• 1) Κοριτσάκι, κοπελίτσα:
  • (Πανώρ. Α´ 247).
• 2) Ακόλουθος, θεραπαινίδα:
  • κορασοπούλες ετρέξαν εις την κλίνην της (ενν. της κόρης) … να την παρηγορήσουν (Διγ. O 102).

[<ουσ. κορασ(ι)ά + κατάλ. ‑πούλα]

• Θώρακας, πανοπλία:
  • μια κοπανιά δίδει … και την κοράτσα επέρασε, το σιδερό ζιπόνι (Ερωτόκρ. Δ´ 1877).

[<βεν. corazza. Η λ. και ο τ. στο Meursius (λ. κουράτζα)]

• Καρακάξα·
  • (σε παροιμ.):
    • «κορατσίνα πάντα καθίζει σιμά εις άλλην κορατσίνα» (Θεματογραφία 20).

[<ουσ. *κορακίνη (Χατζιδ., Γλωσσ. έρ. Β´ 98). Τ. ‑ντζίνα στο Somav. (λ. καρακάξα) και σήμ. ιδιωμ. Η λ. και σήμ. κρητ.]

• Θωρακισμένος, που φορεί θώρακα:
  • (Σαχλ. Β´ PM 681).

[μτχ. παρκ. του *κορατσώνω <ουσ. κοράτσα + κατάλ. ‑ώνω. Η. λ. και σήμ. ιδιωμ. (Pern., Ét. linguist. III 438)]