• Που δεν μπορεί να τον υπομείνει κανείς:
  • Bοά φωνήν ανήφερτον (Kορων., Mπούας 84).

[αρχ. επίθ. άφερτος. H λ. και σήμ. ιδιωμ.]

• ① not having been brought (ant φερμένος)

• ② not having come, not having arrived:
  • έφυγε το πρωί κι ακόμα είναι ~ |
  • adv phr άφερτο το γιόμα before lunch |
  • folks. στοίχημα βάνουν ο Γιάννος κι η Παγώνα | ποιος θα διψάσει άφερτο το γιόμα (DPetrop)

[ModG άφερτος, cpd w. φερτός 'carried, portable, imported etc'; cf independently formed AG ἄφερτος 'insufferable, intolerable' (Aeschyl.), cpd w. AG φερτός 'endurable' (Eurip)]