Παράλληλη αναζήτηση

Αναζήτηση για: απόβλητο

[Λεξικό Γεωργακά]

απόβλητο [apóvlito] το, usu pl απόβλητα τα, (L)

waste material discharged (into the atmosphere, rivers, lakes, sea etc) sewage, refuse, effluvium (near-syn απόρριμμα, λύμα):
- αστικά, βιομηχανικά, τοξικά απόβλητα |
- τα απόβλητα των ζαχαρουργείων, των πλοίων |
- η μόλυνση του κόλπου προέρχεται από κάθε ~ που μπορεί ν' αποτελέσει φορέα μικροβίων |
- γίνεται εκτόνωση των αποβλήτων του χαλυβουργείου στην ατμόσφαιρα

[fr kath το απόβλητον, substantiv. n of απόβλητος]

[Λεξικό Κριαρά]

απόβλητος, επίθ.

[αρχ. επίθ. απόβλητος. H λ. και σήμ.]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

απόβλητος -η -ο [apóvlitos] Ε5 : που εκδιώχθηκε, που απομακρύνθηκε υποχρεωτικά από κάπου ή που αποκλείστηκε από κάπου, συνήθ. ως ουσ.: ~ της εκκλησίας. Οι απόβλητοι της κοινωνίας, οι παρίες.
[λόγ. < αρχ. ἀπόβλητος]

[Λεξικό Γεωργακά]

απόβλητος¹ [apóvlitos] ο, (L)

person rejected by society, outcast (syn αποδιωγμένος1):
- ~ της κοινωνίας |
- ο φυματικός ήταν ένας δυστυχισμένος ~ (Chatzinis) |
- κλαιν τον Oυάιλντ οι βασανισμένοι απόβλητοι (Thrylos)

[fr kath ο απόβλητος, substantiv. m of adj απόβλητος]

[Λεξικό Γεωργακά]

απόβλητος², -η, -ο [apóvlitos] (L)

① expelled, outcast, ostracized (syn αποδιωγμένος2):
- όποιος τολμήσει κάτι διάφορο είναι ~ και καταδικασμένος (Tsatsos) |
- πόσο περιφρονημένο και απόβλητο υποκείμενο είναι μέσα στην κοινωνία του σχολείου ο μαρτυριάρης (Papanoutsos) |
- απόβλητοι από την Eλλάδα, βρέθηκαν στο Παραπέτασμα (Palaiologos) |
- απόβλητη από τα σχολεία η θρησκεία στη Pωσία (id.)

② that must be expelled or rejected (syn αποβλητέος):
- απόβλητη εθνικοφροσύνη |
- καθετί που εφαίνονταν έξω από τα χαρακτηριστικά αυτά ήταν γι' αυτούς απόβλητο (Georgoulis) |
- σήμερα όλα τούτα ονομάζονται ρομαντικά, δηλαδή ανεδαφικά και απόβλητα (Panagiotop)

[fr kath απόβλητος ← MG (Assizes), PatrG ← K (also pap), AG]

Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα