Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- αυτοσυντήρηση η [aftosindírisi] Ο33 : η συντήρηση κάποιου με δικά του μέσα: Έχω τα απαραίτητα για την αυτοσυντήρησή μου. || Ένστικτο αυτοσυντήρησης, που οι εκδηλώσεις του αποβλέπουν στη συντήρηση, την προστασία και την επιβίωση ενός βιολογικού ατόμου: Tο ένστικτο της αυτοσυντήρησης ρυθμίζει τη συμπεριφορά των ζώων.
[λόγ. αυτο- + συντήρη(σις) -ση μτφρδ. αγγλ. self-preservation ή γερμ. Selbsterhaltung]
