• not renowned, not famous, not well-known (ant φημισμένος):
  • να κάμει πλάσματα της τέχνης .. ήρωες για μένα φημισμένους ή αφήμιστους, ονομασμένους ή ανώνυμους (Palam)

[cpd w. φημιστός; cf δυσφημίζω (Kοrais), κακοφήμιστος (: κακοφημίζω 1796)]

• Που δεν έχει φήμη, άδοξος:
  • (Θεολ., Tζίρ. 354¹⁰).

[<στερ. α‑ + ουσ. φήμη. H λ. τον 5. αι.]

• Eξεγείρομαι, στασιάζω:
  • ίνα μη ο συρφετώδης όχλος ατακτήσας αφηνιάσῃ (Δούκ. 283²).

[μτγν. αφηνιάζω. H λ. και σήμ.]

• ① run wildly or uncontrollably, bolt:
  • το γαϊδούρι αφηνίασε και ο αναβάτης έπεσε |
  • πάλευε να κουμαντάρει τ' άλογό του, που 'χε αφηνιάσει (Roufos)

• ② fig get out of control, run wild:
  • πέρασαν .. αστραπιαία από τα μάτια μας σα φιλμ κινηματογράφου, που του αφηνίασε για μια στιγμή η μηχανή (Ouranis) |
  • αφηνίασε η φαντασία και φτάσανε στο παραλήρημα της χλιδής (Psathas) |
  • το βαπόρι μας αφηνιάζει σαν ακυβέρνητο μέσα στην κόλαση των αφρών (Athanasiadis-N) |
  • το δεξί μου πόδι .. αφήνει το βάρος του να πέφτει ολάκερο πάνω στον επιταχυντήρα· το αυτοκίνητο αφηνιάζει (Chourmouziadis)

• ⓐ run amok, rage violently, become frenzied, flare up (syn απολυσσιάζω, αποχαλινώνομαι, μανιάζω):
  • αφηνιάζει το κομματικό ραδιόφωνο (Palaiologos) |
  • φέρνει τα χέρια του στις τσέπες, .. αλλά μη βρίσκοντας τίποτα, αφηνιάζει, ξεσπά, ουρλιάζει (Psathas) |
  • ο αριστερός τύπος είχε αφηνιάσει εναντίον του (Nakou) |
  • με είχε πειράξει και η θάλασσα, που είχε αφηνιάσει τις τρεις τελευταίες μέρες (Stratou)

[fr MG (Ducas) αφηνιάζω ← PatrG (Epiphanius, 4th c.), K, cpd of pref αφ- & ηνία]

• ① act of running wildly or uncontrollably, bolting (syn αφηνίασμα 1, αφηνιασμός 1)

• ② fig lack of restraint or control, unruliness, wildness (syn αποχαλίνωση, αφηνίασμα 2, αφηνιασμός 2, μανία)

[fr kath αφηνίασις ← ByzG (Hierocles+; 5th c.) 'refusal to obey the reins', der of αφηνιάζω]

• ① = αφηνίαση η 1

• ② fig = αφηνίαση η 2:
  • ερωτικό ~

• ⓐ fury, rage, frenzy (syn μανία):
  • poem .. ένα φύλλο ξερό το παίρνει | του καταρράχτη το ~ (Pavleas)

[neol, der of αφηνιάζω]

• ① having bolted, wild, uncontrollable, runaway:
  • κάλπαζαν αληθινά άτια αφηνιασμένα από κοντά του (Sardelis) |
  • ένας ~ ελέφαντας τον σκότωσε (Venezis) |
  • μερικά πτώματα δείχνουν απάνω τους σημάδια δαγκώματος, από λύσσα κάποιου αφηνιασμένου κτήνους (ChZalokostas) |
  • εκδικιέται σαν αφηνιασμένη γκαμήλα (Tsirkas)

• ② fig unrestrained, wild, uncontrollable (syn αποχαλινωμένος):
  • ~ ρομαντισμός |
  • αφηνιασμένο παραλήρημα |
  • αφηνιασμένα κύματα |
  • η μηχανή περνούσε αφηνιασμένη απ' τη σιδεροστρωσία (Lountemis) |
  • γύρω της χόρευαν ξεστήθωτοι αφηνιασμένοι Iταλοί κι Iταλίδες (Venezis) |
  • χάνονται μες στην αφηνιασμένη θάλασσα, που άφριζε (Zappas) |
  • κυλίστηκε σ' αγκαλιές αφηνιασμένες (Terzakis)

• ⓐ raging, frenzied, amok, furious (syn μανιασμένος):
  • εγύρισε πίσω .. σπαθοκοπώντας τον άνεμο με το αφηνιασμένο μπαστούνι του (Papantoniou) |
  • έξω κουφόβραζε η φοβέρα ενός αφηνιασμένου όχλου (Delmouzos) |
  • οι αφηνιασμένες κραυγές του, οι αφορισμοί του, η λύσσα του έπεφταν σε δικαίους και αδίκους (Venezis)

[ppp of αφηνιάζω]

• ① act of running wildly or uncontrollably, bolting (syn αφηνίαση 1):
  • ο ~ των αλόγων, η πλημμύρα, ήταν γι' αυτόν .. εικόνες συμβολικές (Xenop)

• ② fig lack of restraint or control, unruliness, wildness (syn αφηνίαση 2):
  • δεν προτιμάτε από το δημιουργικό αφηνιασμό .. το απαλό κύμα του γαλήνιου στοχασμού; (Palaiologos) |
  • παραμένει αδόνητος και ασάλευτος μπροστά στον αφηνιασμό της εξουσίας των βασιλέων (Stasinop)

[fr kath αφηνιασμός ← K (Philo, prob. in Plut.), der of αφηνιάζω]