[1.69.1] Πληροφορημένος λοιπόν για όλα αυτά ο Κροίσος έστελνε στη Σπάρτη αγγελιοφόρους με δώρα να ζητήσουν συμμαχία, παραγγέλλοντάς τους από πριν τί έπρεπε να πουν. Και όταν αυτοί έφτασαν στον προορισμό τους, έλεγαν: [1.69.2] «Μας έστειλε ο Κροίσος, ο βασιλιάς των Λυδών κι άλλων λαών, με τις εξής παραγγελίες· Λακεδαιμόνιοι, ύστερα από χρησμό του θεού να πάρω με το μέρος μου Έλληνες φίλους, αφού μαθαίνω ότι εσείς είστε οι πρώτοι της Ελλάδος, εσάς και προσκαλώ σύμφωνα με το χρησμό του θεού, επιθυμώντας να γίνω φίλος και σύμμαχός σας, δίχως απάτη και δόλο». [1.69.3] Ο Κροίσος αυτά παράγγελνε με τους κήρυκές του, και οι Λακεδαιμόνιοι, που είχαν ακούσει και οι ίδιοι το χρησμό που πήρε ο Κροίσος, χάρηκαν με τον ερχομό των Λυδών και έκλεισαν όρκους φιλοξενίας και συμμαχίας. Γιατί τους υποχρέωναν κιόλας κάποιες ευεργεσίες του Κροίσου προηγούμενες. [1.69.4] Έστειλαν δηλαδή οι Λακεδαιμόνιοι κάποτε ανθρώπους τους στις Σάρδεις, γιατί ήθελαν να αγοράσουν χρυσό που σκόπευαν να τον χρησιμοποιήσουν για το άγαλμα του Απόλλωνα, αυτό που είναι τώρα στον Θόρνακα της Λακωνίας· και ο Κροίσος, ενώ αυτοί πήγαν να το αγοράσουν, τους το έδωσε χάρισμα.
[1.70.1] Γι᾽ αυτόν λοιπόν το λόγο οι Λακεδαιμόνιοι δέχτηκαν τη συμμαχία, και γιατί ο Κροίσος αυτούς ξεχώρισε ανάμεσα απ᾽ όλους τους Έλληνες και τους διάλεξε για φίλους. Έτσι ήσαν έτοιμοι να τον βοηθήσουν, όταν θα τους το μηνούσε, ενώ παράλληλα έφτιαξαν έναν κρατήρα χάλκινο, που από την έξω μεριά τον γέμισαν γύρω στα χείλη με παραστάσεις κάθε λογής, μεγάλον να χωρά τριακόσιους αμφορείς, και του τον έστειλαν, θέλοντας να τον προσφέρουν του Κροίσου αντιχάρισμα. [1.70.2] Αυτός ο κρατήρας δεν έφτασε στις Σάρδεις, για δύο, διαφορετικούς όπως τους λεν, λόγους: οι Λακεδαιμόνιοι λένε πως ταξιδεύοντας ο κρατήρας για τις Σάρδεις, όταν έφτασε στα νερά της Σάμου, τον πήραν είδηση οι Σάμιοι και ορμώντας με τα μακριά τους καράβια τον άρπαξαν. [1.70.3] Οι ίδιοι όμως οι Σάμιοι λένε ότι, επειδή καθυστέρησαν οι Λακεδαιμόνιοι που συνόδευαν τον κρατήρα και πληροφορήθηκαν πως και οι Σάρδεις και ο Κροίσος είχαν πέσει στα χέρια του Κύρου, πούλησαν τον κρατήρα στη Σάμο, και κάποιοι άγνωστοι που τον αγόρασαν, τον αφιέρωσαν στο ιερό της Ήρας. Και ίσως εκείνοι που τον πούλησαν, όταν έφτασαν στη Σπάρτη, είπαν πως τους τον άρπαξαν οι Σάμιοι.
[1.71.1] Για τον κρατήρα έτσι έχει το πράγμα. Ο Κροίσος ωστόσο, επειδή έπεσε έξω στην εκτίμηση του χρησμού, κινούσε το στρατό του εναντίον της Καππαδοκίας με την ελπίδα ότι θα ανατρέψει τον Κύρο και τη δύναμη των Περσών. [1.71.2] Ενώ όμως ο Κροίσος έκανε ετοιμασίες για να εκστρατεύσει εναντίον των Περσών, κάποιος Λυδός (που και πρώτα περνούσε για σοφός, ύστερα όμως από αυτή του τη γνώμη, πιο πολύ ακούστηκε το όνομά του ανάμεσα στους Λυδούς) συμβούλευσε στον Κροίσο τα ακόλουθα — το όνομά του ήταν Σάνδανης: «Βασιλιά μου, ετοιμάζεσαι να κινήσεις το στρατό σου για να χτυπήσεις τέτοιους άνδρες, που τα παντελόνια και τα άλλα ρούχα που φορούν είναι από δέρμα, που τρων όχι όσο θέλουν αλλά όσο έχουν, και κατοικούν χώρα τραχιά. [1.71.3] Κι ακόμη δεν πίνουν κρασί αλλά νερό, κι ούτε σύκα δεν έχουν να φάνε μήτε κανένα άλλο αγαθό. Λοιπόν αν τους νικήσεις, τί έχεις να τους πάρεις, αυτών που δεν έχουν τίποτε; Αντίθετα όμως, αν νικηθείς, στοχάσου πόσα αγαθά θα χάσεις· γιατί όταν δοκιμάσουν αυτοί τα δικά μας αγαθά, θα μας φορτωθούν και δε θα μπορέσουμε πια να τους διώξουμε. [1.71.4] Εγώ, πώς να το πω, ευχαριστώ τους θεούς που δεν έβαλαν στο μυαλό των Περσών την ιδέα να εκστρατεύσουν εναντίον των Λυδών». Αυτά είπε, όμως δεν έπειθε τον Κροίσο. Πράγματι οι Πέρσες πριν υποτάξουν τους Λυδούς, δεν είχαν καμιά καλοπέραση ούτε ζωή της ανθρωπιάς.