[8.99.1] Την ίδια, περίπου, εποχή του καλοκαιριού οι Πελοποννήσιοι της Μιλήτου δεν έπαιρναν μισθό από κανέναν από εκείνους στους οποίους είχε δώσει σχετικές εντολές ο Τισσαφέρνης όταν έφυγε για την Άσπενδο. Ούτε τα φοινικικά καράβια είχαν έρθει ούτε ο Τισσαφέρνης. Ο Φίλιππος, που είχε συνοδέψει τον σατράπη καθώς κι ένας άλλος, ο Σπαρτιάτης Ιπποκράτης που βρισκόταν στην Φασήλιδα, έστειλαν μήνυμα του ναυάρχου Μινδάρου λέγοντάς του ότι ο φοινικικός στόλος δεν θα έρθει και ότι ο Τισσαφέρνης δεν τηρεί καμιά από τις υποσχέσεις του. Ο Φαρνάβαζος καλούσε τους Πελοποννησίους και επιθυμούσε, αφού θα πετύχαινε να έρθει ο στόλος, να προκαλέσει την αποστασία από την Αθήνα όλων των άλλων πολιτειών που βρίσκονταν στην περιφέρειά του. Ήλπιζε, σαν τον Τισσαφέρνη, ότι θα προσποριστεί μ᾽ αυτόν τον τρόπο πολλά πλεονεκτήματα. Έτσι ο Μίνδαρος ξεκίνησε από την Μίλητο με πολλή πειθαρχία και τάξη με εβδομήντα τρία καράβια για τον Ελλήσποντο. Έδωσε τις διαταγές την τελευταία στιγμή, ώστε να μην τον καταλάβουν οι Αθηναίοι της Σάμου. Πριν από αυτό είχαν πάει στον Ελλήσποντο δεκαέξι καράβια και είχαν κάνει επιδρομές σε ένα τμήμα της Χερσονήσου. Ο Μίνδαρος βρήκε μεγάλη τρικυμία κι αναγκάστηκε να σταματήσει στην Ίκαρο, όπου έμεινε πέντε ή έξι μέρες εξαιτίας της κακοκαιρίας, κι από κει έφτασε στην Χίο.
[8.100.1] Όταν ο Θράσυλος πληροφορήθηκε ότι ο Μίνδαρος είχε φύγει από την Μίλητο, έφυγε και αυτός αμέσως από την Σάμο με πενήντα πέντε καράβια και βιαζόταν για να μην μπει πρώτος στον Ελλήσποντο ο Μίνδαρος. [8.100.2] Όταν έμαθε ότι ο Σπαρτιάτης ήταν στην Χίο, νόμισε ότι θα μπορούσε να τον αναγκάσει να μείνει εκεί, κι έβαλε καράβια και στην Λέσβο και στην αντικρινή ηπειρωτική ακτή, ώστε να μην ξεφύγουν τα καράβια αν κινηθούν. Ο ίδιος πήγε στην Μήθυμνα όπου έδωσε διαταγή να ετοιμάσουν δημητριακά και άλλα εφόδια. Είχε σκοπό, αν ο εχθρός χρονοτριβούσε, να κάνει επιθέσεις εναντίον της Χίου, με ορμητήριο την Λέσβο. [8.100.3] Ταυτόχρονα και επειδή η Ερεσός της Λέσβου είχε αποστατήσει, ήθελε να πλεύσει εκεί και, αν μπορούσε, να την κυριέψει. Εξόριστοι Μηθυμναίοι, από τους πλουσιότερους, είχαν μεταφέρει από την Κύμη πενήντα οπλίτες τους οποίους είχαν προσεταιριστεί, πλήρωσαν και μισθοφόρους από την αντικρινή ήπειρο και συγκέντρωσαν στρατό, τριακόσιους περίπου. Με αρχηγό τον Θηβαίο Ανάξανδρο —τον διάλεξαν επειδή ήταν ομόφυλός τους— είχαν πρώτα επιτεθεί εναντίον της Μήθυμνας, αλλά πρόφτασε η αθηναϊκή φρουρά από την Μυτιλήνη και τους απέκρουσε. Σε δεύτερη μάχη έξω από την πολιτεία τούς απώθησαν και τότε, περνώντας το βουνό, πήγαν στην Ερεσό και προκάλεσαν την αποστασία της. [8.100.4] Ο Θράσυλος, λοιπόν, πήγε στην Ερεσό με όλα του τα καράβια και είχε σκοπό να κάνει επίθεση. Πριν από αυτόν είχε φτάσει εκεί από την Σάμο, με πέντε καράβια, ο Θρασύβουλος, που μόλις είχε πληροφορηθεί ότι οι εξόριστοι είχαν αποβιβαστεί στην Λέσβο. Είχε, όμως, φτάσει πολύ αργά και είχε αράξει μπροστά στην Ερεσό. [8.100.5] Έφτασαν και δύο καράβια που γύριζαν από τον Ελλήσποντο στην Αθήνα και άλλα πέντε των Μηθυμναίων. Ο στόλος, έτσι, αριθμούσε εξήντα επτά καράβια και οι Αθηναίοι ετοιμάζονταν να κάνουν επίθεση με τον στρατό που είχαν και, με μηχανές και όποιον άλλο τρόπο, να κυριέψουν, αν μπορούσαν, την Ερεσό.