. 
Ζεὺς δὲ πατὴρ Ἴδηθεν ἐπεὶ ἴδε χώσατ᾽ ἄρ᾽ αἰνῶς, 
Ἶριν δ᾽ ὤτρυνε χρυσόπτερον ἀγγελέουσαν· 
«βάσκ᾽ ἴθι, Ἶρι ταχεῖα, πάλιν τρέπε μηδ᾽ ἔα ἄντην 
400 ἔρχεσθ᾽· οὐ γὰρ καλὰ συνοισόμεθα πτόλεμόνδε. 
ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται· 
γυιώσω μέν σφωϊν ὑφ᾽ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους, 
αὐτὰς δ᾽ ἐκ δίφρου βαλέω κατά θ᾽ ἅρματα ἄξω· 
οὐδέ κεν ἐς δεκάτους περιτελλομένους ἐνιαυτοὺς 
405 ἕλκε᾽ ἀπαλθήσεσθον, ἅ κεν μάρπτῃσι κεραυνός· 
ὄφρα ἰδῇ γλαυκῶπις ὅτ᾽ ἂν ᾧ πατρὶ μάχηται. 
Ἥρῃ δ᾽ οὔ τι τόσον νεμεσίζομαι οὐδὲ χολοῦμαι· 
αἰεὶ γάρ μοι ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττι κεν εἴπω.» 
Ὣς ἔφατ᾽, ὦρτο δὲ Ἶρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα, 
410 βῆ δ᾽ ἐξ Ἰδαίων ὀρέων ἐς μακρὸν Ὄλυμπον. 
πρώτῃσιν δὲ πύλῃσι πολυπτύχου Οὐλύμποιο 
ἀντομένη κατέρυκε, Διὸς δέ σφ᾽ ἔννεπε μῦθον· 
«πῇ μέματον; τί σφῶϊν ἐνὶ φρεσὶ μαίνεται ἦτορ; 
οὐκ ἐάᾳ Κρονίδης ἐπαμυνέμεν Ἀργείοισιν. 
415 ὧδε γὰρ ἠπείλησε Κρόνου πάϊς, ᾗ τελέει περ, 
γυιώσειν μὲν σφῶϊν ὑφ᾽ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους, 
αὐτὰς δ᾽ ἐκ δίφρου βαλέειν κατά θ᾽ ἅρματα ἄξειν· 
οὐδέ κεν ἐς δεκάτους περιτελλομένους ἐνιαυτοὺς 
ἕλκε᾽ ἀπαλθήσεσθον, ἅ κεν μάρπτῃσι κεραυνός· 
420 ὄφρα ἰδῇς, γλαυκῶπι, ὅτ᾽ ἂν σῷ πατρὶ μάχηαι. 
Ἥρῃ δ᾽ οὔ τι τόσον νεμεσίζεται οὐδὲ χολοῦται· 
αἰεὶ γάρ οἱ ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττι κεν εἴπῃ· 
ἀλλὰ σύ γ᾽ αἰνοτάτη, κύον ἀδεές, εἰ ἐτεόν γε 
τολμήσεις Διὸς ἄντα πελώριον ἔγχος ἀεῖραι.» 
 
 |