[15] Αν όμως κάποιος από σας, Αθηναίοι, βλέποντας τον Φίλιππο να τον βοηθάει η τύχη του, πιστεύει ότι είναι φοβερός και δύσκολος αντίπαλος, προνοεί ως σώφρων άνθρωπος. Γιατί είναι μεγάλη η επιρροή της τύχης, μάλλον είναι το παν σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής· από πολλές όμως απόψεις θα προτιμούσε κάποιος τη δική μας καλή τύχη παρά την τύχη εκείνου. [16] Γιατί έχουμε κληρονομήσει την καλή τύχη από τους προγόνους μας όχι μόνο πολύ πιο πριν από τον Φίλιππο αλλά γενικά πολύ πιο πριν από όλους όσοι βασίλευσαν στη Μακεδονία. Εκείνοι πλήρωναν φόρους στους Αθηναίους, ενώ η πόλη μας σε κανέναν μέχρι τώρα από όλο τον κόσμο. Επιπλέον, έχουμε τόσο περισσότερους λόγους σε σχέση με αυτόν όσον αφορά την προς εμάς εύνοια των θεών όσο πιο σύμφωνες με τον θείο νόμο και το ανθρώπινο δίκαιο είναι οι πράξεις στις οποίες συνεχίζουμε να προβαίνουμε. [17] Τότε, γιατί εκείνος κατόρθωσε περισσότερα από μας στον προηγούμενο πόλεμο; Γιατί αυτός, Αθηναίοι, (θα μιλήσω σε σας ελεύθερα), παίρνει μέρος στις εκστρατείες ο ίδιος προσωπικά, υφίσταται ταλαιπωρίες και είναι παρών στους κινδύνους, χωρίς να χάνει καμιάν ευκαιρία, χωρίς να αφήνει καμιά εποχή του έτους ανεκμετάλλευτη, ενώ εμείς (γιατί θα σας μιλήσω με κάθε ειλικρίνεια) καθόμαστε εδώ χωρίς να κάνουμε τίποτε, αναβάλλοντας συνεχώς, βγάζοντας ψηφίσματα και συγκεντρώνοντας πληροφορίες από την αγορά για τις τελευταίες ειδήσεις. Αλήθεια, τι πιο καινούργιο μπορεί να υπάρξει από το ότι ένας Μακεδόνας περιφρονεί τους Αθηναίους και τολμά να στέλνει επιστολές σαν αυτή που ακούσατε προ ολίγου; [18] Επίσης, ο Φίλιππος έχει μισθοφόρους στρατιώτες και, μα τον Δία, και κάποιους από τους δικούς μας ρήτορες μίσθαρνα όργανά του, που, πιστεύοντας ότι κουβαλούν τα δώρα του στην πατρίδα, δεν ντρέπονται να έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην υπηρεσία του Φιλίππου, ούτε και αντιλαμβάνονται ότι για ένα μικρό κέρδος ξεπουλούν τα πάντα, τόσο τα συμφέροντα της πόλης όσο και τα δικά τους. Εμείς, αντίθετα, ούτε επιχειρούμε να κινήσουμε αποστασίες στην επικράτειά του ούτε θέλουμε να διατηρούμε μισθοφόρους ούτε τολμάμε να εκστρατεύσουμε. [19] Επομένως, δεν είναι καθόλου παράξενο, αν έχει υπερισχύσει κάπως έναντι ημών κατά τον προηγούμενο πόλεμο· αντίθετα, θα ήταν πιο παράξενο, αν εμείς, χωρίς να κάνουμε τίποτε από όσα επιβάλλεται να κάνουν αυτοί που πολεμούν, πιστεύουμε ότι θα νικήσουμε αυτόν που κάνει όσα πρέπει να κάνουν όσοι έχουν φιλόδοξα σχέδια για το μέλλον.