• I. Ενεργ.
  • Α´ Μτβ.
    • α) Κάνω κ. για δεύτερη φορά, επαναλαμβάνω:
      • απάνω ’ς τούτο λόγο πλιο μηδέ μου δευτερώσεις (Ερωφ. Δ´ 603· Ερωτόκρ. Δ´ 1659)·
    • β) (με αντικ. τη λ. άνδρας) κάνω δεύτερο γάμο, ξαναπαντρεύομαι:
      • Πολλοί γαρ την εγύρευσαν … αλλ’ ουκ ηθέλησεν ποσώς να δευτερώσει άνδρα (Χρον. Τόκκων 14).
  • Β´ (Αμτβ.) επαναλαμβάνομαι:
    • τη σάλπιγγ’ ο Ρωτόκριτος κάνει και δευτερώνει (Ερωτόκρ. Β´ 1415).
• II. (Μέσ.) εμφανίζομαι για δεύτερη φορά:
  • εδευτερώθην το όνειρο προς τον Φαρό (Πεντ. Γέν. XLI 32).

[μτγν. δευτερόω. Η λ. και σήμ.]