[1.100.1] Μετά απ᾽ αυτά έγινε και η μάχη και η ναυμαχία στον Ευρυμέδοντα ποταμό της Παμφυλίας, όπου οι Αθηναίοι και οι σύμμαχοί τους νίκησαν την ίδια μέρα τους Πέρσες σε πεζομαχία και ναυμαχία, με στρατηγό τον Κίμωνα του Μιλτιάδου. Κυρίεψαν ή κατάστρεψαν διακόσια φοινικικά πολεμικά. [1.100.2] Αργότερα επαναστάτησε η Θάσος, εξαιτίας μιας διαφοράς για τα εμπορικά κέντρα που είχε στην απέναντι θρακική ακτή και για τα μεταλλεία που εκμεταλλεύονταν οι Θάσιοι. Οι Αθηναίοι έστειλαν στόλο στην Θάσο, νίκησαν σε ναυμαχία κι έκαναν απόβαση στο νησί. [1.100.3] Τον ίδιο καιρό οι Αθηναίοι έστειλαν στον Στρυμόνα δέκα χιλιάδες αποίκους, δικούς τους και συμμαχικούς, για να εγκατασταθούν στην τότε ονομαζόμενη Εννέα Οδοί, την σημερινή Αμφίπολη. Τις Εννέα Οδούς που κατείχαν οι Ηδωνοί κατόρθωσαν να τις κυριέψουν, αλλά, όταν προχώρησαν στα ενδότερα της Θράκης, έπαθαν καταστροφή στην Δράβησκο της Ηδωνικής γης από τους ενωμένους Θράκες, οι οποίοι θεωρούσαν την εγκατάσταση της αποικίας σαν εχθρική πράξη. [1.101.1] Οι Θάσιοι, που είχαν νικηθεί και ήσαν πολιορκημένοι, ζήτησαν βοήθεια από τους Σπαρτιάτες προτρέποντάς τους να κάνουν εισβολή στην Αττική. [1.101.2] Οι Σπαρτιάτες τους το υποσχέθηκαν κρυφά από τους Αθηναίους και ήσαν έτοιμοι να ξεκινήσουν, αλλά εμποδίστηκαν από τον σεισμό που έγινε κι έδωσε ευκαιρία στους Είλωτες και στους περίοικους —Θουριάτες και Αιθαιείς— να επαναστατήσουν και να οχυρωθούν στην Ιθώμη. Οι περισσότεροι από τους Είλωτες ήσαν απόγονοι των Μεσσηνίων που είχαν υποδουλωθεί στα παλιά χρόνια. [1.101.3] Έτσι, οι Λακεδαιμόνιοι αναγκάστηκαν να πολεμήσουν με τους επαναστάτες της Ιθώμης και οι Θάσιοι, που ήσαν στον τρίτο χρόνο της πολιορκίας, συνθηκολόγησαν με τους Αθηναίους και δέχτηκαν να κατεδαφίσουν τα τείχη τους, να παραδώσουν τον στόλο τους, να πληρώσουν αμέσως μιαν ορισμένη αποζημίωση και να καταβάλλουν τακτικά την εισφορά τους. Τέλος, παραιτήθηκαν από τις απαιτήσεις τους για τα εμπορικά κέντρα και τα μεταλλεία. [1.102.1] Οι Λακεδαιμόνιοι, βλέποντας ότι ο πόλεμος της Ιθώμης διαρκούσε πολύ, ζήτησαν την βοήθεια και άλλων συμμάχων και των Αθηναίων, οι οποίοι έστειλαν σημαντικές δυνάμεις με αρχηγό τον Κίμωνα. [1.102.2] Οι Λακεδαιμόνιοι ζήτησαν την βοήθεια των Αθηναίων, επειδή ήσαν σπουδαίοι στην τειχομαχία, αλλά καθώς η πολιορκία διαρκούσε πολύ, φάνηκαν κατώτεροι από την φήμη τους, γιατί θα έπρεπε να είχαν κυριέψει το φρούριο με έφοδο. [1.102.3] Στην εκστρατεία αυτή δημιουργήθηκε για πρώτη φορά φανερή διάσταση μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών. Όταν φάνηκε ότι η Ιθώμη δεν θα έπεφτε με έφοδο, οι Σπαρτιάτες φοβήθηκαν μήπως, αν μείνουν εκεί πολύ καιρό οι Αθηναίοι, οι οποίοι ήσαν τολμηροί και προοδευτικοί και ανήκαν σε άλλη φυλή, παρασυρθούν από τους πολιορκημένους της Ιθώμης και επιχειρήσουν κανένα πραξικόπημα. Γι᾽ αυτό τους απομάκρυναν, μόνους αυτούς απ᾽ όλους τους συμμάχους. Δεν τους φανέρωσαν τις υποψίες τους, αλλά τους είπαν μόνο ότι δεν τους είχαν πια ανάγκη. [1.102.4] Οι Αθηναίοι όμως κατάλαβαν ότι ο λόγος της απομάκρυνσής τους δεν ήταν η εύσχημη αυτή αιτία, αλλά κάποια υποψία. Θεώρησαν ότι ήταν μεγάλη προσβολή και ότι ήταν απαράδεκτο να τους φέρονται οι Λακεδαιμόνιοι κατά τέτοιο τρόπο. Μόλις γύρισε στην Αθήνα το εκστρατευτικό σώμα, [1.102.5] οι Αθηναίοι κατάγγειλαν τη συμμαχία που είχαν κάνει με την Σπάρτη εναντίον των Μήδων κι έκαναν συμμαχία με τους εχθρούς της Σπάρτης, τους Αργείους. Οι δύο πολιτείες έκαναν συμμαχία και με τους Θεσσαλούς και αντάλλαξαν όρκους. |