Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτών (16) (27-31)
[27] Λέγουσι τοίνυν οἱ μάλιστα δοκοῦντες δίκαια λέγειν ὡς δεῖ τὰς στήλας καθελεῖν αὐτοὺς τὰς πρὸς Θηβαίους, εἴπερ ἡμέτεροι βεβαίως ἔσονται σύμμαχοι. οἱ δέ φασι μὲν αὑτοῖς οὐ[κ εἶναι] στήλας, ἀλλὰ τὸ συμφέρον εἶναι τὸ ποιοῦν τὴν φιλίαν, τοὺς δὲ βοηθοῦντας ἑαυτοῖς, τούτους νομίζειν εἶναι συμμάχους. ἐγὼ δ᾽, εἰ τὰ μάλιστ᾽ εἰσὶ τοιοῦτοι, ὡδί πως ἔχω. φημὶ δεῖν ἅμα τούτους ἀξιοῦν καθαιρεῖν τὰς στήλας καὶ Λακεδαιμονίους ἄγειν εἰρήνην, ἐὰν δὲ μὴ ᾽θέλωσι ποιεῖν ὁπότεροι ταῦτα, τότ᾽ ἤδη μετὰ τῶν ἐθελόντων ἡμᾶς γίγνεσθαι. [28] εἴτε γὰρ εἰρήνης γιγνομένης αὐτοῖς οἱ Μεγαλοπολῖται τῆς Θηβαίων συμμαχίας ἕξονται, φανεροὶ πᾶσιν ἔσονται τὴν πλεονεξίαν τὴν Θηβαίων, οὐ τὸ δίκαιον αἱρούμενοι· εἴτε συμμάχους ἡμᾶς ἀδόλως τῶν Μεγαλοπολιτῶν ποιουμένων μὴ ᾽θελήσουσιν ἄγειν εἰρήνην οἱ Λακεδαιμόνιοι, δῆλοι δήπου πᾶσιν ἔσονται, οὐχ ἵνα Θεσπιαὶ κατοικισθῶσι ποιούμενοι τὴν σπουδήν, ἀλλ᾽ ἵνα τοῦ πολέμου περιεστηκότος Θηβαίοις τὴν Πελοπόννησον ὑφ᾽ αὑτοῖς ποιήσωνται. [29] θαυμάζω δ᾽ ἐνίων, εἰ τὸ μὲν Θηβαίων συμμάχους εἶναι τοὺς Λακεδαιμονίων ἐχθροὺς φοβοῦνται, εἰ δὲ καταστρέψονται Λακεδαιμόνιοι τούτους, μηδὲν ἡγοῦνται φοβερόν, καὶ ταῦτ᾽ ἔργῳ πεῖραν ἡμῖν δεδωκότος τοῦ χρόνου ὅτι Θηβαῖοι μὲν τούτοις συμμάχοις ἐπὶ Λακεδαιμονίους ἀεὶ χρῶνται, Λακεδαιμόνιοι δ᾽ ὅτ᾽ εἶχον αὐτούς, ἐφ᾽ ἡμᾶς ἐχρῶντο. |
[27] Όσοι σας δίνουν την εντύπωση ότι μιλούν σε πλήρη συμφωνία με το δίκαιο, υποστηρίζουν ότι, αν οι Μεγαλοπολίτες είναι αποφασισμένοι να γίνουν σταθεροί σύμμαχοι, πρέπει να καταστρέψουν τις στήλες που αναγράφουν τη συνθήκη συμμαχίας με τους Θηβαίους. Οι Μεγαλοπολίτες όμως απαντούν ότι κατά τη γνώμη τους αυτό που δημιουργεί τη φιλία δεν είναι οι στήλες αλλά τα αμοιβαία συμφέροντα, και ότι θεωρούν ως συμμάχους τους όσους τους υποστηρίζουν. Αν οι Μεγαλοπολίτες είναι απόλυτα ειλικρινείς, η δική μου θέση είναι η εξής: Υποστηρίζω ότι πρέπει να απαιτήσουμε ταυτόχρονα να καταστρέψουν αυτοί τις στήλες και οι Λακεδαιμόνιοι να τηρούν την ειρήνη· αν όμως αρνηθεί οποιοσδήποτε από τους δύο να συμμορφωθεί προς αυτά, τότε αμέσως εμείς να συνταχθούμε με αυτούς που θα συμφωνήσουν. [28] Αν δηλαδή οι Μεγαλοπολίτες, παρόλο που η ειρήνη θα είναι εξασφαλισμένη γι᾽ αυτούς, εξακολουθούν να είναι σύμμαχοι των Θηβαίων, θα γίνει ξεκάθαρο σε όλους ότι προτιμούν τις επεκτατικές διαθέσεις των Θηβαίων, όχι το δίκαιο· αν πάλι, παρόλο που οι Μεγαλοπολίτες συνάψουν με μας συμμαχία χωρίς δόλο, αρνηθούν οι Λακεδαιμόνιοι να τηρήσουν ειρηνική στάση, τότε χωρίς αμφιβολία θα γίνει φανερό σε όλους ότι δεν ενδιαφέρονται για την επανίδρυση των Θεσπιών αλλά αποβλέπουν στην υποταγή της Πελοποννήσου, καθώς ο πόλεμος έχει περισφίξει τους Θηβαίους. [29] Εκπλήσσομαι με ορισμένους που φοβούνται μήπως οι εχθροί των Λακεδαιμονίων γίνουν σύμμαχοι των Θηβαίων, αλλά δεν θεωρούν καθόλου φοβερό αν τους υποτάξουν οι Λακεδαιμόνιοι, όταν μάλιστα ο χρόνος έχει αποδείξει έμπρακτα σε μας ότι οι Θηβαίοι χρησιμοποιούν πάντα αυτούς ως συμμάχους εναντίον των Λακεδαιμονίων, ενώ οι Λακεδαιμόνιοι, όταν τους είχαν υπό τον έλεγχό τους, τους χρησιμοποιούσαν εναντίον μας. |