Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 429 εγγραφές [411 - 420] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- αντιφλεγμονώδης -ης -ες [andifleγmonóδis] Ε11 : που καταπολεμά τις φλεγμονές. || (ως ουσ.) το αντιφλεγμονώδες, φάρμακο κατά των φλεγμονών.
[λόγ. αντι- + φλεγμονώδης μτφρδ. αγγλ. anti-inflammatory (anti- = αντι-)]
- αντιφρονών -ούσα -ούν [andifronón] Ε12β (συνήθ. πληθ.) : (λόγ.) (συνήθ. ως ουσ.) αυτός που διαφωνεί με την πολιτική που ασκεί ένα καταπιεστικό συνήθ. καθεστώς και που εκφράζει δημόσια αυτή τη διαφωνία του: Tα ολοκληρωτικά καθεστώτα προσπαθούν να φιμώσουν τους αντιφρονούντες.
[λόγ. αντι- + μεε. του φρονώ]
- αντιφυματικός -ή -ό [andifimatikós] Ε1 : που έχει σχέση με την πρόληψη ή με τη θεραπεία της φυματίωσης: Aντιφυματικό εμβόλιο. Aντιφυματικά φάρμακα.
[λόγ. αντι- + φυματικός μτφρδ. γαλλ. antituberculeux (anti- = αντι-)]
- αντιφώνηση η [andifónisi] Ο33 : απάντηση σε προσφώνηση: Στην αντιφώνησή του ο πρωθυπουργός ευχαρίστησε το δήμαρχο για την εγκάρδια υποδοχή.
[λόγ. < ελνστ. ἀντιφώνη(σις) `απάντηση με επιστολή΄ -ση]
- αντιφωνία η [andifonía] Ο25 : στη βυζαντινή μουσική, η εκτέλεση του ίδιου μέλους από δύο εκκλησιαστικούς χορούς, από το δεξιό και τον αριστερό, που ψάλλουν εναλλάξ.
[λόγ. < ιταλ. antifonia (στη νέα σημ.) < ελνστ. ἀντιφωνία `διχόνοια΄, παρανόηση εξαιτίας των αντιφωνώ, αντίφωνο]
- αντίφωνο το [andífono] Ο40 : (εκκλ.) ανάγνωσμα ή ψαλμός που ψάλλεται διαδοχικά από δύο ψάλτες ή από δύο χορούς ψαλτών.
[λόγ. εν. < ελνστ. πληθ. τά ἀντίφωνα ουσιαστικοπ. ουδ. του αρχ. επιθ. ἀντίφωνος `που ηχεί σε απάντηση΄]
- αντιφωνώ [andifonó] Ρ10.9α : κάνω αντιφώνηση.
[λόγ. < αρχ. ἀντιφωνῶ `ηχώ, μιλώ σε απάντηση΄]
- αντιχαιρετίζω [andixeretízo] Ρ2.1α : ανταποδίδω χαιρετισμό· αντιχαιρετώ.
[λόγ. < μσν. αντιχαιρετίζω < αντι- χαιρετίζω]
- αντιχαιρέτισμα το [andixerétizma] Ο49 : ανταπόδοση χαιρετισμού.
[λόγ. αντιχαιρετισ- (αντιχαιρετίζω) -μα]
- αντιχαιρετώ [andixeretó] & -άω Ρ10.1α : ανταποδίδω χαιρετισμό· αντιχαιρετίζω.
[λόγ. αντιχαιρετ(ίζω) μεταπλ. -ώ με βάση το συνοπτ. θ. αντιχαιρετισ-]
