• 1) Πάγκος:
  • εκάθισέν τον εις ένα μπάκον ψηλόν (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 185^v).
• 2) Έπιπλο για την τοποθέτηση και φύλαξη ρούχων· ιματιοθήκη:
  • έγεμε η κάμαρα κι οι πάγκοι μου τα ρούχα (Ναθαναήλ Μπέρτου, Στιχοπλ. I 834).
• 3) Εδώλιο, σειρά κωπηλατών ιστιοφόρου πλοίου:
  • στα κάτεργα τσι φέρανε (ενν. τους Τούρκους) και … βάλασί τσι 'ς τσι πάγκους και με τσ’ άλυσες κάτω καρφώσασί τσι (Τζάνε, Κρ. πόλ. 330¹²)·
  • (σε γεν. πληθ. με αριθμητ. για να δηλωθεί το μέγεθος πλοίου):
    • φούστα … μεγάλη, … εικοσιδυό παγκών (Τριβ., Ταγιαπ. 97).
• 4) Τραπέζι πληρωμών, συναλλαγών· τράπεζα:
  • (Βουστρ. 48¹³)·
  • μονέδα του μπάγκου (Σεβήρ., Τελ. Σημειωμ. 2α)·
  • (προκ. για τελωνείο):
    • εκάθετον (ενν. ο Ματθαίος) εις έναν μπάκον οπού αλλάζουν (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 253^v).

[<ιταλ. banco. Η λ. (Βλάχ.) και ο τ. πά‑ (Meursius) και σήμ.]