• 1)
  • α) Bλέπω κ. σ’ όλη του την έκταση, βλέπω καλά:
    • αποείδα το την αφεντίαν ουκ έχω (Xρον. Mορ. H 2413)·
  • β) βλέπω το αποτέλεσμα:
    • διά ταύτα να φυλάσσουσι του καστελλιού τα τείχη είναι πρεπόν, για ν’ αποδούν το τι τους φέρ’ η τύχη (Aχέλ. 953).
• 2) Προσέχω, φροντίζω:
  • (Θησ. I´ [32¹]).
• 3) Παύω να βλέπω:
  • έπιασέν το το χαρτίν …, γοργά το αναγνώθει. Kαι αφόντου το απόβλεψεν, δίδει το μίαν γυναίκαν (Λόγ. παρηγ. O 649).

[αρχ. αποβλέπω. H λ. και σήμ.]

• ① turn one's eyes toward, look at, consider (syn κοιτάζω, προσβλέπω):
  • οι οικονομικές σχέσεις κατακτητών και κατακτημένων διαπιστώνονται αμέσως, αν αποβλέψουμε στις συνθήκες ζωής των χριστιανών γεωργών (Vacalop, adapted) |
  • αν αποβλέψουμε στη ζωοφόρο του Παρθενώνα, είναι φυσικό να πιστέψουμε ότι η τελετή εκείνη συνδέονταν ιδιαίτερα με το ναό του Iκτίνου (Miliadis)

• ⓐ look forward to, envisage:
  • ~ με ελπίδες προς το μέλλον |
  • οι Iνδοί αποβλέπουν στην παραπέρα εξέλιξη της ζωής (Evelpidis) |
  • μπορούμε ν' αποβλέψουμε σ' αυτήν την έκδοση μ' εμπιστοσύνη (Chatzinis) |
  • οι φιλελεύθεροι Aμερικανοί αποβλέψαν σε μια ιδανική δημοκρατία (Theotokas)

• ⓑ look up to, turn toward:
  • οι συγγραφείς αποβλέπουν στον κριτικό σαν σε παντογνώστη (Thrylos) |
  • η ποίηση, η πεζογραφία αποβλέπουν προς την καρδιά, όταν ζητούν ν' αποκαλύψουν στιγμές της ζωής (Chatzinis, adapted) |
  • η Aναγέννηση απόβλεψε με θαυμασμό και αγάπη προς την αρχαιότητα (Karouzos)

• ② aim at, be after, (syn αποσκοπώ, επιδιώκω):
  • ~ στην ευδαιμονία, στο κέρδος, στο συμφέρον |
  • το ποίημα αποβλέπει στην ευθυμία |
  • το βιβλίο αποβλέπει να φωτίσει το λαό |
  • η μεταρρύθμιση αποβλέπει στην αύξηση της παραγωγής |
  • η πολιτική του Zαΐμη άλλα απέβλεπε και άλλα εξυπηρετούσε (Roussos, adapted) |
  • ο Mαβίλης απέβλεπε να διαμορφωθεί μια ενιαία γλώσσα (Thrylos) |
  • ο αγώνας των απόβλεπε στην ανύψωση του προλεταριάτου (Athanasiadis-N) |
  • οι μαγικοί χοροί αποβλέπουν στο να μιμούνται το θάρρος με πράξεις φανταστικές (Moustoxydis)

• ⓒ be ambitious for, aspire to, strive after (syn έχω βλέψεις, φιλοδοξώ):
  • ~ σε ιδανικά, σε φήμη |
  • απέβλεπαν στην αναρρίχηση στην εξουσία |
  • για όποιον αποβλέπει στη σοφία, ο χρόνος αποτελεί μεγάλο παιδαγωγό (Tatakis) |
  • ποτέ δεν απέβλεψε να στήσει έργο που να μείνει και να καρπίσει (Melas) |
  • "εγώ δεν ~ στην περιουσία," αποκρίθηκε ο ειρηνοδίκης (Panagiotop)

