Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 5 εγγραφές [1 - 5] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- πρέσα η [présa] Ο25 : μηχάνημα που ασκεί ισχυρή πίεση, που συσφίγγει ή συγκολλά διάφορα (στερεά) αντικείμενα· (πρβ. πιεστήριο): Mηχανική / υδραυλική ~. Σωλήνες κολλημένοι στην ~. Ρούχα σιδερωμένα στην ~, σε ειδικό σιδερωτήριο.
[ιταλ. pressa < γαλλ. presse (πρβ. μσν. πρέσα `αναστάτωση΄ ίδ. ετυμ.)]
- πρεσαδόρος ο [presaδóros] Ο18 θηλ. πρεσαδόρα [presaδóra] Ο25 : εργάτης ειδικευμένος στο χειρισμό πρέσας: Zητείται ~ για πλεκτά / για στεγνοκαθαριστήριο.
[πρέσ(α) -αδόρος· πρεσαδόρ(ος) -α]
- πρεσάρισμα το [presárizma] Ο49 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του πρεσάρω.
[πρεσάρ(ω) -ισμα]
- πρεσαριστός -ή -ό [presaristós] Ε1 : που έχει κατασκευαστεί, συγκολληθεί στην πρέσα: ~ λέβητας. ANT χυτός. Πρεσαριστό έλασμα. Δοχείο από πρεσαριστή λαμαρίνα.
[πρεσάρ(ω) -ιστός]
- πρεσάρω [presáro] -ομαι Ρ6 : 1. πιέζω κτ. με πρέσα. 2. (μτφ.) ασκώ έντονη πίεση σε κπ.: Ο προπονητής έδωσε οδηγίες στους παίκτες του να πρεσάρουν την αντίπαλη ομάδα. Aυτό τον καιρό είμαστε πολύ πρεσαρισμένοι, γιατί πρέπει να παραδώσουμε το έργο.
[ιταλ. pressar(e) -ω]
