Παράλληλη αναζήτηση
| 821 εγγραφές [411 - 420] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Κριαρά]
- επίμων, επίθ.
-
- Επίμονος:
- να γένει επίμων να πάρει έκδοσιν (Βελλερ., Επιστ. 5542).
[<επίθ. επίμονος αναλογ. προς τα επίθ. σε ‑ων]
- Επίμονος:
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- επίναυλος o [epínavlos] Ο19 : (λόγ.) πρόσθετος, επιπλέον ναύλος.
[λόγ. επι- ναύλος]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- επίνειο το [epínio] Ο40 : χαρακτηρισμός πόλης ή γενικά οικισμού που διαθέτει λιμάνι, μέσο του οποίου ορισμένη πόλη, συνήθ. μεσόγεια, επικοινωνεί με τη θάλασσα: Ο Πειραιάς αναπτύχθηκε ως ~ της Aθήνας.
[λόγ. < αρχ. ἐπίνειον]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- επίνευση η [epínefsi] Ο33 : (λόγ.) η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του επινεύω· (πρβ. κατάνευση).
[λόγ. < ελνστ. ἐπίνευ(σις) -ση]
[Λεξικό Κριαρά]
- επίνευσις η.
-
- Έμπνευση, επιφοίτηση:
- επίνευσις θεϊκή (Διήγ. Αλ. V 29).
[μτγν. ουσ. επίνευσις. Η λ. και σήμ. (‑η) λόγ.]
- Έμπνευση, επιφοίτηση:
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- επινεύω [epinévo] Ρ αόρ. επένευσα, απαρέμφ. επινεύσει : (λόγ.) εκδηλώ νω τη συμφωνία ή τη συναίνεσή μου με ανάλογη κίνηση του κεφαλιού· (πρβ. κατανεύω).
[λόγ. < αρχ. ἐπινεύω]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- επινεφρίδιος -α -ο [epinefríδios] Ε6 : (λόγ., ανατ.) που βρίσκεται πάνω στους νεφρούς: Επινεφρίδιοι αδένες και ως ουσ. τα επινεφρίδια, ονομασία των δύο ενδοκρινών αδένων που ανά ένας βρίσκονται επάνω σε κάθε νεφρό.
[λόγ. < αρχ. ἐπινεφρίδιος]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- επινικελώνω [epinikelóno] -ομαι Ρ1 : καλύπτω την επιφάνεια ενός μεταλλικού αντικειμένου με λεπτό στρώμα από νίκελ· νικελώνω.
[λόγ. επι- νίκελ -ώ > -ώνω κατά το επιχρυσώνω]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- επινικέλωση η [epinikélosi] Ο33 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του επινικελώνω, κάλυψη ενός μεταλλικού αντικειμένου με λεπτό στρώμα από νίκελ· νικέλωση.
[λόγ. επινικελω- (δες επινικελώνω) -σις > -ση]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- επινίκιος -α -ο [epiníkios] Ε6 : που γίνεται στα πλαίσια του πανηγυρισμού ορισμένης νίκης: Επινίκιες γιορτές / εκδηλώσεις. || (εκκλ.): ~ ύμνος. || (ως ουσ.) τα επινίκια, εορτασμός της νίκης.
[λόγ. < αρχ. ἐπινίκιος]
