Παράλληλη αναζήτηση

Αναζήτηση για: Νικ

[Λεξικό Κριαρά]

Νικαεύς ο.

[μτγν. εθν. Νικαεύς (TLG)]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

νικαραγουανός -ή -ό [nikaraγuanós] Ε1 : 1.που ανήκει ή που αναφέρεται στη Nικαράγουα ή στους κατοίκους της ή προέρχεται από αυτή ή από αυτούς: Nικαραγουανή κυβέρνηση. Nικαραγουανή πρωτεύουσα. 2. (ως ουσ.) ο Nικαραγουανός, θηλ. Nικαραγουανή, ο κάτοικος της Nικαράγουας. || (ως επίθ.): Nικαραγουανοί υπουργοί.
[λόγ. Nικαράγου(α) -ανός < αγγλ. Nicaragua (ορθογρ. δαν.) < ισπαν. Nicaragua (από γλ. των Ινδιάνων)]

[Λεξικό Κριαρά]

νικάρης ο.

[<νικώ + κατάλ. ‑άρης]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

νίκελ το [níkel] Ο (άκλ.) : 1.νικέλιο. 2. επινικελωμένο εξάρτημα: Tα ~ του αυτοκινήτου. || (ως επίθ.): Tαμπακιέρα ~, νικέλινη.
[λόγ. < γερμ. Nickel]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

νικέλινος -η -ο [nikélinos] Ε5 : που είναι κατασκευασμένος από νίκελ.
[λόγ. νίκελ -ινος]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

νικέλιο το [nikélio] Ο40 (χωρίς πληθ.) : χημικό στοιχείο από τα μέταλλα, που έχει αργυρόλευκο χρώμα και που είναι ανοξείδωτο σε κανονική θερμοκρασία.
[λόγ. νίκελ -ιον]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

νικελιούχος -ος / -α -ο [nikeliúxos] Ε14 : που περιέχει νικέλιο: ~ χαλκός. Nικελιούχα μεταλλεύματα.
[λόγ. νικέλι(ον) + -ούχος απόδ. γαλλ. nickéli fère]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

νικέλωμα το [nikéloma] Ο49 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του νικελώνω.
[λόγ. νικελω- (δες νικελώνω) -μα μτφρδ. γαλλ. nickelure]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

νικελώνω [nikelóno] -ομαι Ρ1 : καλύπτω την επιφάνεια ενός μεταλλικού αντικειμένου με λεπτό στρώμα από νίκελ· επινικελώνω.
[λόγ. νίκελ -ώ > -ώνω μτφρδ. γαλλ. nickeler]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

νικέλωση η [nikélosi] Ο33 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του νικελώνω, κάλυψη ενός μεταλλικού αντικειμένου με λεπτό στρώμα από νίκελ· επινικέλωση.
[λόγ. νικελω- (δες νικελώνω) -σις > -ση μτφρδ. γαλλ. nickelage]

Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα