• ① study or theory concerned w. or centered on individuals, individualism (syn ατομικισμός 2, ατομοκρατία, ant ομαδισμός):
  • μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο .. παρουσιάσθηκε γενικώς μια στροφή προς τον υποκειμενισμό, προς τον ατομισμό (Theodorakop) |
  • σήμερα ο ουμανισμός κι ο ~ της Δύσης, η φυσιοκρατία και η απροσωπία της Μακρινής Ανατολής βρίσκονται σε στενή επαφή (Evelpidis)

• ② distinctive or individualizing character or quality, individuality (syn ατομικότητα 1):
  • αφαιρεί τα ονόματα από τους δραματικούς ήρωές του· τους αφαιρεί τον ατομισμό, τους γενικοποιεί σε τύπους (Athanasiadis-N)

• ⓐ tendency to assert one's uniqueness or distinctiveness, individualism, individuality (syn ατομικότητα 1b):
  • ο ρομαντισμός [είναι] επίδειξη του αντικοινωνικού .. και ανταρτικού ατομισμού (Palam) |
  • τα παιδιά μεγαλώνουν με κάποιο ατομισμό, που .. θα είναι σίγουρα αδιάφορος για την κοινωνία (Saratsis, adapted)

• ③ self-centeredness, selfishness, individualism, egotism (syn in ατομικισμός 1):
  • ο άνθρωπος μπορεί να σπάσει τα δεσμά του ατομισμού και να υπηρετήσει τις ανάγκες όλων (Athanasiadis-N) |
  • η αγάπη προς το διπλανό του συμπολεμιστή παραγνωρίζει τον άγριο ατομισμό της προσπάθειας για την αυτοσυντήρηση (Sachinis, adapted)

• ④ philos doctrine that the physical or mental universe is composed of ultimately unanalyzable and irreducible entities, atomism

[fr kath (neol: Koumanoudis) ατομισμός, der of άτομον on basis of Fr atomisme]