Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- αμέλεια η [amélia] Ο27 : α.έλλειψη επιμέλειας, δηλαδή φροντίδας, ενδιαφέροντος και προσπάθειας εκ μέρους κάποιου να κάνει αυτό που οφείλει: Tιμωρήθηκε για βαριά ~. β. (νομ.): Έγκλημα / φόνος εξ αμελείας, για μη προσχεδιασμένες πράξεις, από απροσεξία. ANT εκ προθέσεως.
[λόγ.: α: αρχ. ἀμέλεια· β: σημδ. αγγλ.(;) negligence]
