[32] Αλήθεια τι του λείπει από την έσχατη αλαζονεία; Πέραν του ότι έχει αφανίσει πόλεις, δεν προεδρεύει και στα Πύθια, τον κοινό αγώνα των Ελλήνων, και όταν δεν παρευρίσκεται ο ίδιος, δεν στέλνει τους δούλους του ως αγωνοθέτες; Δεν είναι κύριος των Θερμοπυλών και των διόδων που οδηγούν στους Έλληνες; Δεν κατέχει με στρατιωτικές φρουρές και με μισθοφόρους τα μέρη αυτά; Δεν έχει ακόμη και το προνόμιο της προμαντείας του θεού, αφού παραγκώνισε και εμάς και τους Θεσσαλούς και τους Δωριείς και τους άλλους Αμφικτύονες, προνόμιο που δεν είχαν ούτε καν όλοι οι Έλληνες; [33] Δεν γράφει στους Θεσσαλούς με ποιόν τρόπο πρέπει να πολιτεύονται; Δεν στέλνει μισθοφόρους, άλλους στον Πορθμό της Εύβοιας για να διώξουν τους δημοκρατικούς της Ερέτριας, και άλλους στον Ωρεό για να εγκαταστήσουν τύραννο τον Φιλιστίδη; Και όμως, αν και τα βλέπουν αυτά οι Έλληνες, τα ανέχονται και μου δίνουν την εντύπωση ότι κάθονται και τον κοιτάζουν όπως το χαλάζι, ευχόμενοι δηλαδή να μην βρεθεί απέναντί τους, χωρίς ωστόσο να επιχειρεί κανείς να τον εμποδίσει. [34] Κανένας δεν αντιδρά όχι μόνο για τους εξευτελισμούς που υφίσταται από αυτόν όλη η Ελλάδα αλλά ούτε και για τις αδικίες που υφίσταται ο καθένας προσωπικά. Και αυτό είναι το χειρότερο. Δεν έχει έρθει εναντίον της Αμβρακίας και της Λευκάδας που ανήκουν στους Κορινθίους; Δεν έχει δεσμευτεί με όρκο ότι θα παραδώσει στους Αιτωλούς τη Ναύπακτο που ανήκει στους Αχαιούς; Δεν έχει αποσπάσει από τους Θηβαίους τον Εχίνο; Και δεν βαδίζει τώρα εναντίον των Βυζαντίων, των συμμάχων του; [35] Αλλά και από μας, αφήνω τα άλλα, δεν κατέχει την Καρδία, τη μεγαλύτερη πόλη της Χερρονήσου; Και ενώ όλοι παθαίνουμε αυτά, συνεχώς αναβάλλουμε και καθόμαστε σαν παγοκολόνες και κοιτάζουμε τον γείτονα, δυσπιστώντας ο ένας τον άλλον, και όχι σ᾽ αυτόν που όλους μας αδικεί. Αλήθεια, ένας άνθρωπος που φέρεται προς όλους τόσο αδιάντροπα, τι φαντάζεστε ότι θα κάνει, όταν κυριαρχήσει στον καθένα από μας χωριστά;
[36] Ποια λοιπόν είναι η αιτία για όλα αυτά; Γιατί όχι χωρίς λόγο και χωρίς εύλογη αιτία ούτε τότε οι Έλληνες είχαν τέτοια προθυμία για την ελευθερία ούτε τώρα τέτοια ροπή για τη δουλεία. Τότε, Αθηναίοι, υπήρχε στις σκέψεις των περισσοτέρων, αναμφισβήτητα υπήρχε κάτι που τώρα δεν υπάρχει· κάτι που και υπερίσχυσε του Περσικού πλούτου και κράτησε ελεύθερη την Ελλάδα και δεν νικήθηκε ούτε σε ναυμαχία ούτε σε πεζομαχία· τώρα όμως, επειδή αυτό έχει χαθεί, έχει καταστρέψει ο Φίλιππος τα πάντα και έχει κάνει άνω κάτω τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας. [37] Ποιο λοιπόν είναι αυτό; Τίποτε πολύπλοκο ούτε και καμιά σοφία, αλλά ότι όλοι μισούσαν εκείνους που έπαιρναν χρήματα από αυτούς που ήθελαν να εξουσιάσουν ή να διαφθείρουν (να καταστρέψουν) τους Έλληνες, και ότι το πιο φοβερό ήταν να αποκαλυφθεί κάποιος να δωροδοκείται, και το ότι τον τιμωρούσαν με την πιο αυστηρή ποινή και δεν υπήρχε καμιά περίπτωση αίτησης χάριτος ούτε και συγγνώμης. [38] Την κατάλληλη ευκαιρία λοιπόν για κάθε περίσταση, που η τύχη προσφέρει πολλές φορές ακόμη και σ᾽ αυτούς που αδιαφορούν εναντίον αυτών που φροντίζουν να κάνουν το καθήκον τους, δεν μπορούσε να την αγοράσει κανείς από τους ρήτορες ούτε και από τους στρατηγούς, ούτε ακόμη την μεταξύ μας ομόνοια ούτε και τη δυσπιστία προς τους τυράννους και τους βαρβάρους και γενικά ούτε και τίποτε άλλο παρόμοιο. [39] Τώρα όμως όλα αυτά έχουν ξεπουληθεί σαν σε παζάρι και αντί γι᾽ αυτά έχουν εισαχθεί εκείνα από τα οποία έχει καταστραφεί και προσβληθεί από αρρώστια η Ελλάδα. Ποια όμως είναι αυτά; Ζήλεια, αν κάποιος πήρε ένα ποσό· γέλιο περιφρονητικό αν το παραδεχτεί· συγχώρεση σε όσους καταδικαστούν, μίσος, αν κάποιος τους επιτιμά, και όλα τα άλλα όσα έχουν ως αιτία τη δωροδοκία. [40] Γιατί τριήρεις τουλάχιστον και πλήθος μάχιμων ανδρών και αφθονία χρημάτων και άλλων εφοδίων και τα άλλα γενικά από τα οποία μπορεί να κρίνει κανείς ότι οι πόλεις έχουν ισχύ, υπάρχουν τώρα σε όλους και πολύ περισσότερα και πολύ καλύτερα από τα τότε. Αλλά αυτά καταντούν άχρηστα, αναποτελεσματικά και ανώφελα εξαιτίας αυτών που τα ξεπουλούν.