[3.48.1] »Πεισθείτε, λοιπόν, ότι η πρότασή μου είναι η πιο σωστή. Μην παρασυρθείτε ούτε από τον οίκτο, ούτε από την επιείκεια —ούτε εγώ θα ήθελα να παρασυρθείτε από τα αισθήματα αυτά— αλλά ακούστε τις συμβουλές μου. Τους Μυτιληναίους που έστειλε ο Πάχης επειδή τους θεώρησε ενόχους, δικάστε τους με ηρεμία, αλλά τους υπολοίπους αφήστε τους να ζουν στην πατρίδα τους. [3.48.2] Μια τέτοια απόφαση θα μας ωφελήσει στο μέλλον και θα φοβίσει τους εχθρούς μας από τώρα. Όποιος ακολουθεί μιαν επιτήδεια πολιτική απέναντι του εχθρού του είναι ισχυρότερος από εκείνον που μεταχειρίζεται, άστοχα, την βία για να δράσει εναντίον του».
[3.49.1] Αυτά, περίπου, είπε ο Διόδοτος. Και αφού υποστηρίχτηκαν οι δύο αυτές απόψεις που ήσαν διαμετρικά αντίθετες, οι Αθηναίοι βρέθηκαν σε αμηχανία τί απόφαση να πάρουν, και στην ψηφοφορία που έγινε με σήκωμα των χεριών, σημειώθηκε σχεδόν ισοψηφία, αλλά νίκησε η γνώμη του Διοδότου. [3.49.2] Έστειλαν, αμέσως, δεύτερο καράβι για να προλάβει το πρώτο που είχε φύγει ένα ολόκληρο μερόνυχτο πριν, και να μην βρει την Μυτιλήνη καταστραμμένη. [3.49.3] Οι πρέσβεις των Μυτιληναίων εφοδιάσαν το πλήρωμα με κρασί και με αλεύρι και τους έδωσαν πολλές υποσχέσεις, αν πρόφταιναν. Έκαναν το ταξίδι τόσο γρήγορα, ώστε οι ναύτες χωρίς να σταματούν να κωπηλατούν έτρωγαν ζυμάρι από αλεύρι και κρασί ή λάδι. Έκαναν βάρδιες, ώστε μερικοί να κοιμούνται κι άλλοι να κωπηλατούν. [3.49.4] Ευτυχώς δεν φύσηξε άνεμος ενάντιος. Έτσι, ενώ το πρώτο καράβι ταξίδευε αργά έχοντας να μεταφέρει μια τρομερή παραγγελία, το δεύτερο έβιαζε την πορεία του. Γι᾽ αυτό και το πρώτο έφτασε με τόση μόνο διαφορά, όση ώρα χρειάστηκε ο Πάχης να διαβάσει το ψήφισμα και να ετοιμαστεί να εκτελέσει την διαταγή. Το δεύτερο καράβι πρόλαβε να φτάσει και να εμποδίσει την καταστροφή. Από τόσο μόνο γλίτωσε η Μυτιλήνη την συμφορά.
[3.50.1] Τους πρωταίτιους της αποστασίας που είχε στείλει ο Πάχης στην Αθήνα, τους σκότωσαν οι Αθηναίοι ακολουθώντας την συμβουλή του Κλέωνος. Ήσαν λίγο περισσότεροι από χίλιους. Κατεδάφισαν τα τείχη της Μυτιλήνης και πήραν το στόλο της. [3.50.2] Δεν έβαλαν φόρο στην Μυτιλήνη, αλλά διαίρεσαν όλο το νησί —εκτός από την γη των Μηθυμναίων— σε τρεις χιλιάδες κλήρους. Τους τριακόσιους αφιέρωσαν στους θεούς και τους υπόλοιπους τους μοίρασαν σε δικούς τους κληρούχους που διάλεξαν με κλήρο. Αργότερα οι Λέσβιοι ανάλαβαν να πληρώνουν στους κληρούχους αυτούς δύο μνες τον χρόνο για κάθε κλήρο και καλλιέργησαν οι ίδιοι την γη τους. [3.50.3] Οι Αθηναίοι πήραν και όλες τις μικρές πολιτείες που εξουσίαζαν οι Μυτιληναίοι στην αντικρινή ηπειρωτική ακτή κι έγιναν κι αυτές υποτακτικές της Αθήνας. Αυτά ήσαν τα γεγονότα της Λέσβου.
[3.51.1] Το ίδιο καλοκαίρι και μετά την υποταγή της Λέσβου, οι Αθηναίοι έκαναν εκστρατεία με στρατηγό τον Νικία του Νικηράτου εναντίον του νησιού Μινώα που βρίσκεται αντίκρυ στα Μέγαρα. Οι Μεγαρείς είχαν χτίσει εκεί έναν πύργο και είχαν βάλει φρουρά. [3.51.2] Σκοπός του Νικία ήταν να την κάνει βάση αθηναϊκή που θα ήταν πιο κοντά από ό,τι ήταν το ακρωτήριο Βούδορο ή η Σαλαμίνα, ώστε να εμποδίσει τους Πελοποννησίους να βγαίνουν απαρατήρητοι με τα πολεμικά τους —όπως το είχαν κάνει σε προηγούμενη περίσταση— ή να κάνουν ληστρικές επιδρομές. Ταυτόχρονα η βάση αυτή θα εμπόδιζε οποιοδήποτε καράβι να μπαίνει στο λιμάνι των Μεγάρων. [3.51.3] Έκανε πρώτα επίθεση από θάλασσα στο μέρος αντίκρυ από την Νίσαια και κυρίεψε, με πολιορκητικές μηχανές, δύο προχωρημένους πύργους. Αφού εξασφάλισε το στενό μεταξύ του νησιού και της στεριάς, έχτισε ένα τείχος προς το μέρος από όπου μπορούσαν να στείλουν οι Μεγαρείς ενισχύσεις στο νησί από μια γέφυρα φτιαγμένη στην στενή ρήχη που χωρίζει το νησί απ᾽ τη στεριά. [3.51.4] Γι᾽ αυτά του χρειάστηκαν λίγες μέρες. Ύστερα έχτισε ένα οχυρό στο νησί όπου έβαλε φρουρά, κι έφυγε με τον στρατό του.