Λεξικό της κοινής νεοελληνικής

Αναζήτηση για: %

ωφελιμισμός ο [ofelimizmós] Ο17 : φιλοσοφική, ηθική θεωρία που ταυτίζει το ηθικά καλό με το ωφέλιμο· ωφελιμοκρατία: Tη θεμελιώδη αρχή του ωφελιμισμού την αποτελεί η επιτυχία, όχι η ηθικότητα. Πνεύμα ωφελιμισμού.
[λόγ. ωφελιμ(ιστής) -ισμός μτφρδ. αγγλ. utilitarianism]

ωφελιμιστής ο [ofelimistís] Ο7 θηλ. ωφελιμίστρια [ofelimístria] Ο27 : αυτός που αποδέχεται τις αρχές του ωφελιμισμού και σκέφτεται ή ενεργεί σύμφωνα με αυτές, που δίνει προτεραιότητα στο ωφέλιμο και χρήσιμο έναντι του ηθικού.
[λόγ. ωφέλιμ(ον) -ιστής απόδ. αγγλ. utilitarian· λόγ. ωφελιμισ(τής) -τρια]

ωφελιμιστικός -ή -ό [ofelimistikós] Ε1 : που ανήκει ή που αναφέρεται στον ωφελιμισμό, που συμφωνεί με τις αρχές του: Ωφελιμιστική άποψη / θεώρηση. Ωφελιμιστικά κριτήρια. ωφελιμιστικά ΕΠIΡΡ: Σκέφτεται ~.
[λόγ. ωφελιμιστ(ής) -ικός]

ωφελιμοκρατία η [ofelimokratía] Ο25 : ωφελιμισμός.
[λόγ. ωφέλιμ(ος) -ο- + -κρατία απόδ. αγγλ. utilitarianism]

ωφέλιμος -η -ο [ofélimos] Ε5 : που ωφελεί κπ. ή κτ., που έχει μια καλή επίδραση ή αποτέλεσμα σε κπ. ή σε κτ.· επωφελής, ευεργετικός, χρήσιμος. ANT ανώφελος, βλαβερός, βλαπτικός: Ωφέλιμες ενέργειες / σκέψεις / συμβουλές. Ωφέλιμο βιβλίο. Άνθρωπος ~ για την κοινωνία. (λόγ. έκφρ.) (συνδυάζω) το τερπνό(ν)* μετά του ωφελίμου. || (ειδ.): Ωφέλιμο φορτίο / βάρος, το βάρος που μπορεί να μεταφέρει ένα όχημα, σε αντιδιαστολή προς το μεικτό βάρος ή προς το απόβαρο. ωφέλιμα ΕΠIΡΡ.
[λόγ. < αρχ. ὠφέλιμος]

ωφελιμότητα η [ofelimótita] Ο28 : η ιδιότητα του ωφέλιμου· (πρβ. χρησιμότητα). ANT βλαβερότητα, βλαπτικότητα: H ~ της τέχνης.
[λόγ. ωφέλιμ(ος) -ότης > -ότητα]

ωφελώ [ofeló] -ούμαι Ρ10.9 : 1α. έχω μια καλή επίδραση ή προκαλώ ένα καλό αποτέλεσμα σε κπ. ή σε κτ· κάνω καλό. ANT βλάπτω: Πάμε στο βουνό· ο καθαρός αέρας σίγουρα θα σε ωφελήσει. Tα πολλά φάρμακα δεν ωφελούν την υγεία μας. Tα λάθη μας ωφέλησαν τους ανταγωνιστές μας. β. (παθ.) δέχομαι μια καλή επίδραση ή ένα καλό αποτέλεσμα: Δεν ωφελήθηκα και πολύ από τις συμβουλές τους. || (προφ.) ωφελούμαι από οικονομική άποψη, έχω οικονομικό όφελος· κερδίζω. ANT ζημιώνω: Nα κερδίσεις, δε λέω όχι, αλλά να ωφεληθώ κάτι κι εγώ. 2. έχω χρησιμότητα, είμαι χρήσιμος, ωφέλιμος: Σε τίποτα δεν ωφελούν τα λόγια που δε συνοδεύονται από ανάλογες πράξεις. Άσε τα παρακάλια· δεν ωφελούν. || (σε γ' εν. πρόσ.): Δεν ωφελεί να επιμένεις άλλο.
[λόγ. < αρχ. ὠφελῶ]

ώχρα η [óxra] Ο25 : α. ορυκτή ύλη από άργιλο και οξείδια του σιδήρου ή μαγνήσιο. β. χρωστική ουσία που παρασκευάζεται από το παραπάνω ορυκτό και δίνει ένα υποκίτρινο χρώμα: Ένα σωληνάριο ~. Σκόνη ώχρας.
[λόγ. < αρχ. ὤχρα]

ωχραίνω [oxréno] Ρ7.2α : α. αποκτώ υποκίτρινο (ωχρό) χρώμα. β. δίνω σε κτ. υποκίτρινο (ωχρό) χρώμα.
[λόγ. < ελνστ. ὠχραίνω]

ώχρινος -η -ο [óxrinos] Ε5 : που έχει το χρώμα της ώχρας· ωχρός.
[λόγ. ώχρ(α) -ινος]

Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα