• ① not lit, dark (syn αφώτιστος, άφωτος, σκοτεινός, ant φεγγερός, φωτερός):
  • αστραπές με σπαρταριστές αναλαμπές χαρακώνουν άφεγγο σκοτάδι (Polylas) |
  • σταυροκοπιόταν θωρώντας τον αστρόσπαρτο ουρανό ή την άφεγγη νύχτα (Makistos) |
  • poem .. ζει σ' άφεγγο ογρό κατώι (Palam) |
  • μακριά στις άφεγγες πλαγιές μια λάμψη ασπρογαλιάζει (Panagiotop)

• ⓐ fig unclear, unintelligible, obscure, dark (syn σκοτεινός):
  • poem δεν ήταν πιότερο η μέρα απ' τη νυχτιά | του κόσμου τ' άφεγγο μυστήριο να φωτίσει (Vrettakos)

• ② not shining, dull, dim (syn άλαμπος, ant λαμπερός, φεγγερός):
  • άφεγγο πρόσωπο |
  • τα μάτια του βαθουλωμένα κι άφεγγα είχαν από κάτω κάτι μεγάλα μαυράδια (Xenop) |
  • μιλάς με τη φωνή της αβύσσου και βλέπεις με της λαμπυρίδας τ' άφεγγο φως (Roussia) |
  • poem .. σκορπίζει χρώματα στο άφεγγο ρυάκι, | γονατιστή κλ (Geralis)

[der of pref α- & combin form -φεγγος (φέγγος); cf ηλιόφεγγος, πολύ-, τρί-φεγγος and ηλιοφεγγία (Koumanoudis: 1897) & MG αστροφεγγία (so also dial Kythera); cf also AG ἀφεγγής]