Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 4.515 εγγραφές [61 - 70] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- καγκελόπορτα η [kangelóporta] Ο27α : σιδερένια ή ξύλινη καγκελωτή πόρτα κήπου.
[κάγκελ(ο) -ο- + πόρτα]
- καγκελόφραχτος -η -ο [kangelófraxtos] Ε5 : που είναι περιφραγμένος με κάγκελα.
[λόγ. κάγκελ(ον) -ο- + φρακ- (φράσσω) -τος με ανομ. τρόπου άρθρ. [kt > xt] για προσαρμ. στη δημοτ.]
- καγκελωτός -ή -ό [kangelotós] Ε1 : 1.που είναι κατασκευασμένος με κάγκελα: ~ φράχτης. 2. που είναι φραγμένος με κάγκελα· κιγκλιδωτός: Kαγκελωτό παράθυρο.
[ελνστ. καγκελ(λ)ωτός]
- καγκουρό το [kaŋguró] Ο (άκλ.) : I.μαρσιποφόρο θηλαστικό της Aυστραλίας, με πολύ κοντά τα μπροστινά και πολύ μακριά τα πίσω πόδια του, που του επιτρέπουν να κινείται με πηδήματα. II. είδος θήκης για τη μεταφορά βρέφους, με ανοίγματα για να περνούν τα πόδια του, που κρεμιέται από το λαιμό αυτού που το μεταφέρει.
[λόγ. < γαλλ. kangourou, kanguroo < αγγλ. kangaroo (από γλ. ιθαγενών της Aυστραλίας)]
- καγχάζω [kaŋxázo] Ρ2.1α : γελώ δυνατά και κάπως προσποιητά, όταν αναφέρομαι σε κπ. ή σε κτ. περιφρονητικά, όταν θέλω να τον χλευάσω: Kάγχασαν όταν άκουσαν τις απόψεις του. Άκου τι λέει, ας καγχάσω!
[λόγ. < ελνστ. καγχάζω]
- καγχασμός ο [kaŋxazmós] Ο17 : γέλιο δυνατό και σαρκαστικό: Tην πρότασή του τη δέχτηκαν με καγχασμούς.
[λόγ. < ελνστ. καγχασμός]
- καδένα η [kaδéna] Ο25 : αλυσίδα που χρησιμοποιείται ως κόσμημα στο λαιμό ή στο χέρι: Σταυρός με χρυσή ~. || η αλυσίδα σε ρολόι τσέπης.
καδενίτσα η YΠΟKΟΡ. [μσν. καδένα < βεν. cadena· καδέν(α) -ίτσα]
- κάδη η [káδi] Ο30α : μεγάλο ξύλινο δοχείο: α. όπου χτυπούν το γάλα για να γίνει βούτυρο. β. όπου πατούν τα σταφύλια.
[ίσως < πληθ. οι κάδοι του κάδος που θεωρήθηκε θηλ. εν. από την ομόηχη κατάλ. και το άρθρο [i káδi] ]
- καδής ο [kaδís] & κατής ο [katís] Ο8 : Tούρκος δικαστής που δίκαζε με βάση το μουσουλμανικό δίκαιο.
[μσν. καδής < αραβ. qadī -ς· τουρκ. kadι (από τα αραβ.) -ς]
- καδί το [kaδí] Ο43 : μικρή κάδη.
[ελνστ. ή μσν. *καδίον (πρβ. ελνστ. κάδιον) υποκορ. της λ. κάδος]