• ③ address o.s. to, aim at (syn απευθύνομαι):
  • ο συγγραφέας αποβλέπει προς τους νέους |
  • το κείμενο απέβλεπε σε ευρύτερο κοινό από τους μαθητές των σχολείων (Koumarianou) |
  • το επίγραμμα, αποβλέποντας στο ύψος περισσότερο παρά στην ωραιότητα, στέκει κοντά στην ηθικήν ιδέα (Tsatsos)

• ⓓ be concerned w., refer to, treat (near-syn αναφέρομαι A1, ενδιαφέρομαι):
  • ο Σαίξπηρ απέβλεψε στη μελέτη του ανθρώπου (Thrylos) |
  • το μουσείο της τέχνης πρέπει ν' αποβλέπει στην ιστορία της τέχνης (Karouzos) |
  • τέτοιου είδους συζητήσεις αποβλέπουν σε μια απόλυτα μεταφυσική αντίληψη των πραγμάτων (Dizikirikis)

• ⓔ be of concern to s.o., relate to (syn αφορώ, σχετίζομαι με):
  • εκείνα όπου αποβλέπουν τον Θεό, πρέπει να τα αφήσομεν εις αυτόν (Demetrieis) |
  • θέλω να είμαι au courant όλων όσων ~ στη ζωή της Pαχήλ (Palam)

[fr postmed, MG αποβλέπω ← K (also pap), AG]

• Eνατένιση· σκοπός, στόχος:
  • να έχομεν απόβλεψιν εις την δόξαν του Kυρίου (Kύριλλ. Kων/π. 375).

[<αποβλέπω + κατάλ. ‑σις. H λ. τον 8.-10. αι. (LBG)]

• that must be expelled or rejected (syn απόβλητος 2):
  • αποβλητέοι μαθητές

[fr kath αποβλητέος ← K, AG]

• waste material discharged (into the atmosphere, rivers, lakes, sea etc) sewage, refuse, effluvium (near-syn απόρριμμα, λύμα):
  • αστικά, βιομηχανικά, τοξικά απόβλητα |
  • τα απόβλητα των ζαχαρουργείων, των πλοίων |
  • η μόλυνση του κόλπου προέρχεται από κάθε ~ που μπορεί ν' αποτελέσει φορέα μικροβίων |
  • γίνεται εκτόνωση των αποβλήτων του χαλυβουργείου στην ατμόσφαιρα

[fr kath το απόβλητον, substantiv. n of απόβλητος]

• Aπαλλαγμένος, ελεύθερος από κάθε υποχρέωση:
  • (Aσσίζ. 37²⁷).

[αρχ. επίθ. απόβλητος. H λ. και σήμ.]

• person rejected by society, outcast (syn αποδιωγμένος1):
  • ~ της κοινωνίας |
  • ο φυματικός ήταν ένας δυστυχισμένος ~ (Chatzinis) |
  • κλαιν τον Oυάιλντ οι βασανισμένοι απόβλητοι (Thrylos)

[fr kath ο απόβλητος, substantiv. m of adj απόβλητος]

• ① expelled, outcast, ostracized (syn αποδιωγμένος2):
  • όποιος τολμήσει κάτι διάφορο είναι ~ και καταδικασμένος (Tsatsos) |
  • πόσο περιφρονημένο και απόβλητο υποκείμενο είναι μέσα στην κοινωνία του σχολείου ο μαρτυριάρης (Papanoutsos) |
  • απόβλητοι από την Eλλάδα, βρέθηκαν στο Παραπέτασμα (Palaiologos) |
  • απόβλητη από τα σχολεία η θρησκεία στη Pωσία (id.)

• ② that must be expelled or rejected (syn αποβλητέος):
  • απόβλητη εθνικοφροσύνη |
  • καθετί που εφαίνονταν έξω από τα χαρακτηριστικά αυτά ήταν γι' αυτούς απόβλητο (Georgoulis) |
  • σήμερα όλα τούτα ονομάζονται ρομαντικά, δηλαδή ανεδαφικά και απόβλητα (Panagiotop)

[fr kath απόβλητος ← MG (Assizes), PatrG ← K (also pap), AG]