• ① bind or restrict voluntarily, or through one's own action:
  • μόνος του αυτοδεσμεύει ο άνθρωπος ηθικά τη βούλησή του (Theodorakop)

• ② bind, restrict, or commit o.s., (near-syn αυτοπεριορίζομαι):
  • ο πρωθυπουργός αρνήθηκε να αυτοδεσμευθεί με δήλωσή του |
  • το πνεύμα στην επιστήμη .. αυτοδεσμεύεται (Tatakis) |
  • ηθικά ο άνθρωπος αυτοδεσμεύεται από μέσα του, δεν του επιβάλλεται τίποτα απέξω (Theodorakop) |
  • είναι μια αναβίωση πρωτογόνων ενστίκτων, που είχαν κατά μέρος αυτοδεσμευθεί (Panagiotop)

[fr kath (neol) αυτοδεσμεύομαι, cpd w. δεσμεύομαι]