Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΠΙΝΔΑΡΟΣ

Πυθιονίκαις (10.1-10.18)

ΠΥΘΙΟΝΙΚΑΙΣ X

ΙΠΠΟΚΛΕΙ ΘΕΣΣΑΛΩΙ ΠΑΙΔΙ ΔΙΑΥΛΟΔΡΟΜΩΙ


Ὀλβία Λακεδαίμων, [στρ. α]
μάκαιρα Θεσσαλία. πατρὸς δ᾽ ἀμφοτέραις ἐξ ἑνός
ἀριστομάχου γένος Ἡρακλέος βασιλεύει.
τί κομπέω παρὰ καιρόν; ἀλλά με Πυθώ
τε καὶ τὸ Πελινναῖον ἀπύει
5 Ἀλεύα τε παῖδες, Ἱπποκλέᾳ θέλοντες
ἀγαγεῖν ἐπικωμίαν ἀνδρῶν κλυτὰν ὄπα.

γεύεται γὰρ ἀέθλων· [αντ. α]
στρατῷ τ᾽ ἀμφικτιόνων ὁ Παρνάσσιος αὐτὸν μυχός
διαυλοδρομᾶν ὕπατον παίδων ἀνέειπεν.
10 Ἄπολλον, γλυκὺ δ᾽ ἀνθρώπων τέλος ἀρχά
τε δαίμονος ὀρνύντος αὔξεται·
ὁ μέν που τεοῖς τε μήδεσι τοῦτ᾽ ἔπραξεν,
τὸ δὲ συγγενὲς ἐμβέβακεν ἴχνεσιν πατρός

Ὀλυμπιονίκα δὶς ἐν πολεμαδόκοις [επωδ. α]
Ἄρεος ὅπλοις·
15 ἔθηκε καὶ βαθυλείμων ὑπὸ Κίρρας πετρᾶν
ἀγὼν κρατησίποδα Φρικίαν.
ἕποιτο μοῖρα καὶ ὑστέραισιν
ἐν ἁμέραις ἀγάνορα πλοῦτον ἀνθεῖν σφίσιν·

ΔΕΚΑΤΟΣ ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΠΠΟΚΛΗ ΤΟΝ ΘΕΣΣΑΛΟ,

ΝΙΚΗΤΗ ΣΕ ΑΓΩΝΑ ΑΓΟΡΙΩΝ ΔΙΑΥΛΟΔΡΟΜΩΝ


Ευτυχισμένη είναι η Λακεδαίμονα, [στρ. α]
μακάρια η Θεσσαλία· και στις δυο
γενιά απ᾽ τον ίδιο πατέρα βασιλεύει,
από τον Ηρακλή, τον πιο άξιο απ᾽ όλους μαχητή.
Μήπως ο έπαινός μου το μέτρο ξεπερνάει;
Όχι· η Πυθώ με καλεί και το Πελινναίο
5και τα παιδιά του Αλεύα που ποθούνε
στον Ιπποκλέα να οδηγήσουμε
τον ανδρικό χορό που τη νίκη του λαμπρά θα υμνήσει.

Το έπαθλο του αγώνα του χαίρεται· [αντ. α]
και στο μαζεμένο απ᾽ τα γύρω μέρη πλήθος
το φαράγγι του Παρνασσού τον διαλάλησε
πρώτο δρομέα στον δίαυλο των παίδων.
10Ω Απόλλωνα, γλυκύ το τέλος κι η αρχή των ανθρωπίνων έργων
είναι σαν ο θεός βοηθήσει·
αυτός με τη δική σου τη βουλή εκέρδισε τη νίκη,
μα κι από φυσικού του ακολούθησε τα ίχνη του πατρός του,

που δυο φορές κηρύχτηκε ολυμπιονίκης [επωδ. α]
φορώντας τα πολεμικά του Άρεως όπλα.
15Και κάτω από τους βράχους της Κίρρας, στα πλούσια τα λιβάδια
έφερε νικητή ο αγώνας δρόμου τον Φρικία.
Άμποτε και στις κατοπινές ημέρες
να κάνει η μοίρα τους ν᾽ ανθίζει ο περήφανός τους πλούτος.


ΔΕΚΑΤΟΣ ΠΥΘΙΟΝΙΚΗΣ

(ΙΠΠΟΚΛΕΙ ΘΕΣΣΑΛΩΙ ΠΑΙΔΙ ΔΙΑΥΛΟΔΡΟΜΩΙ)


Ευτυχισμένη η Λακεδαίμονα, [στρ. α]
μακαρισμέν᾽ η Θεσσαλία· και στις δυο τους,
γενιά απ᾽ τον ίδιο πρόγονο, τον Ηρακλή,
τον πρώτο από τους ήρωες, βασιλεύει.
Μην πιο ψηλά το παίρνω απ᾽ το σωστό;
μα νά, με κράζουν η Πυθώ κι η Πέλιννα
5και τα παιδιά τον Αλεύα, που μου θέλουν
να πάω στον Ιπποκλέα το λαμπρό χορό
των νέων, που τη νίκη του να υμνήσουν.

Γιατί άθλα πρωτογεύεται [αντ. α]
και στ᾽ από γύρω συναγμένα πλήθη
του Παρνασσού η κοιλάδα τον διαλάλησε
πρώτο μες στα παιδιά διαυλοδρόμο.
10Ω Απόλλωνα, στον άνθρωπο
βγαίνει καλό το τέλος όπως κι η αρχή,
όταν τον σπρώχνει εμπρός του θεού το χέρι.
Βουλή δικιά σου ήταν που πέτυχεν αυτός,
μα και το φυσικό του από γενιάς
στα χνάρια του πατέρα του τον έχει βάλει·

που δυο φορές στην Ολυμπία νίκησε [επωδ. α]
με του Άρη τα πολεμικ᾽ άρματα ζωσμένος·
15κι ο αγώνας, κάτω από της Κρίσσας τη βουνοπλαγιά
με τα βαθιά λιβάδια της,
έβγαλε νικητή στο δρόμο το Φρικία.
Άμποτε και στις μέρες τις μελλούμενες
ν᾽ ακολουθά η Μοίρα κάνοντας ν᾽ ανθούν
τα τιμημένα τους τα πλούτη.