Η διατριβή του Κυριάκου Χατζηιωάννου σχετικά με τα ξένα γλωσσικά στοιχεία της Κυπριακής αποτέλεσε για τον ίδιο μια πρόδρομη επιστημονική εργασία που θα οδηγούσε στην έκδοση πλήρους λεξικού της Κυπριακής διαλέκτου.

Η λεξιλογική εξέταση των ξένων στοιχείων της Κυπριακής διαλέκτου ακολουθεί την ιδιαίτερη ιστορική της τύχη μετά το 1191, οπότε η μεγαλόνησος περνά στη δυτική φεουδαρχική κατοχή.

Ο συγγραφέας αφού καταρχήν θέσει την ιστορική και θεωρητική βάση της εργασίας του, διεξέρχεται μεθοδικά το θέμα του και εξετάζει τα ξένα στοιχεία που εισήλθαν στην Κυπριακή ξεχωριστά για κάθε γλώσσα.

Τα ξένα στοιχεία που εξετάζονται προέρχονται κυρίως από τα λατινικά (της βυζαντινής και υστερολατινικής εποχής), τα γαλλικά, τα ιταλικά, τα τουρκικά και κατά δεύτερο λόγο από τα περσικά, αραβικά, αρμενικά και αγγλικά.

Ο Χατζηιωάννου χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό χρονολογημένες πηγές, καθιστώντας έτσι την εργασία αυτή πολύτιμο εργαλείο για το μελετητή της μεσαιωνικής ελληνικής, ιδιαίτερα δε της Κυπριακής. Σημειωτέον, ότι εκτός από τις γραπτές πηγές σταχυολογούνται και άγραφες μαρτυρίες για τη ζωντανή γλώσσα της Κύπρου. Η διατριβή του Κυριάκου Χατζηιωάννου σχετικά με τα ξένα γλωσσικά στοιχεία της Κυπριακής αποτέλεσε για τον ίδιο μια πρόδρομη επιστημονική εργασία που θα οδηγούσε στην έκδοση πλήρους λεξικού της Κυπριακής διαλέκτου.

Η λεξιλογική εξέταση των ξένων στοιχείων της Κυπριακής διαλέκτου ακολουθεί την ιδιαίτερη ιστορική της τύχη μετά το 1191, οπότε και περνά στη δυτική φεουδαρχική κατοχή.

Ο συγγραφέας αφού καταρχήν θέσει την ιστορική και θεωρητική βάση της εργασίας του, διεξέρχεται μεθοδικά το θέμα του και εξετάζει τα ξένα στοιχεία που εισήλθαν στην Κυπριακή ξεχωριστά για κάθε γλώσσα.

Τα ξένα στοιχεία που εξετάζονται προέρχονται κυρίως από τα λατινικά (της βυζαντινής και υστερολατινικής εποχής), τα γαλλικά, τα ιταλικά, τα τουρκικά και κατά δεύτερο λόγο από τα περσικά, αραβικά, αρμενικά και αγγλικά.

Ο Χατζηιωάννου χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό χρονολογημένες πηγές, καθιστώντας έτσι την εργασία αυτή πολύτιμο εργαλείο για το μελετητή της μεσαιωνικής ελληνικής, ιδιαίτερα δε της Κυπριακής. Σημειωτέον, ότι εκτός από τις γραπτές πηγές σταχυολογούνται και άγραφες μαρτυρίες για τη ζωντανή γλώσσα της Κύπρου.