Dictionary of Standard Modern Greek
| 1 item total | << First < Previous Next > Last >> |
- λακκούβα η [lakúva] Ο25α : κοίλωμα του εδάφους ή όρυγμα με μικρό σχετικά βάθος και έκταση· (πρβ. λάκκος): Πρόσεχε· ο δρόμος είναι γεμάτος λακκούβες.
λακκουβίτσα η YΠΟKΟΡ. [παλ. σλαβ. lokŭva· λακκούβ(α) -ίτσα]
