
Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
ΑΡΡΙΑΝΟΣ
Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις (4.23.1-4.24.2)
[4.23.1] Ο Αλέξανδρος οδηγώντας τους υπασπιστές και όσους εταίρους ιππείς δεν είχαν ταχθεί με τον Ηφαιστίωνα και τις φάλαγγες των λεγομένων πεζεταίρων και τους τοξότες και τους Αγριάνες και τους ιππακοντιστές προχώρησε προς την περιοχή των Ασπ‹ασ›ίων και των Γουραίων και των Ασσακηνών. [4.23.2] Αφού βάδισε μέσα από έναν ορεινό και ανώμαλο δρόμο κατά μήκος του ποταμού που λεγόταν Χόης και τον πέρασε με δυσκολία, διέταξε τις δυνάμεις του πεζικού να τον ακολουθούν με αργό βηματισμό. Ο ίδιος πήρε μαζί του όλους τους ιππείς και ανέβασε στα άλογα οκτακόσιους περίπου από τους πεζούς Μακεδόνες με τις ασπίδες τους· άρχισε να προχωρεί με ταχύτητα, επειδή τον πληροφόρησαν ότι οι βάρβαροι που κατοικούσαν εκεί είχαν καταφύγει στα βουνά της περιοχής και σε όσες πόλεις τους ήταν οχυρές, για να πολεμήσουν από αυτές. [4.23.3] Επιτέθηκε στην πρώτη από τις πόλεις που συνάντησε στον δρόμο του και έτρεψε αμέσως σε φυγή με έφοδο τους βαρβάρους που είχαν παραταχθεί μπροστά από την πόλη· τους έκλεισε μέσα στην πόλη, τραυματίσθηκε όμως ο ίδιος στον ώμο από βέλος που διαπέρασε τον θώρακά του. Το τραύμα του δεν ήταν σοβαρό, γιατί ο θώρακας εμπόδισε το βέλος να διαπεράσει πέρα-πέρα τον ώμο του. Τραυματίσθηκαν επίσης ο Πτολεμαίος, ο γιος του Λάγου, και ο Λεοννάτος. |